Bazen..

adam ve kız

Biliyordu adam herşeyi..
Ses çıkaramıyordu.. Öylece bakıyordu hayatına..
Biliyordu kızın ona karşı duyguları olduğuna.. Emindi.. Özgüvenliydi..

Kızın kafası karışıktı halbuki..
Ruhu istiyordu fakat onu itikleyen birşeyler vardı.. Duygularından emindi kız.. Adamında bildiğini biliyordu.. Hapsetmişti kız kendini eve.. Çıkamıyordu pek dışarı.. Kaçıyordu..korkuyordu..

Başkası gelir diye korkuyordu kız adama.. Her gün düşünüyordu..
Ya başkası gelirse..? Ne yapardı.. Ne yapmalıydı..diye..

Dayanabilirmiydi ki kız.. İçi içine yerken izlermiydi adamı..

Sonra koydu kafasını yastığa düşünmemeye başladı.. Düşünürken bile eriyordu içten içe kız..
..
Adam büyüktü..
Kız küçük..
Adam tecrübeliydi..
Kız acemi..

Adam çekmişti hayattan
Kız çekmişti hayattan..
..
Sonra adam aşık oldu kıza..
..
Kız hâlâ korkuyordu.. Nedensiz belki..
..
Bir gün karşılaştılar adam ve kız..
Adam hüzünlüydü.. Bakıyordu kıza.. Sanki birşeyler anlatmak istercesine..

Kız üzgündü.. Bakıyordu adam ona birşeyler anlatıyordu..
Kız baktı.
Adam baktı..
..
Adam yavaşlattı adımlarını..
Kız eğdi kafasını aşağıya ve geçti adamın yanından hızlı adımlarla..

  ..

Biliyorlardı.. Saygılıydılar birbirlerine.. Zaman en büyük ilaçtır... Zaman geçti ve alınan kararlara saygı duyuldu..
Adam gitti
Kız kaldı..
..
Anlayanların hikâyesi..