The Prince That I Once Hated. →Byun BaekHyun.

6. Bölüm

BaekHyun POV

O kız evine gittikten sonra ben geri arabaya döndüm. "BaekHyun Bey, hanım efendi nerede?" Diye sordu doktor bey. "Eve gitti, birşey mi oldu doktor bey?" Diye geri sordum. "Hanim efendinin yarası için ilaç koyuyordum evde yarasına bakım yapabilsin diye efendim." Dedi ve bana içinde çeşit çeşit ilaç olan bir poşet verdi. "Bunu lütfen hanim Efendi'ye ulaştıra bilirmisiniz?" Diye sordu doktor bey ve bende poşeti alıp kendi arabama gittim korucularla.

Saraya geldiğimde Kral ve Kraliçeye bir selam verdim ve odama doğru yürüdüm. Odama tam girecektim ama bir ses beni durdurdu. Oğlan kardeşim bana doğru geliyordu. Oğlan kardeşim 17 yaşındaydı ve ben ondan 2 yaş büyüktüm. "Merhaba BaekHyun Hyung planlar nasıl geçti." Diye sordu ve bende büyük bir nefes alıp verdim. "Plan mı? Beyinsiz bir kız tek başına o sokaktan yürüyünce saldırıcıların biri kızın üstüne bomba attı ve bende kızı kurtarıp yaralarına bakım yaptırdım." Diye geri cevap verdim. "Owh çok iyi haber değil ve elindeki şeyler ne Hyung?". "Kıza bakım yapan doktor ona bir kaç tane ilaç vermek istemiş ama kız o zamana kadar gitmişti bile ondan beni o beyinsiz kıza bunları vermemi istiyor Dongsaeng." Bende geri cevap verdim. "Ama bugün çok yoruldum sende gidip yatsan iyi olur okulda iyi performanslar vermen gerek." Dedim ve onuda odasına gönderdim. Kardeşim benim için çok önemli onun doğduğunda aslında çok kıskanmıştım ama zaman geçtikçe onun bana güç verdiğini hissettim. Bazen beni çok sinirlendirebiliyor ama sonuçta kardeşiz böyle şeyler çok normaldir.

Üstümü değiştirdim ve yatağıma girdim. Bir kac dakika sonra uykum bana merhaba demiş ve uyumuşum.

YuRa POV

Sabah uyandım ve elimde bir acı hissettim. Dün olanlar aklıma geldi ve içimden hem kızgınlık ve hemde korku gecti. Ha kızgınlık neden diye düşünüyorsanız size nedenimi söyleyeyim. O gıcık pislik herif dün üstüme afedersiniz ayı gibi zıplamasaydı ozaman yaram bu kadar kötü olmazdı ve dikiş atmazlardı ve şimdide bü pislik acıyı çekmezdim. Ama bir yandanda düşünüyorum ki o kendini üstüme atmasaydı çok kötü şeyler olabilirdi. Ondan aslında ona minnettarım.

Üstümü değişip aşağı indim. "Günaydın kızım iyi uyu- YuRa eline ne oldu!!!" Diye annem bana şok bir halde sordu. "Yok birşey anne dün okulda elimin üstüne düştüm ve yarama dikiş attılar o kadar korkmana gerek yok." Diyerek ona gidip elinden tuttum. "Ve benim bundan neden haberim yok? Okulu derhal arıyorum! Bana nasıl haber vermezler böyle birşey olduğunu?! Ya kötü birşey olsaydı?" Dedi ve annemin gözleri doluydu. Bir kaç sene önce benim bir kız kardeşim vardı ama bir gün kendi dükkanlarda gezerken halsizlikten bayılmış ama yere düşerken kafası kaldırıma çarpıp hayatını kaybetti. Kardeşim benim için herşeydi onu herzaman korumak için elimden geleni yapmak istiyordum ama artık koruyacak olacağım birisi yok. Tabiki annem var ama o beni korumak istiyor ve onun korumaya ihtiyacı olmadığını söylüyor bana çünkü babam var.

Kahvaltımı yapıp otobüs durağına yürüdüm. Durağa geldiğimde birisi gözlerimi kapattı ve ben orda o an bir kalp krizi geçirecek gibiydim. "Kim olduğumu bil bakalım!" Diye mutlu bir ses konuştu. Sesin konuştuğu anda kim olduğunu anladım. "HYERI-SHI TABİKİ!" Diye bağırdım ve herkes bize baktı manyak bunlar diye. "RIGHT!!" Diye HyeRi geri bağırdı ve yanımda durdu."Sen bu duraktan mi gidiyordun?" Diye sordum. "Evet ben seni her gün görüyordum ama sen ise kendi dünyandaydın. Kim bilir kimi düşünüyordun.. Belkit Prensi mi?" Diye kulağıma yaklaştı. Aman Tanrım! Bu kız beni gerçekten BaekHyun ile birleştirmek istiyor gibi hissediyorum. "Ne! Prens mi, heralde sen onun nasıl biri olduğunu hiç görmüyorsun canim!" Dedim. "Göreceğiz canım arkadaşım." Dedi ve otobüs geldi.

Okula geldiğimizde içeri girip dolabıma yürüyordum. Son ders için lazım olan kitaplarımı dolabıma koyduktan sonra kilitledim dolabımı. Ama önümde o an gördüğüm kişiyi inanamadım. "Bunları al ve yarana iyi bakım yap. Dün doktor bey sana vermek istemiş ama sen çoktan gitmiştin ve ondan sana bunları vermemi istedi. " Canım arkadaşım Byun BaekHyun dedi. "A-ah teşekür ederim ve sana dün dediğim şeyleri lütfen unut o an çok korkmuştum ve herşey ağzımdan çıktı." Dedim ve bana güldü. "Gerçekten benim böyle bir beyinsiz kızın sözlerinden etkileneceğimi mi saniyorsun?" Dedi ve sözüne devam etti. "Bana dediklerin beni hiç alakadar etmez ondan kendini çok birşey sanma ve böyle kendinde çok kırılmazsın. Bunu seni seviyorum diye dediğimi sanma sadece kendine çok büyük bir şey sanma diye diyorum." Dedi ve benim içimden resmen ateş fışkırdı dışara. "Yah sen bana bir kere insan gibi davranamazmısın?! Ben sana ne yaptim ki bana ben senin hayvanın mışım gibi davranıyorsun! Senden özur dilemekte kalmadı artık içimde, sen nasıl bir insansın. Tamam belkit bir Prensin ama bu sana bana böyle davranmaya hak vermez ve artik benim ile konuşmasan iyi olur." Dedim ve çantamı omzuma salladım ve giderken de bunu dedim "Sana iyi dersler Prens bey senin icin dua ediyorum ki bir gün arkadaşların seni bırakıp gitmesin senin bu davranışından." Ve gittim.
'Hayvan, salak, öküz, deli, it adam yaa' diye kendi kendime düşündüm.