KÖTÜ HEVES

3. BÖLÜM ~ KARŞILAŞMA

Arkadaşlar, hikâyemin nasıl ilerlediğiye ilgili bana görüşlerinizi söylerseniz çok mutlu olurum ^.^ Daha yeni hikâyeyi yazmaya başladım. Biraz heyecanlıyım bana birazcık yardımcı olmanızı istiyorum. Eğer hikâye de yazım yanlışı ve ya saçma bulduğunuz yerler varsa da kusura bakmayın.. Yeni bölümü keyifle okumanız dileğiyle..

***

"Hiraa! Uyan artık. Annemler eve varmak üzereymiş. Hiraa. Annemler diyorum. Kalk diyorum. Uyan artık diyorum." diyen Beril ' in sesiyle o muhteşem uykumdan uyanmak zorunda kaldım. Gözlerimi araladığımda Beril yatağını topluyordu. Nasıl da uyandığı gibi yatağını toplayabiliyor anlayamıyorum. Belki de yeni uyanmamıştı. Bilmiyorum. Bunu öğrenmek için Beril ' e " Yeni mi uyandın sen?" diye sordum. Sorarken aynı zamanda da başımı kaşıyordum. Beril beni görünce gülmeye başladı ve dalga geçercesine " Tabiki de hayır" dedi. Hala gülmeye devam ediyordu. Ben ona ifadesiz bir şekilde bakmaya devam ettikçe o bir o kadar daha gülüyordu. Gerçekten neye bu kadar güldüğünü anlayamamıştım.
"Hala neye güldüğümü anlamadın mı Kraliçe!" dedi ve bu sefer bir kahkaha patlatmıştı. Kraliçe demesi üzerine bende kahkaha atmaya başlamıştım. Bana kraliçe sadece annem derdi. Biraz tuhafıma kaçmıştı.
"Kusura bakma Berilciğim ama anlayamadım. Neye gülüyorsun?". Kahkaha atmayı kesip biraz ciddi görünmeye çalıştım. Çünkü neye güldüğünü çok merak etmiştim artık.
"Uyandığından beri başını kaşıyorsun biraz daha kaşımaya devam edersen parmakların beynine ulaşıcak." diyerek tekrar kahkaha atmaya başladı. Bu sefer o kadar çok gülmüştü ki yatağını toparlamayı bırakıp yatağa oturmaya çalışıyordu.
Elimin gerçekten hala başımda olduğunu farkedince bende kahkaha atmaya başladım. Beraber evi kahkaha atarak yıkıyorduk. Bize ne olmuştu böyle. Nereden geliyordu bu mutluluk. Hem de dün akşam yaşadıklarımızdan sonra..