UMUT YOLCULUGU

Issız sokak

"Uyan lan artık kaltak " diye bağırdı üvey babaannem

Yatakta gerinerek uyandım yanımdaki hayat 'a baktım mışıl mışıl uyuyodu gece yer yatagında canı acıdı için battaniyemi altına sermiştim uyuyamıyodu yoksa .

Kalktım yer yatagında küçük odada kalırdık salona yakın yatak almadıkları için yer yatanda yatmak zorundaydık ve hayat ' ın canı çok acıyordu kolları tutuluyordu .Odadan çıkıp üvey babaannem yani hatice yanına gittim.

Oturma Odasına girer girmez bağırmaya başladı " yemek nerde lan şerefsiz " dedi.

Birşey demedim yoksa yine döverdi .

Yanıma yaklaşıp yanağıma tokat attı. Yanağım yana savruldu turuncu saçların öne geldi hemen kendime gelip " özür dilerim " dedim..

Saçımı çekip yüzüme tükürür gibi bagırdı " hemen hazırla lan " dedi.

Hemen toparlanıp mutfağa gittim .. Yumurta haşlayıp kahvaltılıkları koydum .

Patatesle çayı yapıp oturma odasına gidip yemeğin hazır oldunu söyledim..

Oğulları Ferit ve Ercan'la kahvaltıya gittiler bende odaya girip pijamamı çıkardım kazak ve paltolonumu giydim .

Hayat uyanıyordu yanağını öptüm " hadi ablacım uyan " diyerek yanaklarına öpücük koyuyordum.

Uyanıp esnedi elleriyle gözlerini kaşıdı " abla " dedi.

Ellerimle Onun'da benim gibi olan turuncu saçlarını geri itip " efendim ablacım " dedim ..

Yataktan kalkıp konuşmaya başladı " beni Hatice babaanneyle bırakma nolur" dedi..

İçim acıdı " neden diye sordum ..

Küçük dolaba gidip kıyafet çıkardın ona..

Bacağıma sarılıp " bana bağırıyor ve bana yine vurdu " derdi..

Bacaklarımın üstüne oturup saçlarını öptüm " tamam ablacım seni ben götüreceğim " dedim ..

Ellerini çırpıp " yüppi bugün bana vurmicak " dedi..

Gözleri kapatıp nefes aldım kardeşimizde kendimize kurtarıcım bu hayattan ..

Onu 'da hazırlayıp evden çıktık çıkmadan Hatice ' ye söyledik sinirlensede sevindi yolladı tabi kimden alcak siniri yolda yürürken hayatı nereye bırakabileceğimi düşünüyordum 6 yaşında kız işe götürsem kızarlar Ayşe teyze komşumuz oda köye gitti.

Tek yapabileceğim iş ama kovulursam biterim eğer Hatice karısına para vermesem bitirir beni dedemde gıkını çıkarmaz ve üniversite param daha ikiye gidiyorum ..

Derin nefes aldım ve yürüyerek işe gittim. Havalar soğuktu kış ayı mart'tı..

Kafe'ye girip personel yerine girdim hayat etrafı inceliyordu..

Yanağından öpüp montunu çıkardım astım ..

Kendi hırkamıda astım.

Donmuştum şu kış bi geçsede .

Hayat' ı oturtup " bak ablacım seni bir ablaya bırakacak onu üzme tamam mı ? " dedim..

Başını usulca salladı . Yanağını öpüp mutfağa gittim Hanife ablayla elamlaşıp hayat' ı ona emanet ettim..

Ön tarafa gidip işe başladım..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kafe biraz kalabalıktı hep üniversite' ye yakın diye hemde hava soguk ve sıcak şeyler içmek için gelenlerde olduğu için saat üç ve bir kere Hanife Ablanın yanına gide bildim oda hayat yaramazlık yapıyor mu diye ..

Önümdeki sıcak çikolataları masaya koyup afiyet olsun dedim..

Öğle arasına çıkmak için müdürden izin alıp mutfağa geçtim..

Hayat Hanife abla ile yemek yiyordu.

Yanlarına gelip"afiyet olsun " dedim ..

Hanife abla sende yemeğe gel dedi hep beraber yedik..

Günüm böyle geçti saat sekiz oldu ve hayat ile çıktık ..

Hayat yoruldu için kucağıma aldım ve uyudu.. Yolda yürürken arkamdan köpek sesi geldi.

Hızlanıp yan sağ yola saptım. Sapmaz olaymışım çok karanlık sokak lanbası yanmıyor. Ve ıssız. Hende çok ıssızdı.

Hızlı hızlı giderken önümü görmeye çalışıyordum.

Biraz ilerlemişsen önüme çıkan biriyle dona kaldım .. Kafamı kaldıra bildim kadar kaldırdım.

Ve görebildiğim sadece yapılı çene .. Şuan bu ıssız sokakta korkuda öle bilirim ...