You Are My Soulmate *DUTCH*

7

Wanneer ik wakker word bedenk ik me ineens iets. Als je je mate bij je geboorte krijgt, zal ik dan ook een mate hebben. Ik bedoel maar, ik was namelijk ook een weerwolf. Met het idee dat ik ook een mate kan hebben ren ik de trap af.

'Austin, ik moet je iets vragen' mijn neef kijkt me argwanend aan, maar geeft dan toch toe. 'Wat is het Brook?' vraagt Austin aan mij met een vragend gezicht. 'Heb ik ook een mate?' vraag ik dan toch uiteindelijk. 'Wel' begint hij, 'dat zou kunnen' stotterde Austin. 'Had ik hem al eerder ontmoet, voordat ik mijn geheugen kwijt was geraakt?' Vraag i aan hem.

'Nee' is zijn korte antwoord. Ik zie aan zijn ogen dat hij niet liegt. Ik kijk hem nog een tijdje verveeld aan, maar ga uiteindelijk toch naar mijn kamer. Terwijl hij nog diep in gedachten verzonken is.

Hoe langer ik erover na denk, hoe raarder ik het vind worden. Zal Jason misschien mijn mate zijn?

-

'Hey Jason'

'Uhm, hey Brook' stamelt hij, wat erg schattig uitziet. Een kleine blos verschijnt op zijn wangen. 'Het, uh, spijt me van alles wat er vrijdag is gebeurt' verontschuldigde Jason zich. De kleine blos op zijn wangen maakten het schattig.

'Het is oké, Jason, echt waar' verzeker ik hem. 'Je gaat me toch niet zien als een ander persoon?' Stottert hij. Het is echt schattig als hij onzeker is. 'Nee, natuurlijk niet'

De bel gaat. Jason en ik lopen samen naar onze eerste les Spaans.

De hele les zit ik erover na te denken dat ik ook een Mate kan hebben. En steeds langer zit ik te denken dat Jason ook een soulmate kan hebben. Al was dat idee niet nieuw, ik vind Jason echt leuk. Waarschijnlijk is hij mij soulmate niet eens. Hij verdient ook veel beter dan ik. Ik bedoel, wie wil nou een mate die geen ouders heeft en een deel van haar geheugen kwijt is? Inderdaad. Niemand. Hoe langer ik hierover nadenk, hoe depressiever ik me voel. Waarschijnlijk zal de man van mijn dromen me toch afwijzen, omdat ik gebroken ben. Een eenzame traan ontsnapt uit mijn traanklier.

'Brook?' Fluistert Jason, terwijl meneer Cortez iets aan het uitleggen is over grammatica. 'Gaat het?' Vraagt hij opnieuw. Langzaam knik ik en veeg de traan weg. Ik zucht diep en kijk uit het raam. Een koppel staat elkaar te zoenen. Geïrriteerd draai ik mijn hoofd om en luister ik naar de uitleg van mijn Spaans docent.

Na een kwelling van 50 minuten gaat de bel. Sloom pak ik mijn spullen en gooi ze in me tas. Nog steeds geïrriteerd loop ik het lokaal uit. Bij de deur post staat Jason op mij te wachten. Hij sleurt me mee naar een rustig gelegen deel in de gang. 'Waarom huilde je Brook?' Vraagt Jason met een bezorgde de stem. Het is echt schattig als hij bezorgd is.

'Niks, ik krijg gewoon traan ogen van grammatica, ik vind gewoon zo mooi' lieg ik. Dit was letterlijk het domste wat ik ooit heb gezegd.

'Brooklyn' zegt Jason streng. 'Jason' zeg ik op dezelfde manier terug. Ik weet dat ik nu kinderachtig bezig ben, maar het is awkwarder om te zeggen; "Ik moest huilen, omdat ik je Mate niet ben"

Gelukkig gaat de bel en ben ik weg, voordat Jason nog iets kan zeggen.

-

Na een vreselijke schooldag, waarin ik Jason, na ons gesprek heb ontlopen en de stinkende leraar van chemie. Plof ik luid neer op de lederen bank van mijn oom Harry.

Als het aan mij lag zat ik de gemiste episodes van Riverdale te kijken maar ik heb natuurlijk weer tonnen met huiswerk en dat moet voor morgen weer af, want we krijgen er cijfers voor.

Strompelend loop ik de marmeren trap op naar de logeerkamer van oom Harry, die nu mijn kamer is geworden. In mijn agenda zie ik dat over een week jarig ben. En omdat ik geen zin heb om dat te vieren doe ik dat ook niet.

-

'Brooklyn, er is er een iemand voor je' roept oom Harry van beneden. 'Kom eraan' mompel ik, voordat ik naar beneden strompel.

'Oh, hey Jason' groet ik hem. Oom Harry loopt weg en maat mij achter met Jason.

'Brook, vertel me nu wat er aan de hand is' commandeerd hij mij.

Met een frons op mijn voorhoofd kijk ik hem aan. Ik zucht diep en kijk hem nog steeds aan.

'Ik wil je mate zijn, maar dat kan niet' fluister ik zacht. Ik kijk naar de marmeren vloer en onderzoek die nauwkeurig. Mijn wangen worden lichtjes rood en ik begin me te schamen.

'Brook' begint Jason. Hij tilt met twee vingers mijn hoofd op, zodat ik hem moet aankijken. Hij kijkt me doordringend aan. En voor dat ik weet voel ik zijn lippen op de mijne.

-

Superduper sorry dat ik twee maanden en een dag niet heb geüpdatet. Maar ik ben dus verhuisd enzo en school. En mijn nieuwe school. Dus had ik superdruk. Maar ik probeer wel vaker te updaten.

En ik heb ook gewoon tijd vrij gemaakt om te updaten gewoon f'ck wiskunde.
En het is mijn verjaardag 🎉🎉
Mijn tweelingbroer moest het zonodig verpesten door op mij te kotsen. Gelukkig is mijn familie er nog niet.

Adios!!❤❤