The CEO's Woman

Chapter 8

Hindi niya alam kung ilang segundo o minuto na siyang hinahalikan ng binata. His kiss made her knees tremble na kung hindi lang siguro nito hawak ang kanyang baywang ay kanina pa siya dumausdos sa sahig.

Unti unti nang lumuwag ang hawak nito sa kamay niya hanggang sa tuluyan na niya itong binitawan saka ang batok naman ang kaniyang hinawakan at marahang minasahe na dunagdag pa sa sensasyong nararamdan niya. Nangunyapit siya sa leeg nito at tinugon ang mga halik ng binata. Naramdamang sinipsip nito ang ibabang labi niya na nagpaungol sakanya, he took that as an opportunity to insert his tongue inside her mouth. Lalo pang humigpit ang kapit niya sa leeg nito nang magtagpo ang kanilang mga dila. He gently sucked her tongue making her moan loudly she did the same to him earning her a groan from him. His hands started to caress her back making small circular strokes and all she can do is to moan and arch her back.

Hinihingal na bigla silang napahiwalay sa isa’t isa nang makarinig ng sunud sunod na katok.

Muling naghinang ang kanilang mga mata, agad siyang napaiwas ng tingin at namumulang tinungo ang pinto.

It was the house keeping and the guards. Wait, security personnel?

Napakunot ang kaniyang noo.

“M-may problema ho ba?”

“Wala ho ma’am, kayo ho ba ma’am ay walang problema?”

“Wala naman po.”

“E kasi ho ma’am, kanina pa po ako kumakatok pero walang nagbubukas pero naririnig ko po yung TV kaya tumawag po ako ng security. Protocol po kasi iyon.” Singit ng housekeeper.

Bigla siyang namula. Ganun na ba kalakas ang epekto ng halik ni Andrew na ni hindi na niya narinig ang katok sa pinto?

Hindi na niya alam kung gaano na kapula ang mukha niya sa hiya ng biglang pang umentra sa eksena si Andrew. He wrapped his arms around her waist pulling her to him saka binalingan ang mga kaharap.

“May problema ba dito?”

Biglang namutla ang tatlong security pati na rin ang housekeeper samantalang siya ay kanina pa naananalangin na sana ay lamunin na siya ng sementong kinatatayuan niya.

“Mr. Salcedo” sabay-sabay na sambit ng mga ito saka nagsitungo.

Bigla itong bumaling sakanya, he held her face and made her look at him.

“Are you okay?”

Tumango siya and in front of the hotel staff, he kissed her forehead and faced their “guests”.

“We we’re discussing something in the bedroom. Marahil ay nun ka kumatok at dahil sa TV ay hindi namin narinig.” Nanlaki ang mata ng mga staff lalo na siya. Hindi ba ito nahiyang sabihin na galing sila sa kwarto? Una, babae at lalaki sila! Pangalawa, kasinungalingan iyon dahil nasa labas kami ng kwarto—naghahalikan singit ng isang parte ng isip niya.

“Mamaya na rin siya magpapahouse dahil lalabas kami.” Dagdag pa nito.

“Sige po Sir, Ma’am.” Ani ng isang security personnel.

“Pasensiya na rin ho sa abala.” Dagdag pa ng housekeeper na muling nagpapula ng kaniyang pisngi.

His hands on her waist tighten bahagya pa itong pumisil doon. She glared at him.

“You may go.” Anito at isinara na ang pinto leaving all the people outside gaping.

Nakakabinging katahimikan ang namayani sakanila ng mapag isa na sa silid.

“So, what do you want to do today?” basag nito sa katahimikang iyon.

“Eat.” Bigla niyang naisatinig ang nasa isip.

He chuckled. “Food then.” Saka bigla siya nitong hinapit sa baywang at pintakan ng tatlong magkakasunod na halik ang kaniyang mga labi. Nakatanggap rin tuloy ito ng hampas sakanya na ikinatawa lang nito. Iginiya na siya nito palabas ng silid niya.

They are enjoying their food in a floating resto few steps away from the shore when a staff interrupted them, my companion rather. Hindi nalang niya pinansin ito at ipinagpatuloy ang pagkain ng seafood na nakahain sa harap niya. Baka tawag lang iyon mula sa mga negosyo nito sa maynila.

“Sorry to bother you sir but the GM of the Secret Haven Batanes wants to talk to you.”

Bigla siyang nabulunan. Agad naman siyang dinaluhan ni Andrew, inabutan siya ng tubig saka hinagod ang kanyang likod. Di naman nakaligtas sakanya ang masamang tingin na ipinukol nito sa staff na namutla rin.

“Tell him I’ll call him after this.” Anito sa malamig na tinig. Malayong malayo sa malumanay na pakikipag usap niya sa akin.

Natataranta namang umalis ang pobreng empleyado na siguradong napag-utusan lang din ng mas mataas sa kanya.

“You don’t have to be rude to your resort’s employee.” Agad niyang sabi rito pagkaupo nito sa dating upuan sa tapat niya.

Napabuntong hininga ito. “Look, let me explain firs–“

She cut him off by raising her hand. “I am enjoying my food. No bad vibes." aniya at ipinagpatuloy kumain kahit nawalan na siya ng gana kaya nang hindi nakatiis bigla siyang bumaling dito.

“So that explains the looks they gave us the very first time they saw us together, and the reaction of the staff kanina sa suite ko.”

“I’m really I just don’t want you to see me as the owner I want to be the companion I offered to you.”

“God, laman na tayo ng tsismis ngayon lalo na yung tungkol kanina.”

“Well, hindi naman nila tayo nakitang nagha–“ she glared at him.

“At talagang nakapagbiro ka pa?” aniya saka binirahan ito ng alis. She heard him calling her pero hindi na siya lumingon at tumakbo na pabalik ng hotel pagdating sa pampang.