TESADÜF ⭐ (K.T.H) ✔

^10^

    Başımı eğip aklımdan fikirleri atmaya çalışıyordum. Çünkü çok farklıydık birbirimizden. Büyük ihtimalle şuanda sırf durumum ona eğlenceli geldiği için yanımdaydı. Bu beni üzse de gerçek buydu. Duygularımı kontrol etmeye çalışıyordum. Henüz emin olamadığım duygularımı.

    Yüzüm düşmüş olacak ki göz ucuyla bakıp neyim olduğunu sordu. Onun da gülümsemesi gitmişti yüzünden. 

   "Annemi düşünüyorum."dedim. 

   Yalan sayılmazdı. Gideli bir aydan fazla olmuştu. Ve bugünü onsuz geçirmek istemiyordum. Alışveriş de bahaneydi. Aslında evde tek başımayken boğuluyordum. 

   "Hmm istersen alışveriş yerine anneni görmeye gidebiliriz." 

   " Teşekkürler. Çok düşüncelisin ama günün büyük bölümü yolda geçmiş olur ve bunu sana yapamam."dedim. "Bugün gelecek. Biliyorum gelmesi lazım." 

   Bu cümleyi daha çok kendime söylüyordum 19 yıldır ondan ayrılmamıştım ve 20'de de ayrı olmak istemiyordum. Bugün benim doğum günüm ve ben hediye olarak annemi istiyordum. 

   "Bu kadar eminsen geleceğinden, neden korkuyorsun. Bugünün ne özelliği var?"diye sorduğunda ona gülümsedim. 

   "Annem böceklerden korkar. Büyük annemin evindeyse bunlardan bir çok bulabilirsin. Yani daha fazla dayanamaz."dedim ki bu da yalan sayılmazdı. 

   Güldü, ben de güldüm. Hala gülüyordu ki daha fazla dayanamadım. 

   "Yah Kim Taehyung! Sana gülmeyi yasaklıyorum." 

   Hayır hayır sesli söylemiş olamam. Sanırım öyle yapmıştım. Taehyung soran gözlerle bana baktı. 

   "Neden? Seni rahatsız mı ettim. Ben.. Sen gülünce gülmüştüm."dedi. 

   Yüzü düşmüştü. Neden böyle bir şey yapmıştım ki aptal kafam. Düşün düşün.. 

   "Yaah sana uzaylıya benzediğini söylemiş miydim? Gülerken daha çok benziyorsun. Yakışıklı yüzün mahvoluyor."diye şakaya vurayım dedim. 

Sanırım yine yanlış bir şey dedim. Gülümsedi: 

   "Demek yakışıklı olduğumu düşünüyorsun?"dedi. 

   Kan beynime hücum ediyordu. Yüzümün fazlasıyla kızardığına emindim. 

   "Şeyy. Ben.. Yani fena değilsin sonuçta. Giderin var birazcık." 

   "Giderim var öyle mi bayan domates."

   Fazlasıyla eğlenmişti, arabanın içi yine gülüşlerimizle doldu ve ben yine bütün sıkıntılarımı unutmuştum. 

   Alışverişte bana saçma sapan bir çok şey denetti. Kendisine de bir şeyler alıyordu ama denediğini görmemiştim. Her mağazadan çıktığımda onun da poşetlerinin arttığını görüyordum. Ne aldığını sormadım ilgili gözükmemek için. Alışveriş eğlenceli geçmişti. O yine mutluydu. 

   Ben de öyle.