Bölüm 3

1K 29 7
                                    




bu gün milli takımın çek cumhuriyeti ile maçı vardı bundan önceki maçları kaybettiğimiz için takımın morali bozuktu sanırım benimde yapabileceğim desteklemek ve bol bol dua etmek kazanmaları için

bize en büyük sürpriz de emrenin ilk 11 de olmasıydı sanırım ister istemez sevinmiştim sonuçta bu emre için güzel bişeydi voleybol maçından sonra baya iyi anlaşmaya başladık işte bir 3 gün filan oldu heralde

***3 gün önce***

deniz telefonun çalıyo

bakıver hazal

numara kayıtlı değil

nasıl ver bakayım / alo

alo nasılsın deniz ben emre

emre sen .. tabi takımda bi çok kişide telefon numaram var dimi

evet nuri abiden aldım

evet birşey demek için mi aradın yoksa öylesine mi

aslında konuşmak için aradım ama öylesine

tam 5 saat boyunca telefonda konuşmuştuk tabi ben uyup kalmasam daha da konuşabilirdik

***şimdi***

takım sahaya çıkmamıştı daha onlara bol şans dilemek için odalarının kapısını tıklatarak içeriye girdim hepsi dua ediyordu

size güveniyoruz siz yaparsınız yensenizde yenilsenizde biz hep sizinleyiz bunu unutmayın bol şanslar hepinize dedi ve yüzüme sıradan bir gülümseme yerleştirip dışarıya çıktım o arada karşıdan emre geliyordu beni görünce gülümsedi bende ona karşılık ufak bir tebessüm ettim

ilk 11 de olmana sevindim

evet bende ilk önce şaşırıp sonra sevindim dedi

sen cidden iyi oynuyorsun bunu göstemen lazım dediğimde gülümseyip kafasını salladı

elimden gelenin fazlasını yapacağımdan emin olabilirsin

eminim diyip yanağına bir öpücük kondurdum tabi utancımdan yüzümü eğip yanında koşarak gttim ne vardı ki sanki bu kadar utanacak sahaya çıkan takımlar ve milli marşlardan sonra hakem ilk düdüğü çalmıştı

*****

10. dk da emre topu ayağına alınca heyecanlanmıştım hızlı bi şekilde koşarken pası burak abiye vermişti. gol olunca bütün Tür taraftarı ayağa kalktı nasıl denilir bilmiyorum ama tüylerim diken diken olmuştu takımın gol sevincini izlerken emre bana bakıp gülümsemişti bende tabi o ara mutluluktan 32 diş sırıtıyordum

64. dk da selçuk abi serbest vuruşu kullandığında ozan abinin sonlandırmasıyla 2. golü bulmuştuk sevinç sevinç ve sevinç.....

maçın sonlarına doğru emre sakatlanmıştı ama o haliyle bile hala mücadele ediyordu fatih baba değişimden hemen sonra ona soyunma odasına gitmesi için yardım etmemi söylediğinde oan ayrdım edip soyunma odasına götürdüm doktorların gelmesini beklerken ortamın sessizliği cidden rahatsız ediciydi

çok güzel oynadın dedim gülümseyerek

teşekkür ederim dediğinde canının acıdığını anlamıştım

çok acıyormu dedim ayağına bakarak

biraz dayanılacak bir acı dediğinde birz olsun içim rahatlamıştı

doktorlar tedavisini bitirdiğinde maçın bitmiş olduğunu duyduk üstünü değiştirmişti kafeye oturmamız için onu ikna ettim iki tane kahve alıp geldiğimde bizim takımın soyunma odalarına gittiğini görmüştüm koşarak yanlarına gittim hepiniz süperdiniz canım abilerim diye bağırmıştım herkes gülmüştü abimle burak abi beni aralarına alıp sarınca kendimi çok mutlu hissettim

Promise ~Emre Mor~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin