Angel of Death [UNDER CONSTRUCTION]

Mission 24: Protective (2nd day of Vacation)

"Xands, get up."

Mahina pero madiing wika ni Alex. Di ko maintindihan kung bakit kaya nilakasan ko ang loob ko at binuksa ang mga mata.

Isang kadiliman ang sumalubong sakin. Wow! lumalalim ang tagalog ko. So ayun nga.

"Xands, get up!"

Sigaw ni Alex! Gising naman na ako. Ano bang sinasabi niya n get up.

Sabi niya get up, kanina pa nman ako naka tayo. Yung totoo?

"Xands!"

Tapos lumabas si Alex sa gilid ko at yumakap sakin.

"Ano ba, Xands mabigat ka," sabi ko at inalis ko siya sa pagkayakap niya sakin.

Natulala ako.

Bumagsak ang katawan niya.

May dugo sa damit niyang pang groom?

Nakapang groom siya!

Lumuhod ako sa sa harap niya tsaka ko lang napansin na naka wedding gown ako.

No!

NNNOOOOOOOOOOOOO!!!!

"Xands," sabi ko at napabalikwas ako ng bangon.

Panaginip.

Taragis na panaginip.

"Bakit?" bigla namang umupo si Alex na gising na pala.

Tiningnan ko sya sa mukha.

Nakatingin lang siya sakin habang kinukusot yung mga mata niya.

Hindi ko alam pero niyakap ko siya.

"Please stay safe," sabi ko tapos sinubsob ko yung mukha ko sa dibdib niya. "Kung hindi, hindi na ako magpapakasal sayo."

"Woah! Okay na e, dinagdag mo pa yung threat mo," sabi niya na medyo natatawa at yumakap na rin sakin.

"Pero pwera biro? I'm doubting to marry you," sabi ko sa kanya. Ayoko ng may itinatago pa ako sa kanya. Masyadong komplikado pa pag ganun.

"Are you serious?" tanong niya sakin. Bakas ang pagka lungkot sa mukha niya.

"Don't get the wrong idea, Xands," sabi ko sakanya then hinawakan ko yung pisngi niya. "Hindi ko lang matake na mapahamak ka because of me. I'm accepting the reality that when we marry each other the wife must submit to the husband."

"What's the connection? Go straight to the point," sabi niya.

Yeah walang connection yung sinabi ko. Di lang ako makahanap ng way para magdahilan e.

"Well, the catch is," sabi ko. "I had a dream of you dying infront of me in our wedding day."

He chuckled. Oh yeah! Seryoso ako tapos tatawanan ako.

"You're being paranoid," sabi niya sakin. Then niyakap niya ako. "Remember that I'm just like you, we're on the same field. And even you can't beat me."

This time ako naman ang natawa.

"What?" sabi niya.

"Wala nalaman ko lang na may nakatago pa palang hangin ang magiging asawa ko," sabi ko then kumalas ako sa yakap niya.

I just stared at his face, so handsome eh.

I tried to memorized his facial features by tracing it. His brows, nose, cheeks, and lips. Then a pair tear fell from his eyes.

He smiled at me, "The last time you did that, you left me and hide from me," sabi niya in controled voice.

Hindi niya nga pala alam na ginawa ko to nung bago ko patayin si Andrew Valerio at magkatabi kaming natulog.