ADAMIM

Şimdi NAPICAM

Not : Yukarıda ki Ecrin..

Ee hemen toparlamaya çalışsamda işe yaramadı biliyorum. Ben çok deli doluyum çok çılgın birisiyimdir. Emreye hemen belkide başka birini takip ediyorumdur dedim. Ve işte batışımın imzasınıda atmış bulunmaktayım. Afferin kızım Ecrin. Sonra hemen yine toparlayarak belki ikizimdir dedim. Ve gittikçe yere gömülüyodum ve bunu kendim yapıyodum. Ahh en sonunda umutsuz bir vaka gibi dışarı çıktım.

Derste hoca prova yaptırıyordu bize sıra bana geldiğinde ilk cümlelerim şunlardı;

Yolda karşılaşırlar.

Köylü ( Emre ): Merhaba prensesim arzu ettiğiniz bir şey varmı ?

Prenses ( Ben ): Evet,var.

Köylü: O halde nedir? Söyleyinde hemen yapayım.

Prenses: Hayır bu imkansız.!

Köylü : Hayır sizin için her şeyi yapmaya hazırım.

Prenses : Öyleyse anne ve babamı geri hayata döndür onlar geri dönsünler.

Köylü : Kafasını üzgün bir şekilde aşağı eğerek ormana doğru ilerler...

Molaaa....

Hocamız çok beğenmişti. Melisanın rolü daha ilerki bölümdelerdi. Emre yanıma gelip;

- İyi işti ufaklık. diyip havalı bir şekilde karizmasınıda alarak çekip gitti. Off ben napıcam yha bu çocukla işim çok zor ama ben onu yola getiricem. Sonra Arda yine her zaman ki gibi arkamda duruyordu. Bizim bir lafımız vardır Ardayla oda "ortak" diye bir söz. Arda yanıma gelip ;

- güzel işti ortak.diyip elini yumruk yapıp benimde yumruk yapmam ile birbirine tokuşturduk. O benim dert ortağım, kardeşim ve daha ötesi...

Okul çıkışı eve gidiyorken yine Emreyi gördüm elini yumruk yapmış ve çok sinirli bir şekilde yürüyor diğer elinde de yine kahve vardı. Demek ki yine sinirleneceği bir şey olmuş belli. O sırada Arda yanımdan geçerken ;

- Görüşürüz ortak. diyip çekip gitti.

Eve geldiğimde teyzem hala işteydi biraz atıştırdım ve teyzem geldi. Teyzemle birlikte akşam koşu yapmaya çıktık. Teyzeme olayları anlattım Ardadan önce Teyzem gibi iyi bir dibleyici olamaz. Teyzem bana ;

- Bitanem, daha sen çocuk yaştasın bunlar gelip geçici gerçek sorunlarını gör bak daha geçen gün ölümden döndüm sen annene verdiğin sözü tut ve onu bilip ona göre yaşa bu senin için daha hayırlısı olacak. dedi.

Aslında teyzemin dedikleri doğruydu sadece bana vöre ve ilk defa teyzemin bir söylediğine katılmıyorum oda" bunlar gelip geçici " hayır bir şey geliyorsa bir daha geçmiyor ve ben Emreye daha bir şey his etmiyorum bile ama eğer ki bu yaşımda birini seversem o gerçek aşkımdır. Ve Emre'yi ben daha tam tanıyamadım bile ama onu tanicağım ve onun içindeki gerçek kalbi dışarı çıkaracağım.

Sabah kahvaltıdan sonra okula gitmek için evden çıktım. Müzik dinleyerek yola devam ediyordum okulun önüne geldiğimde caddeden geçerken kulaklık kulağımda tam yola çıkıp iki adım attım ve biri arkada hızlı bir şekilde kolumdan çekip beni kendi kollarına sardı. Ben şokk. Bir baktım Emreymiş ona " napıyosun sen ya manyak mısın " dediğimde bana " eğer bir adım daha agsaydın sana araba çarpacaktı ufaklık " diyerek yine çekip gitti.

Tamam tamam aslında olay şuydu kulaklık kulağımda caddeye çıktım ve iki adım attım tabi yolun ortasındayım karşıdan bir araba hızlı bir şekilde geliyor ve ben artık kaçamicamı anladım ve o sırada teyzemin dediğine hak verdim derken bir kol gördüm biri beni tuttuğu gibi kendine çekip kollarıyla sardı. O kişi yine Emre ama bu sefer ona " teşekkür ederim " diyip giderken " hayatını bana borçlusun ufaklık " diyerek yoluna devam etti. Arkasından bağırarak " borcumu sana ödicem ADAMIM " diyerek bende okula girdim. Artık ona bir borcum var....

Arkadaşlar inşallah beğenmişsinizdir sizi seviyorum lütfen beğenin ve devamı gelecek....