Excessive Eye

Chapter 2: The Clone

Chapter 2: The Clone

"Isha,isha,isha,
     Dalawa,dalawa,dalawa"

"Ahhhhhhh,Shut up . I'm trying to focus"– Naiinis na sinabi ko .

"Sa akin kana lang kaya mag focus, Okay?" Sabay taas ng kanang eyebrow at nakapamewang pa.

"Mukha kang tanga Brianna White" Napangwisi ako sa ginawa niyang kalokohan na yun. Well actually, Nag fo-focus ako sa cellphone ko, Nagsasaliksik lang naman ako ng kaalaman kung ang mga ghost ba ay totoo at ano-anong klaseng mga uri ito dahilan para istorbohin ako ni Brianna at makuha niya ang attention ko . Were here inside the Coffeeshop, Dito ang area na nagkikita kami o hindi kaya kung na bobored kami. Hindi ko naman talaga hilig ang mag kape, Si Brianna lang naman ang may gusto nito sinasabayan ko nalang siya. You know go with the flow ,Bestfriend ko naman ang kalog nato eh.

"Ano ba kasi kinakalikot mo diyan?" Tanong ni Brianna habang umiinom ng kape .

"Secret" simpleng sagot ko

"Ugh! Akina na nga yang cellphone mo!"

Nabigla ako nung mabilis niyang hinablot mula sa mga kamay ko ang hawak-hawak kong cellphone. Tssss, Napaka bilis talaga ng kamay nito pagka dating sa agawan. Tumayo ako sa kinauupuan ko at pilit inaagaw ang cellphone ko sakanya, Pero mabilis din agad  siyang naka iwas at tumakbo palabas ng Coffeeshop habang kinakalikot ang cellphone ko.

Pagkalabas na pagkalabas ko ng Coffeeshop ay na wala na si Brianna, hindi kona nasundan kung saang direksiyon siya nagpunta. Nakakainis! Nakakaasar! Bakit kailangan niya pang tumakbo at itakas ang cellphone ko para lang makuha ang attention ko. Sobrang sama talaga ng babae na yon .Attention seeker tss.

Tumingin ako sa left side at right side ko nagiisip kung saang way ba dapat ako tutungo. Pero mas pinili ko ang left side , parang mayroong hangin kasi ang bumubulong sa aking isipan na dapat dito ang direksiyon ako tutungo. and also Ibang klase talaga si Brianna, Parang pading Elementary. Ayoko pa naman makipaghabulan kasi ang slow ko pagka dating dito kahit nung bata pa kami. Lagi akong talo dito . sad.

Lakad,,takbo,,lakad,,takbo. Mukha na akong tanga dito hindi ko alam kung saang sulok na nagtago si Brianna.
Hanggang sa mayroon akong natatanaw na isang pamilyar na babaeng naka talikod sa malayo,Naglalakad lang siya ng pagkabagal-bagal.

Habang tinitignan ko siya ng mariin ay unti-unti ko ng nakilala ang mga damit na suot-suot niya , At malakas ang kutob kong si Brianna yun! Sa wakas nakita na din kita. Muli kong tinulin ang mga takbo ko at didiretso na kay Brianna, Pagkakataon kona din ito para hulihin siya at maitigil na ang kalokohan nato. Ang akala niya siguro hindi ko siya makikita .