Ne Haber Aşktan? (DefÖm)

-3-

Bu adam beni çok yanlış anlamıştı, ne sanıyordu lan o beni! Barlarda takıldığı her gece yatağa attığı kızlara benzemezdim ben! Ben ki koskoca kuin Defne'yim! Köşede bulduğum vazoyu elime aldım ve elimde salladım. Ardından vazo, Ömer'in kafasında yerini almıştı.

Ömer yerde yatıyordu, yerdeki yatan haline baktım. ''Ne diyon lan sen göt lalesi!''

Ömer gözünü hafif açmış, kafasından akan pekmezini kapatmaya çalışıyordu. Kalkmak için ellerini kaldırdığında ellerinin üstüne bastım. Bizim buralarda sapıklara böyle yapıyorlardı, bence hak etmişti.

''Aaah!'' Bağırdı.

Güldüm. ''Cık cık cık, babaannen duyacak sonra ben seni ispiyonlayacağım. Daha mı iyi olur Ömer'ciğim.''

Ayağımı elinin üstünden çektikten sonra yavaşça olduğu yere oturdu, kafasının acısını belli edercesine ele geliyor mu diye kontrol eder gibi kafasını tutuyordu. Bu kıyafeti sanki kendi isteğimle giymişim gibi ya, götüm donuyor!

''O üstündeki...'' Delici bir bakış attı. ''Annemin, ondan soyun dedim. Ne kadar fesatsın be!''

Kahkaha attı. ''İşim gücüm yok, senin gibi keçi bir kızı mı yatağa atacağım?''

Ömer'e çirkin bir bakış atıp, odadaki banyoya ilerledim. Ne sannettiniz, tabii ki odada banyo var. Ama bizim bu banyo ile pek işimiz yok çünkü gerçek bir çift değiliz. Gerçi gerçek çift olsak var ya o banyonun tozunu atarız yıvrııım. 

''Ne biçim adam bu ya!'' Ayna karşısında kendi kendime söylendim.

İçerden bağırma sesi geldi. ''Seni duydum!''

''Duyman için söyledim zaten denyo!''

Üstüme banyoda bulduğum, içine benden bir kaç tane daha sığabileceğini düşündüğüm tişörtlerden birini geçirdim. Ne kadar da rahattı öyle, hissedilmiyordu bile.. Bulduğum taraklardan birini mikrofon yapıp saçma sapan dans etmeye başladığımda ne kadar mal kişilik olduğumu anlamıştım, aksini de hiç söylememiştim.

Kapı bir anda açıldığında dansımı sonlandırıp olduğum yerde balmumundan heykele dönüşmüştüm, felaket rezil olmuştum. Ömer kapıyı açar açmaz tezek görmüş şehirli çocuğu gibi yüzünü ekşitmişti.

''Spot ışıkların eksik bir tek, aferin.'' Kollarını bağdaştırdı. ''Çarpılınca da bana ağlama.''

''Niye sizin banyonuzda Zeus mu yaşıyor?''

''Çık banyodan adını unuttuğum kız.''

''Adım Defne!'' Bağırdım. ''Çıkmıyorum lan!''

Üstüme üstüme gelmeye başlıyordu. ''Yaklaşma! Kasığına tekmeyi yersin.''

Benim daldığım bir anda beni sırtına aldı, bu sahneyi kaç kere yaşamıştık. Artık bende sırta alınma fobisi ortaya çıkmıştı. Çığlık atsam babaannesi kuşkulanacaktı, bunu göze alamamıştım. Beni indirsin diye koltuk altından gıdıklamaya çalıştım ama... Gıdıklanmıyor, kıskanç olmadığı kanıtlandı. 

Beni yatağın üstüne bıraktığında üstümdeki tişörtte gözlerini gezdirdi, kendi tişörtüydü. Bu halimle utanıp  alt kısmımı kapatmayı düşünmüştüm, altımda iç çamaşırım dışında hiçbir şeyim yoktu. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. 

''Neyse sana iyi geceler...'' Mal mal sırıttı.

Ardından yanıma yattığında hayatında ilk kez sevgilisi olan kezbanlar gibi bakınmaya başladım. Resmen yanıma yattı ya! Tamam yalan değil, Sinan ile film izlerken uyuyakalmıştık ama böyle bir mekanda değil. Yatak odasında değil!