chapter 4
AFTER 5 YEARS
"ms Guada! heres your thesis!
kinakabahang tinanggap ko ang challenge na thesis!
hindi pa lahat nakakatanggap nun? at lahat ay nahihirapan dun!
graduate na si joshua at ako ay gagraduate palang!
at eto na ang sinasabing 'THE ONE' ng kolehiyo! kailangang seryosohin, dahil eto na ang pinakalast ng pagsubok
*buntong hininga*
kaya ko to!!
siguro hindi ko na muna aasikasuhin yung samin ni joshua, tama na muna! kailangan kong makapasa, walang halong biro to!
putek nayan! kinakabahan ako!
1month and 4 days ang ibinigay para gawin ito!
kailangan ay 155 pages ang matapos mo!!
lintek! kakaiba!!
sana photograper nalang eh?
chozs wala naman ata non!
*bling*
(TEXT MESSAGE FROM)
BABY: libre ka mamaya?
napabuntong hininga nalang ako! hay. bakit sunod sunod ata ang pag sasama namin ngayon?
pero kailangang mag ajust para sa pag aaral!!
nireplayan ko siya
(REPLY)
ME: nope!! :(
send..
eto ang first time kong tumanggi sa ano mang lakad namin!
pero ano ang magagawa ko?
kailangan talaga mag a-just!
sorry baby :(
(JOSHUA'S POV)
"ohh ok kalang? hala. teka eto inumin mong bata ka!!
natatarantang sabi ni mama ng makita niya kong nahihirapang huminga!
"halika nakasi't mag pacheck up!
umiling ako kasabay ng pag lagok ng gamot!!
ayokong malaman niyo!
7:30 pm
tinext ko si sammy kung anong ginagawa niya
(TEXTED TO MY BABY)
ME: babe? anong ginagawa mo? miss nakita!!
send..
hinintay ko lang ang reply niya pero nag tagal eh walang nag rereply sa text ko! siguro mahalaga lang talaga yung ginagawa niya, baka bumagsak pa sya dahil lang sakin!!
:(
9:30 pm
*bling* *bling*
nanginginig kong kinuha yung phone ko!
pero hindi ko magawang hawakan sa sobrang panginginig!
inabot ko agad yung gamot ko pero hindi ko maabot!
hanggang sa maramdaman ko na yung kirot sa bandang tyan ko!
"AHHHHHHHHH!!
may narinig akong mga yapak paakyat, baka sila mama!
BINABASA MO ANG
its too late
Short Storyshort story dapat lahat ng bagay ay hindi sinasayang lalo na't mahalaga sayo, dahil nanjaan si pag sisisi at palaging nag hihintay para sa mga tangang nag kakamali.. lahat ng bagay ay nawawala kaya kailangan ay lahat pinag iisipan. lahat ng mahalaga...
