Αν τολμάς

Παρτ 34

Γρηγόρης POV
"Έχεις μονο πέντε λεπτά !" Ειπε και με κοίταξε με ενα βλέμμα αηδίας . Δεύτερη φορά σήμερα .
Τι σκατα θα της πω ; Τιποτα δεν εξηγεί τις μαλακιες που εκανα !
"Άστο αγοράκι μου άστο !" Ειπε και αρχήσε να κλείνει το στουντιο.
"Άκου Βανέσα ξέρω οτι είμαι μαλακας και έχεις κάθε δίκαιο να με μισείς αλλα σε παρακαλώ δώσε μου μια ευκαιρία ! Και υπόσχομαι οτι αν ξανακανω μαλάκια δεν θα σε ξαναενοχλήσω .." Είπα και την είδα να το σκέφτεται για μια στιγμή αλλα πήρε και παλι το ύφος που ειχε πριν . Πως μπόρεσα να της το κανω αυτο ;
"Γρηγόρη θα σε δω στον διαγωνισμό . Και οσο για αυτά που είπες έχεις δίκαιο . Είσαι μαλακας . Αλλα θα το σκεφτώ . Και τωρα έξω  πριν το μετανιώσω ." Ειπε και μου έδειξε την πόρτα . Άκουσα καλά ; Ειπε θα το σκεφτεί ; Ο Θεέ μου ! Ασυναίσθητα την έπιασα και την φίλησα . Ανταπέδωσε το φιλί αλλα μετα απο λίγο που κατάλαβε τι γινόταν απομακρύνθηκε και κοίταξε το πάτωμα .
"Γρηγόρη .." Ειπε απαλά και με κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα . Θεέ μου ποσο γλυκιά ειναι τώρα!
"Συγνώμη .."
"Εντάξει καληνύχτα ." Είπε και πήγε να φύγει αφου βγήκαμε έξω.
"Θες να σε πάω με το αμάξι ; Ειναι αργά ! " ρώτησα κοιτώντας την .
"Έλα το παραχέσαμε !" Ειπε και έφυγε βάζοντας τα ακουστικά της.
Ποσο μου έλειψε αυτή η δυναμικότητα της ! Η επόμενη εβδομάδα πέρασε με εμάς να κάνουμε συνέχεια πρόβες για τον διαγωνισμό και τα πράγματα μεταξύ μας είχαν καλυτερεύσει κατα πολυ !! Σήμερα ειναι η μερα του διαγωνισμού και κατα τις 10 εχουμε πρόβα στο στουντιο . Οπα κάτσε ! 10 ; Ειναι ήδη 9:45 ! Γαμώτω μου !
Τέλος Γρηγορη POV
Ειναι δέκα παρα τέταρτο καλύτερα να ξεκινήσω για να ανοίξω και λίγο το στουντιο να δροσίσει . Η ζέστη μας εχει πεθάνει αυτές τις μέρες . Σήμερα ειναι ο διαγωνισμός ! Καιρό περιμενα αυτή τη μερα ! Έχω πολλές ελπίδες για σήμερα κάναμε άπειρες ώρες πρόβες και είμαστε έτοιμοι να μπούμε και να τους σκίσουμε  ! Άλλωστε φαίνεται και απο το όνομα μας . Fighters of the beat ! Ηταν ιδέα του Γρηγορη . Πρέπει να παραδεχτώ οτι μ'αρέσε πολυ !
Και μιας και ανάφερα τον Γρηγορη  σκέφτηκα αυτές τις μέρες ολα αυτά που έγιναν και σκεφτόμουν οτι ίσως βιάστηκα . Δεν είμαι εγω για τέτοια . Αυτή τη στιγμή δεν ειμαι έτοιμη για έρωτες . Πολυ απότομη κίνηση για εμένα ! Αλλα κατάλαβα οτι θα ήθελα τον Γρηγορη στην ζωή μου . Αυτά τα καταπράσινα ματια παντα θα με σκλαβώνουν οσο και αν αυτο έρχεται σε αντίθεση με εμένα . Ξέρω ξέρω οτι ακούγομαι σαν αυτά τα κοριτσάκια που κορόιδευα ολα αυτά τα χρόνια αλλα μαλλον αλλάζουν οι άνθρωποι . Τον εσωτερικό μου αυτο μονόλογο διέκοψε μια λαχανιασμένη φωνή πίσω μου .
