Imagine You And Me

Kabanata 1: The Flower I Saw that Day

Aimi

"Hooh! Ayan, natapos ko na rin sa wakas.., my twenty-second painting. Hmm, ano kaya ang magandang title rito?"

"Aishiteru", biglang bulong nang isang lalaki sa likod ko.Hindi ko alam at naramdaman kung kailan at papaano nakapasok ang lalaking ito nang hindi ko namamalayan.

"Teka, ikaw na naman?" Gulat kong tanong sa kanya.

"Well, yes?", sabay tawa.

"Anong nakakatawa?"

"Wala!", sabi nang lalaki habang patuloy lamang siya sa pagtawa.

"Mr. Aomi Nathan Regal, kung wala kang magawa, kung maaari umalis ka na?", pagalit kong sabi kanya.

"Relax, Ms. Aimi Rose Solares. May rason kung bakit ako nandito".

"Then, can you tell it now? I'm already irritated by your face!", sabi ko sa kanya.

"Aww. Why are you like that? Your a beauty with exceptional talent, can you act a bit nicer to the 'Prince' of our school and yours truly, Aomi?."

Pinag-yabangan talaga ako? Ang kapal rin talaga ng mukha nang lalaking ito, grabe.

"I don't care if you are the Prince!", irita kong sabi.
Magsasalita na sana ulit ako nang bigla na lang niya akong haplusin sa pisngi.

"What are you doing?", galit kong sabi at nahampas ng bahagya ang kanyang kamay.

"Don't you even not know how to say thank you? Hayan oh, may pintura sa pisngi mo", sabi niya habang pinakita ang pinunas niyang pintura sa pisngi ko.

Hindi ako nakasagot. Bakit pa kasi gawin iyon ng bigla, eh pwede namang sabihin para ako na ang magtanggal, di ba?

"So, ano na?", mahina kong tanong sa kanya dahil parang galit na rin ata siya.

"Anong ano?", sagot ba naman sa akin.

"Pinaglololoko mo ba ako? Pasigaw kong tanong. "Di ba sabi mo may rason kung bakit ka nandito tapos yan iyong sasabihin mo, are kidding me for real?"

"Of course not!"
"I'm here to ask you to be my model for our exhibition, will you be Miss Aimi Rose?", tanong niya sa akin na parang isang bata na nagpapabili ng candy sa kanyang mommy.

"You disturbed me and all just to ask me to be your model?", I asked.

"Yup. Coz you deserve to be my model?" He said.

"NO!", reply ko sa kanya.

"Too early to say no", sagot niya.

"N.O."

"Just this time", dagdag pa niya.

"I said, no. Mahirap bang intindihin iyon?"

"Not really, but I really want you. So, give me your answer tomorrow, Aimi. Salamat!", nakangiting sabi sabay labas ng pinto sa room ng aming club.

With all the honorifics a while ago- "Miss" then suddenly dropping it to Aimi, FC din ang isang to ah. Well, nevermind...

Aomi

After nung meeting about sa coming photo exhibit na gagawin namin this school year's festival, I mean, foundation day, naglibot-libot muna ako sa campus for a sight-seeing thinking kung ano ang magiging theme ko for photoshoot.

By the way, I belong to Photography Club at isa sa mga pambato sa mga contests off-campus nang aming school, humbly saying it though. And that's one of the reasons of me being popular and at the same time The Prince of my beloved school. Hahaha.

Back to scence, habang naglilibot ay napadaan ako sa room ng Art Club- the sister-club of the club where I belonged to. And,

There she is again. Of course you know whom am I talking about.

Aimi Rose Solares. The aloof, silent yet talented painter who catches the attention of our school with her exceptional works.

Watching her all focused while painting can really attract the eyes of the passersby. She really looks stunning holding her brush and stroking it with paints in the canvas... BEAUTIFUL.

Ooh, what the hell are you talking about Aomi. Take a picture of her, instead. (Talking to myself)

Buti naman pala, dinala ko itong camera ko., blessing in disguise ah.

CLICK!

Mukhang tapos na siya sa pagpinta. Makapasok nga.

Nang nasa likod na niya ako at mukhang hindi ako napansin, narinig ko siyang nagsalita at tuwang-tuwa dahil sa natapos na niya ang kanyang ginagawa- another masterpiece.

"Ano kaya ang magandang title rito", sabi niya.

"Aishiteru", bulong ko.

Gulat na gulat siya, hindi ko tuloy mapigilan ang pagtawa.

Dahil sa pagtawa ko ay nainis ko pa ata siya.

Pero ang cute niya pag naiinis. Ang sarap tuloy niyang mas inisin pa lalo but not this time. I need her.

I talked to her, convincing na siya ang maging model ko but as predicted, ang hirap niyang kumbinsihin. But I will not give up. Ha! Ako yata si Aomi Nathan Regal at wala pang tumatanggi sa akin, ever.

While having a conversation with her, my hand acted on its own. Haplusin ba naman ang mukha niya?

Natauhan lang ako nang hampasin niya ang kamay ko buti na lang at nagkataong may pintura sa pisngi niya... palusot kumbaga! Kamay anong ginagawa mo? Tinatraydor mo na ba ako? With all the awkward things happened I decided to leave, give her enough time to think and wait for her answer the next day.

Nang umalis ako, napatingin ako sa aking kamay at biglang naalala ang binulong ko sa kanya, "Aishiteru".

Ano bang nagyayari sa akin? Lately, I'm not with myself ever since that time. The flower I saw that day really gave me this bugging uneasiness yet fascinating and adorable feelings.