Bad Boy ( Niall Horan Fan Fiction)

Bölüm 9

Son söylediğim şeyle çok şaşırmıştım. Ama ben içimden geleni söylemiştim. Ve içimden de bu geçiyordu. O yanımdayken kendimi güvenli ve huzurlu hissediyordum. Tabi bazende ondan ölesiye korkuyordum. Dediğim şeye Niall afallamıstı. Tabi çocuk da haklı. Niye yanımda durup uyusun ki.
- Ben üzgünüm tabi ki kalmak zorunda değilsin istemem çok saçmaydı. Özür dilerim. İyi geceler.

Diyip yatağa uzandım. Ve yana dönüp yorganı kafama kadar cektim. Utanmıştım. Adım sesleri uzaklaştı ve ışığı kapattı. Bu seferde adım sesleri yaklaşmıştı. Sol tarafımda. Bi baskı hissettim. Niall yanımdaydı. Zafer kazanmıscasına sırıttım.

-Eğer gitmemi istemiyosan bana önünü dönüp sarılabilirsin.

Dedi. Bende tabiki direnmicektim istediğim buydu. Ona sarılmak ve kokusunu icime çekmek. Yavaşça ona döndüm ağrılarım vardı. Ona daha cok yaklaştım. Kafamı boyun girintisine yasladım. Ve kokusunu içime cektim. Cok güzel kokuyordu. Çok klişe olucak ama sonsuza dek böyle durabilirim. Belimde bi el hissettim ve beni kendine daha çok çekti sarıldı. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum. Ama bu kesinlikle aşk değildi degil mi? 
Gözlerim yavaşça kapanmaya basladı. Uykuya dalmadan önce Niall'ın sesini duydum.

-İyi uykular Prenses...

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Gözlerimi yavaşça açtım başım çok ağrıyordu. Dün olanları hatırladım. Ve birden sıçradım ben Niall'la uyumuştum. Yan tarafıma baktığımda Niall yoktu. Ve derin bi nefes aldım. Etrafıma bakındıgımda buranın Niallın odası olduğunu anladım. Bugün biraz da olsa iyi hissediyordum. Yavaşça yataktan kalktım. Ve banyoya girdim. Aynaya baktığım gibi ağzım acık kaldı. Bitik bi şekildeyedim. Duş almam lazımdı.

Bi kac dakika suyun altında kaldıktan sonra kendimi daha iyi hissediyordum. Banyodan çıkınca yatağın üzerinde kıyafetler vardı ama benim değildi. Niall koymus olmalı. Siyah uzun bi tişört vardı. Niall'ındı. Dayanamayıp kokladım cok güzel kokuyordu. Tişörtü üzerime geçirdim. Saate baktıgımda 08:30 du.  Saclarımı tarayıp aşağa indim. Çocuklar koltukta mac izliyordu.

-Günaydınnnn

Diye bağırdım. Onlarda bana karşılık verdiler. Gülümseyip Harry'nin yanına oturdum.

-Ben çok acıktım mutfağa girip bir şeyler hazırlıcam.

Dedim karnım gurulduyordu. Yerimden kalktım ve mutfağa girdim. Masa hazırdı bile gülümsedim. Ve içeriye doğru bagardım.

-Bana neden söylemediniz?

Dedim. İçeriye girdiler Niall sırıtarak.
-Sen burda mıydın?  Ben görmedim veya gerekte duymamış olabilirim.

Diye dalga geçti. Gözlerimi devirdim.
Sandalyeye oturdum ve yemeğe başladım onunla uğraşamayacak kadar cok açtım.

Nefes alarak sandalyenin arkasına yaslandım. Cok yemiştim. Ve yemekler cidden cok güzeldi. Toplama işide bana düşecekti. Kalktım ve hepsinin bitirdiğinden emin oldum.

- Ben toplıcam gidebilirsiniz. Dedim. Lousi hemen karsı cıktı.

-Olmaz Ashley daha yeni iyileştin. Daha cok kotu olursun bize bırsk. Dedi

- Louis şu çatalı kafanıza yemek istemiyorsanız çıkın burdan. Dedim. Gülümseyerek. Daha sonra ekledim. "Ama Niall yardım edebilir. " dedim sırıtarak.

-Tabiki Ashley dedi. Sırıtarak Niall. Biraz korktum tabiki. Yine bisi yapıcsktı. Diğerleri içeri girdi ve sadece ikimiz kalmıştık. Ben Bulaşıkları makineye  yerleştiriyordum. Niall ise suları şişelere doldurup buzdolabına koyuyordu. Tabağı makineye koyuyordum ve ensemden içime doğru giren soguk suyla çığlığı bastım. Ve Niall diye bagarmaya basladım o kahkaha atıyordu sinir sey. Bardaktaki suyu hızla alıp Niallın suratına attım. Kahkaha atmayı bıraktı. Ve bende gülerek kaçmaya basladım. Mutfaktan çıktığım gibi çocukların yanına atladım. Niall elinde bardakla geliyordu.

- Niall banane ama sen attın bende attım bitti iste. Lütfen.

Diye bagrıyordum. Gülerek konuşmak zor oluyordu. Birden koltuktan kalkınca su çocuklara gelmisti. Gülmekten yerlere yatıyordum. Ve Niall da benden farksızdı. Kapı çalınca ikimizde sustuk. Kosa koşa kapıyı acmaya gittim. Çocuklarda arkamdaydı. Bi kapı acmaya 6 kisi gidilir mi ya.

Kapıyı actım ve karşımızda bi cocuk vardı.

- Ashley annen buralarda olduğunu söylemişti evine gittim arkadaşın burda oldugunu söyledi annen beni yanına gönderdi. Dedi gülümseyerek.

-Sen kimsin ki?  Dedim soğuk bi şekilde annem birisini gönderiyorsa eger bunda bi is vardı. Cunku annemi hic sevmezdim. Öz annem değildi.

- Beni hatırlamadın mı Ashley. Eskiden senin belalındım ya hani ben Matt. Dedi sırıtarak.

Hayır hayır hayır hayır. Bu rdan hemen gitmem lazımdı. Tekrardan olmaz.

Uzun bi aradan sonra herkese me