-Bana Abi Dedi!-

304 20 7
                                    

  Cidden şu kapıdan ne istediğini merak ediyorum.Bu sefer sinirden yumruklamaya değil tekmelemeye başlamıştı.Bildiğin bana olan sinirini kapıdan çıkarıyordu.Gözlerimi devirmekle yetindim..Yanına gittğimde kapıyı tekmelemeyi bırakmıştı.

Krystal:Bana olan sinirini kapıdan çıkarmamalısın.

Kris:Doğru..Direk senden mi çıkarmalıyım!

Krystal:Direnmeyi bırak artık.Bir öncekinde olduğu gibi yine burada sıkışıp kaldık.

Kris:Seninle yalnız kalmak istemiyorum.

Krystal:Sence de artık fazla ileri gitmiyor musun?

  Bir şey demeden kapıdan uzaklaşıp yere oturdu.Bu hizsiz tavırları canımı acıtıyordu.Ama pes etmek istemiyordum.Evet,yaptığım yanlıştı.Annesinin tek sözüne onu bırakıp bir korkak gibi gitmiştim.Normalde diklenmem gerekirdi.Peki niye bu kadar çabuk kabullenmiştim?

Krystal:Vazgeçmeyeceğim..Senden vazgeçmeyeceğim.

Kris:Ben vazgeçmişken mi?

  Cevap verememiştim.Gözlerimin dolmasına izin vermiştim.Bu kadar mı hoşuna gidiyordu üzüldüğümü görmek?

Krystal:Bilmediğin şeyler var.

Kris:Bilmek isteyen yok!

O sırada kapı açılmıştı.Kapıyı açan görevliydi.Cidden tam zamanında!

-Hala ikinizin burayı kullanma amacını çözebilmiş değilim ama bu üçüncü oluyor!

  İkimizde kalktık önünde eğilerek özür diledik.Sınıftan çıktığımızda o benden önce merdivenlerden inmişti.Diğer derslere kalmak istemediğim için bende çantamı alıp okuldan çıktım ve arabama binip eve gittim.Eve girdiğimde annemin evde olmadığını farkettim.Sanırım iş görüşmesine gitmişti.Odama çıkıp kendimi direk yatağa attım.Telefonumu elime alıp Hana'yı aradım.İlk çalışta açmıştı.Ona Martin'in onu bize bırakmasını söyledim.Yarım saate burada olacağını söyleyince sebepsizce sevinmiştim.Belki de şuan iyi gelecek tek şey Hana'ydı.

  Kapı çaldığında inip kapıyı açtım.Hana'yı gördüğüm gibi kolundan tutup çektim ve sanki yıllardır görüşmüyormuşuz gibi sarıldım.

Hana:Krystal..Nefes alamıyorum.İyi misin?

Krystal:Hayır,değilim.

  Ondan ayrılıp yüzüne baktığımda endişelenmiş görünüyordu.Yine tutamadım kendimi,ağlamaya başladım.Ciddi anlamda değiştiğimi hissediyordum!Eski Krystal olsa bir erkeği bu kadar kafasına takmazdı.Gerçi o erkek Kris'se eski Krystal bile dayanamazdı..

  Odaya geçtiğimizde okulda olan her şeyi anlattım.Bazı yerlerde Kris'e saydırmış,Bazı yerlerde de gözleri dolmuştu.

Hana:Sana ciddi anlamda yenilik lazım.

Krystal:Nasıl yani?

Hana:Saçların,tarzın,bakımın..

Krystal:Hana sana neler anlatıyorum,sen bana neler diyorsun!

Hana:Kris'i bu dediği şeyler yüzünden pişman edeceğiz.

Krystal:O beni dış görünüşüm için sevmedi ki..Hem ya işe yaramazsa?

Hana:Sonuçta kaybedecek bir şeyimiz yok.

Haklıydı.Ben her şeyimi kaybetmiştim zaten.Başka neyi kaybedebilirdim ki!

İKİ YABANCI 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin