KABANATA 2

41 7 1
                                    

Para akong namamatay sa leksyon namin kanina sa Math. Maygahd. Mental Abuse To Humans talaga. Pero pinilit ko pa ring makinig sa lecture ng guro namin kasi kailangan atsaka para matuto naman ako kung paano yon gawin. Lalo na't final quarter na ngayon hindi na pwede ang mag tatamad-tamaran. 

Nagpasama ako kay Pia para puntahan ang pinsan kong si Raica na loka-loka at gaga. Naging gaga dahil sa pag-ibig. Ayaw tumigil, ayaw magpa-awat kahit nasasaktan na. 

"Ano ba yang boyfriend mong si Jake? Talagang seryoso ba yon sayo, o nakikipagbiruan lang? Mukhang hindi siya seryoso sayo, Raica." pagalit kong sabi. Ayokong nakikitang umiiyak ang pinsan ko dahil sa gagong yon. "Paulit-ulit ka nang umiiyak. Hiwalayan mo na kaya siya. Mahirap, alam ko pero kailangan mong gawin yon. Wag mong mahalin ang taong ginagago ka lang, Raica." sumbat naman ni Pia. Tama siya. Wala na akong ibang masabi dahil wala pa akong experience sa pag-ibig na yan. I don't wanna bother with love, either. 

Dahil napakagaga at tanga ng pinsan ko, sa amin pa siya nagagalit. Kami na nga 'tong concerned sa kaniya, siya pa 'tong galit. Wow just wow. Me and Pia decided to keep off Raica's lovelife tutal hindi naman kami kasali sa relasyon nilang dalawa. Well, atleast we did our part to protect her pero siya naman 'tong hindi marunong umintindi at sumunod. So we both went back and attended our classes.

Maygahd. May drama kaming gagawin, final project namin sa Filipino. Hindi ko yata 'to kakayanin. Lord, help. We are already grouped and fortunately, okay din 'tong mga groupmates ko at hindi ako mahihirapan ng lubos sa drama na 'to. Thank God.

Ako yung pinili ng mga groupmates ko as the leader and ginawa kong assistant leader si Claudette. Even though busy kami for the Finals, isiningit ko parin ang practices namin. Malaki ang bahagi nito sa grades namin so kailangan talagang paghirapan at pagsikapan. 

Lagi kong nakikita si Ranz dito sa school and I think I like him. I can feel myself crushing on him already pero no, hindi, hindi 'to pwede. May girlfriend na yong tao and I should focus on my studies first.

Natapos na ang classes namin at nagpasama ako kay Anya papuntang fountain kasi nga nauuhaw ako. Habang papunta kami doon, nakasalubong namin si Ranz. "Hi Anya!" tsaka nag-apir silang dalawa. Wow, hi, nandito pala ako, buhay po ako. And then he looked at me and smiled yet I ignored him. I want to smile back kaso nahihiya ako, promise. 

Habang umiinom ako ng tubig sa fountain, my phone vibrated. Putangina na shock ako don ah. Akala ko kasi kung ano na, damn. Chineck ko ito sa CR and the same unknown number texted me again, "Hey. Hindi mo man lang ako pinansin :(" Sad face, wow, close na yata kami eh. Urur. "Ikaw ba 'to Ranz? Sorry ha, nahiya kasi ako." and after a few seconds he replied,  "It's okay, Quianna. And yes, this is Ranz, Ranz Cuevas :)" I was supposed to reply kaso...

"HOY QUIANNA ANG TAGAL MO NA YATA DYAN SA CR AH! KINAIN KA NA YATA NG INIDORO! HOY BABAE KA GUSTO KO NANG UMUWI HINDI KA PA BA LALABAS DYAN? KASI KUNG HINDI PA AT MAGTETEXT KA LANG DYAN, UUNA NA NAKO!" I giggled as Anya ranted. Hay nako. I saved his number at lumabas na kami ni Anya si CR.

It is already 5:45pm in the afternoon and nandito parin kami sa classroom practicing for our play. We had a short break muna kasi parang kanina lang kami dito eh mukha na kaming puta dito. And I checked my phone.

TEXT CONVERSATION:

Ranz: Bakit nasa classroom ka pa? Practice still? Hindi ka pa ba uuwi? 

Ako: Oo eh. Late na akong uuwi bc practice.  Nakakapagod na nga pero kaya 'to.

Ranz: Kaya mo yan, Quianna. Nandito ako to support :)

I smiled. Baliw na yata ako oh kinikilig? Hay nako, ewan ko ba. Ito na, I like him. But that doesn't mean na mahal na noh, like lang, wag OA.

"Thank you, Ranz :)" I replied at nagpatuloy na kami sa pag practice.

Our classrooms are just near at narinig kong parang nag-iingay parin doon sa room nila so lumabas ako sa classroom namin and peeked, at he peeked rin. We catched each other's eyes and he smiled. I can't help but to smile, too.

Hindi ko alam kung ano yung naramdaman ko kanina. Kakaiba eh. May iba talaga. Sa kakaisip, hindi ko na namalayan na we arrived home na pala. Maygahd.

"Oh? Ano yang ngiti-ngiti mong yan ha?! In love ka na ba? May nagugustuhan ka na ba, Quianna?! Nako, kakalbuhin talaga kitang bata ka kung ganon!" Why so intense, Papa? Hindi ko pinansin ang sinabi ni Papa. Hindi ako in love. HINDING-HINDI. Pero nagustuhan? Oo, baka, pwede, ewan, hindi ko alam. 


Me After YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon