สวัสดีค่ะ เอ้ย!! ครับ ฉันเป็นผู้ชายนะ

เปิดตัวนางเอก

ปัง!ปัง!
"โธ่เว้ย!! แค่ผู้หญิงคนเดียวทำไมจัดการยากเย็นอย่างนี้วะ!! ยิงมันไปต้องมีสักเม็ดที่ต้องฝังมัน!"
เสียงจากฝ่ายตรงข้ามตะโกนมาอย่างเกรี้ยวกราดทำให้นักฆ่าสาวยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ((หึหึ ช่วยไม่ได้อยากเหยียบจมูกแก๊งค์ราชสีห์ผงาดฟ้าเอง ในเมื่อพวกแกต้องการฉันจะสนองให้ ))

ย้อนไป 1 ชั่วโมงที่แล้ว
"ทางนั้นแจ้งมารึยังว่าจะถึงตอนไหน" อัญมณีถามลูุกน้อง ที่ใกล้ที่สุด
"ทางนั้นแจ้งมาว่าอีก 5 นาทีครับ"
ไม่นานก็มีเสียงรถเริ่มชลอจอดลง มีชายฉกรรจ์เดินลงมาประมาณ 10 คน คนหน้าเป็นหัวหน้า ที่เหลือลูกน้อง
อัญมณีเอะใจว่าทำไมเจ้านี่เอาคนมาเยอะอย่างนี้ ขณะคิดมีเสียงพูดของคนที่น่าจะเป็นหัวหน้าปลุกเธอจากภวังค์
"ไหนของล่ะ คนสวย" เสียงแบบนี้หลุดมาจากไอ้หน้าปลาจวกที่ทำสายตาจาบจ้วงมองหน้าอกอวบเธอย่างไร้มารยาท ((ถ้าไม่ติดเป็นงานสำคัญนะ แม่จะควักลูกตามากระทืบซะ!)) เธอคิดอย่างหงุดหงิด ทำสัญญาณเอาของไปให้พวกมันตรวจ ของที่ว่าคืออาวุธสงครามระดับความทำลายมหาศาลที่เธอคิดค้นเอง นอกจากนายธวัช นาคบดินทร์ มีธุรกิจหลายอย่างทำให้รวยเป็นอันดับต้นๆของประเทศ เขายังผลิตอาวุธสงครามระดับนิวเคลียทำลายล้างแบบถูกกฎหมายอีกด้วย( พ่อคุณเอ้ย จะรวยไปไหนเนี่ย โห้อิจฉาอ้ะ>>ไรท์) ลูกน้องของเธอนำลังมาวางไว้บนโต๊ะและเปิดออก ทำให้พวกมันยกยิ้มอย่างพอใจ
"แล้วเงินล่ะ" เธอถามเสียงนิ่ง
หัวหน้าใหญ่ที่มัวแต่มองอัญมณีอยู่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงคนถาม จึงบอกสั่งให้ลูกน้องนำเงินไปวางจำนวน
30 ล้าน ฝ่ายอัญมณีก้าวขาเรียวไปตรวจเงิน
จู่ๆเธอสังเกตเห็นสิ่งผิดปรกติที่เงินนั่น  ((บัดซบ! นี่มันกล้าเหยียบจมูกเสืออย่างเธอเลยเหรอ)) เธอเก็บอารมณ์ขุ่นมัวที่พร้อมระเบิดใส่คนตรงหน้าเมื่อไหร่ก็ได้
" นี่แกกล้ามากนะถ้าแกต้องการ ฉันจะสังเคราะห์ให้แบบเต็มแม็คเลย" จบคำพูดมัจจุราชเธอถีบโต๊ะตรงหน้า โชคดีที่พวกมันยกลังอาวุธลงไปแล้ว แต่โชคร้ายที่มันกำลังจะตาย!