Tijdelijke Psychose

Afdeling Jade

Toen we daar aangekomen waren was ik zo zenuwachtig ik had echt geen idee wat ik  zou kunnen aantreffen. We liepen door de deur heen en ik zocht zijn afdeling waar hij zat. Daar bij de deur aangekomen moesten we op een belletje drukken. En na een paar minuten wat echt uren leek kwam er iemand van het personeel om de deur open te doen. Toen we eindelijk helemaal binnen waren vroeg ik meteen waar mijn man was. Ze zeiden dat hij in het rokerhok was. Ze wees ons de weg. En je rook meteen de medicijnen in heel de gang zo’n ziekenhuis geur. Ik keek door de deur en zag hem zitten, en mijn hart brak echt letterlijk in stukjes. Zijn ogen stonden ver van wat je kon noemen van de wereld, alsof hij niks leek te beseffen, zijn huis leek wel gerimpeld ik moest meteen denken dat hij eruit zag als een zombie opa, ik deed deur open en hij keek op. Hij stond op en kwam naar me toe, omhelsde me en we barsten samen in tranen uit. En nu wou ik hem helemaal niet meer loslaten. Her liefst zat ik nu ook bij hem desnoods bij hem slapen. maar ja dat kon natuurlijk niet.

Toen we uitgehuild waren staken we samen nog een peuk op. Toen die op was liet hij zien waar zijn kamer was. Het was een dood simpele kamer met 2 bedden aan elke kant, 2 kasten, 2 bureaus en een wastafel met een spiegel. Het andere bed was leeg dus ik vroeg of hij ook nog met iemand anders op de kamer lag. Hij zij ja dat klopt nog een andere jongen maar die zat in de isoleercel al een paar weken dus die had die nog niet gezien. Dat vond hij wel erg fijn. Dat kon ik me wel voorstellen.

Toen gingen we naar de gezamenlijke ruimte, kregen we van mijn man thee en koffie en gingen we zitten aan een tafel. Ik kon er echt niet tegen hem zo te zien 27 jaar en dan zo krom lopen. Aan tafel vertelde hij dat hij medicijnen kreeg en dat hij zich dan zo voelde. Toen hebben we nog gepraat aan tafel wat er toen gebeurde, en mijn man zei op een gegeven moment van ik dacht echt dat ik  je kwijt was. Dat je het zou uitmaken voor dit. Ik schrok me een ongeluk en zei dat ik hem nooit om zoiets zou verlaten, als iets tegen zit hoef je die iemand toch niet meteen te verlaten? Die jonge zou door de grond zakken en nog verder zakken dan dat die nou al zat. En dat heb ik hem ook gezegd ik zou altijd bij hem blijven, maakt niet uit wat er ook gebeurt ( ja natuurlijk niet als die vreemd gaat, misschien dat ik hem dan nog wel 1 x kan vergeven.) hij vertelde hoe het hem was gegaan toen hij in het politiebusjes werd gezet. Hij was net zo verdrietig als ik dat we hem geen laatste knuffel hadden mogen geven, dat de stoel waarop hij zat hard was, en dat het totaal niet lekker zat. Even later werd hij  naar het politiebureau gereden en in een cel neergezet. Daar heeft hij meerdere malen om eten en drinken gevraagd maar niet gekregen toen is er een psycholoog geweest en die heeft toen blijkbaar verklaart dat hij een gevaar voor de samenleving is en dat hij een gedwongen opname in Yulius moest krijgen. Mijn man was ondertussen in slaap gevallen, en werd na een paar uur weer wakker. Toen werd hij opgehaald door ambulance personeel en de politie. Hij werd helemaal vastgesjord op een brancard, en in een ambulance gezet om een 200 meter vervoerd te worden, ondertussen vroeg hij of hij zijn moeder of zijn vriendin mocht bellen hij wou weten of we veilig waren, en of hij mocht eten. Het mocht alle twee niet. hij werd boos, hij was rustig in het begin. Maar ja toen die dat te horen kreeg was dat natuurlijk niet meer zo. Aangekomen bij Yulius en toen hij op de goede afdeling was, werd hij in de isoleercel gezet.

 Daar vroeg die nogmaals of die mocht bellen en eten. Weer mocht het alle twee niet. hij vond het wel gek dat het volledige personeel die op dat moment daar werkte plus 4 agenten en het ambulance persoon net buiten de isoleercel stonden. 1 vanhet personeel die vroeg of hij zich uit wou kleden. Dat wou die niet hij vond het maar raar. Ze zeiden tegen hem dat als hij het niet zelf deed hun het voor hem zouden doen. Dus dat deden ze ook. Ze trokken zijn broek naar beneden en duwden hem op de grond om vervolgens 2 prikken in zijn billen te doen. Daarna is hij in slaap gevallen en pas 2 dagen later wakker geworden. Hij moest praten met iemand, en die vertelde hem dat als hij niet deed wat ze zeiden dat hij moest doen hij niet eerder naar huis mocht bellen of dat wij überhaupt langs mochten komen. Wij thuis wisten dit en zaten met z’n alle hard te duimen dat die toch wel deed wat ze zeiden en zo snel mogelijk mocht bellen of dat wij eindelijk langs mochten komen.

En toen kwam er een man om te vertellen dat de tijd om was, het was werkelijk om gevlogen. En kreeg alweer tranen in mijn ogen toen ik hem moest verlaten, maar gelukkig had hij zijn mobiel en konden smsen en bellen wanneer we wouden. Toen we bij de deur stonden om weer richting de auto te gaan toen zei ik hem dat ik morgenmiddag weer kwam. Hij was natuurlijk nog steeds een beetje in die waan dat hij dacht dat ik mijn ex had geholpen, dus zei ik tegen hem al moet ik elke dag 2 keer komen smiddags en savonds dan kwam ik 2 x per dag.  Ik gaf hem nog een lange zoen en vertrok vervolgens door de deur met een pijnlijk hart dat ik hem zo achter moest laten.

Thuis aangekomen pakte ik een wijntje die mijn moeder nog even snel had gekocht rookte een peukje en ging uiteindelijk naar zolder naar mijn oude kamer waar nu mijn jongere zusje sliep. Ik kon de slaap maar niet vatte dus ik pakte mijn mobiel en ging boeken lezen op wattpad en spelletjes spelen tot mijn ogen dicht begonnen te vallen en ik uiteindelijk rond een uur of 4 sliep. Om de volgende morgen weer wakker te worden om een uur of 7 omdat Justin wakker werd. En mijn moeder moest gewoon naar haar werk. Ik smste mijn man ook lekker had geslapen? En hem een goede morgen te wensen.

Ik verwachte niks snel terug. Hij had zijn slaap hard nodig. Zijn moeder belde me die ochtend om te vragen wanneer ik ging en ik zei dat ik vanmiddag en vanavond ging, ik mocht van haar in de avond niet omdat zei dan kwam, in eerste instantie stemde ik daar me in met een brok in mijn keel. Ik belde daarna mijn man op en zei dit tegen hem. En hij zei daarop, dat maakt me niet uit dat hun komen, ik heb met jou een relatie dus ik wil dat jij ook komt. En zo gezegd zo gedaan. Ik zei tegen hem dat ik vanmiddag en vanavond komt. We zeiden gedag en hou van je aan de telefoon en hing op.