Het Verhaal Van Leila

Deel 8

' Ja habiba die heb je' Zegt mijn moeder 'Maar Yemma waar zijn de dan?' Vraag ik aan mijn moeder 'ze zijn met zn allen naar de moskee gegaan' Zegt mijn moeder met een glimlach. 'Kom mee weldie' ik loop achter mijn moeder aan, mijn moeder pakt een fotoboek uit de kast en baldert door naar de goede bladzijde. 'Dit is jou gezin lieverd' ik kijk maar het foto, maschallah! Ik kijk trot naar het foto mijn mooie twee zussen en twee zusjes en mn twee broers. 'Kijk habiba dit is je broer Younes hij is 21 jaar oud.' En dit is jou andere broer van 23 jaar oud Adam' 'en dit is jou zus Amani en die is 22 jaar oud 'en je andere zus Chayona' en dit zijn jou twee kleine zusjes. 'Nadia en Dina en dit is jou lieve vader 'Hassan' ze wijst naar een man die best lang is. En aan zn kleding te zien is hij best modern. Mn moeder klapt de boek dicht en legt hem weer terug in de kast. 'Yemma heeft u hun wel eens verteld over mij' vroeg ik aan mijn moeder 'Natuurlijk Habiba ze houden evenveel van jou als dat ik van je hou' Zegt mn moeder lief. Ze komt naar me toe en heeft me een dikke knuffel.

Paar maanden later...

'Yemma en Baba ik ga even wat croissantjes halen uit de winkel' riep ik terwijl ik mn prada's aan die onder mijn donker bruine lange kihmaar. ' Ja ga maar schatje inou' Zegt mijn moeder. 'Eey siss moet ik met je mee?' Roept Younes vanaf boven, 'nee hoeft niet ik ga alleen' roep ik terug. Ik doe de deur open en loop naar buiten meteen voel ik een koude windvlaag langs me heen. Ik loop het straat uit opweg naar de bakker het is vandaag zaterdag dus wilde ik een uitgebreide ontbijt maken voor iedereen. Het is nu al paar maanden later en ik heb een heel goed band opgebouwd met mijn gezin ook heb ik de familie leren kennen al mijn tantes,ooms,neven,oma's,opa's, neefjes,nichtjes iedereen! Ook met hun heb ik een goeie band opgebouwd. Verzonken in mn gedachten loop ik naar de bakker. Als de weg oversteek bij ik voetstappen achter me ik kijk achterom maar ik zie niemand. Zal wel de bladeren zijn ofz denk ik in mezelf. Ik loop door en voor weer voetstappen achter me,wanneer ik weer de weg wil oversteken word ik vanachter gaat gepakt en wat er daarna gebeurde weet ik niet meer het werd helenaal zwart voor me ogen.

Salam lieve lezers,
Vandaag weer een korte deel voor jullie ik wilde hem wat langer maken maar ik heb daar vandaag geen tijd voor sorry!!ik het druk voor de voorberedingen van de suikerfeest ik heb er zo zin in norgen is de suikerfeest!! Eid Mubarak alvast iedereen!!moge julie allemaal een leuke dag hebben! En wat ik verder wil zeggen is dat ik misschien ga stoppen met het schrijven van deze boek, omdat ik het gevoel heb dat veel mensen het saai vinden. Laat een stem achter en vertel in de comments wat jij van dit boek vindt. Als veel mensen het leuk vinden blijf ik sowieso doorschrijven!!
Groetjes xxx