"Συγνώμη που αργ.." Ειπε αλλα σταμάτησε οταν είδε οτι ήμουν μονάχα εγω στο στουντιο .
"Ελα εισαι ο πρώτος που έρχεται ." Είπα και του χαμογέλασα .
"Οχ Θεέ μου νόμιζα οτι άργησα και έτρεχα σαν τρελός να έρθω ! Μα καλά που ειναι όλοι ; Και 15 εχει παει η ώρα !" Ειπε δείχνοντας μου την ώρα στο κινητό του .
"Ξέρω εγω καλε ; Κάτσε να πάρω κανά τηλέφωνο ." Απάντησα και πήρα το κινητό μου απο την τσέπη μου . Πήρα την Νανσυ και μετα απο δυο χτυπήματα απάντησε .
"Ελα ρε που είστε ;"
"Καλημέρα και σε εσενα !" Ειπε αγουροξυπνημένη .
"Μαριιι ακόμα κοιμάστε ;; Σήμερα ειναι ο διαγωνισμός ρε παιδιά !" Είπα με παράπονο στην Νανσυ στο άλλο ακουστικό που αμφιβάλλω οτι με ακουει .
"Ελα ρε Βανεσάκι μου καλο δεν γίνεται να κάνουμε μετα πρόβα ; Ο διαγωνισμός ειναι στις 8 ! Και ειναι 10:20 το πρωί ! Άσε με μα κοιμηθώ ! " Ειπε σαν παιδι που το σηκώνουν για να πεις σχολείο .
"Καλά καλά ! Στείλε και στους άλλους να ειναι εδω στις 3 ακριβώς !Ούτε λεπτό παραπάνω !"
Είπα και την άκουσα να τσιρίζει μεσα στα αυτιά μου .
"Εισαι η καλύτερη σ'αγαπάμε !! Καληνύχτα !"
"Γαϊδούρα.."  της είπα και γελώντας κλείσαμε το τηλέφωνο .
"Και τωρα ;" Με ρώτησε ο Γρηγορης που στεκόταν ακόμα εδω . Καλε τον ξέχασα αυτον !
"Εμ ξέρω ; Ας κάνουμε λίγο την χορογραφία και μετα φεύγουμε ."
"Εντάξει αλλα θέλω μια χάρη ."
"Να ακούσω πρώτα ."
"Μετα θα παμε να σε κεράσω έναν καφε . "
"Γρηγόρη .."
"Σε παρακαλώ ! " είπε και με κοίταξε με τα υπέροχα ματια του .
Τι το σκέφτεσαι μαρι αφου τον θες !  Ειπε μια σπαστική φωνούλα στο κεφάλι μου . Όλοι μας εχουμε μια που επεμβαίνει παντα στις πιο ακατάλληλες στιγμές λόγου χάρη .
Ψιτ κοπελιά σου μιλάει ο παιδαρος με τα "υπέροχα ματια " ! Ελα τωρα παιδαρος . Εγω δεν το λέω ετσι !
"Γη καλεί Βανέσα Βανέσα ακουει ;"
"Ναι ναι ακούω . Εντάξει παμε ."
Κάναμε για κανένα μισάωρο πρόβα και αφου βαρεθήκαμε πήγαμε για τον καφε που λέγαμε . Καθήσαμε και περιμέναμε να έρθουν να μας πάρουν την παραγγελία . Αλλα αυτο που αντίκρισα με έκανε κάπως να νιώσω ενα περίεργο αίσθημα . Δεν ηταν χαρά . Κάτι περισσότερο σαν ικανοποίηση για ολα αυτά που έλεγα ! Αν και δεν θα ήθελα να είχα .. Απο τις τουαλέτες έβγαινε ο μπάρμαν που μου κόλλαγε εκείνη την νύχτα με με μια καστανόξανθη κοπελιά που κάτι μου θύμιζε αλλα δεν μπορούσα να δω καλά το πρόσωπο της . Μόλις με κοίταξε μου έκλεισε το μάτι κάνοντας την κοπέλα δίπλα του να με κοιτάξει . Και τότε ηταν που έπαθα ΤΟ σοκ . Η κοπέλα ηταν αυτή με την οποία έπιασα τον Γρηγορη την νύχτα στο μπαρ . Έμεινα να κοιτάω και εκείνη γουρλωσε τα ματια της .
"Τι κοιτάς παιδι μου και έμεινες ετσι ;" Ρώτησε ο Γρηγορης και γύρισε πίσω του μένοντας με την σειρά του παγωτό .
"Ρε παιδιά το γίνεται ;" Ρώτησε τότε ο Κώστας -αν θυμάμαι καλά - και μας ρώτησε κοιτώντας την ένταση η οποία ειχε απλωθεί στην ατμόσφαιρα . Τότε ξύπνησα απο τον λήθαργο μου και χαμογέλασα. "Καλά περάσαμε βλεπω εε;" Ρώτησα με ειρωνεία .
"Υπέροχα !" Απάντησε η τσουλα απο δίπλα του με περηφάνεια . Άι μαρη γλάστρα ! Ειρωνικα το είπα !
"Καλη μου δεν είχα αμφιβολία ."
"Τι θα πάρετε ;" Ρώτησε μετα απο λίγο ο τύπος απο το μπαρ .
"Συγνώμη εσυ δεν εισαι μπάρμαν ;" Ρώτησε ο Γρηγορης .
"Κάποιοι απο εμάς αγοράκι μου χρειαζόμαστε δουλειές γιατί δεν εχουμε ενα πλούσιο μπαμπάκα ." Απάντησε κάνοντας τον να γίνει πυρ και μανία . Δεν επρεπε να αναφέρει τους γονείς του .
"Λίγα λόγια αν δεν ξέρεις τι λες ."
Απάντησε και τα χέρια του είχαν γίνει γροθιές κατω απο το τραπέζι.
"Και τι θα κανεις για αυτο ;" Ρώτησε ξανα με αποτέλεσμα να του ορμήσει .
"Εεε ήρεμα ! Γρηγόρη ήρεμα ! Πήγαινε έξω και έρχομαι και εγω!"
"Τι έγινε κουκλίτσα ;" Ρώτησε αυτάρεσκα κοιτώντας με .
"Εισαι μαλακας ! " είπα και του έχωσα ενα χαστούκι που θα σίγουρα θα αφήσει σημάδι .
"Τι έγινε ; Θίξαμε τον πεθερουλι σου και θίχτηκες ;"
"Ρε Άι στο διάολο ! Η γονείς του έχουν πεθάνει οταν ηταν μικρός !" Είπα και τον άφησα άναυδο .
"Και τωρα μείνε με την μαλάκια σου !" Είπα και έφυγα . Οταν βγήκα έξω βρήκα τον Γρηγορη καθισμένο έξω και να κλαίει .
"Εεειι σταματά να κλαις !" Είπα και του χάιδεψα το μάγουλο .
"Απο τα νεύρα μου κλαίω ! " ειπε και χτύπησε το χέρι του στο πεζούλι δίπλα του .
"Δεν εχει σημασία .. Δεν φαίνονται ποσο όμορφα ειναι τα ματια σου ." Είπα και με κοίταξε με τα πλέον κόκκινα ματια του . Τι λέω η κακομοίρα ε με τι θα με κοίταζε ;
"Μόλις μου έκανες κομπλιμέντο ;"
"Ω ελα μην το κάνεις θέμα και παμε να πιούμε αυτο τον καφε !" Είπα και τον σήκωσα απο το πεζούλι γελώντας .

••••••••••••••
Hello everybody! Λοιπόν η αλήθεια ειναι οτι αυτο ειναι ενα αρκετά βαρετό κεφάλαιο αλλα anw ! Λοιπόν μεσα απο αυτο το πάρτ θέλω να πω 2 πράγματα ! 1) Αλλάζουν οι άνθρωποι .
2) Κανεις δεν ειναι αλάνθαστος . Να το θυμάστε αυτο ! 💕💕
Περιμενω τα σχόλια σας !! Love ya all !! 😘😘😘