Het Verhaal Van Leila

Deel 9

Voorzichtig doe ik mijn ogen open, waar ben ik?? Dan herriner ik me het weer ik ben ontvoerd! 'HELPP HELPPP' ik probeer de touw om mijn polsen los te trekken maar het lukt niet ik voel dat mn polsen aan het bloeden zijn. Ik kijk om heen, ik zit in een lege kamer met een alleen een bed waar ik nu op lig. Wacht eens deze kamer komt mij zo bekend voor.  Is dit..nee dat kan niet..is dit nou mijn oude huis. Intussen rollen de tranen over mijn wangen ik doe nog wat smeekbedes en vraag om Allah swt hulp. De deur word met een ruk opengedaan. En daar staan ze dan mijn 'ouders' 'Zo jij dacht te kunnen ontsnappen hahaha mooi niet' zegt mijn neppe vader met een vals lachje.  'Ranje haal de riem' zegt mijn vader tegen mn moeder ( dit zijn haar neppe ouders maar ik ga niet de hele tijd zeggen 'neppe ouders')
'Nee Baba alstublieft niet' schreeuw ik 'jij verdient dit!' Schreeuwt hij terug, Pats! Ik voel aan mn wang en het brand. Mijn moeder komt de kamer binnen met de riem, de riem waar ik paar jaar lang mee door ben mishandelt.

Levenloos kijk ik al drie dagen voor me uit. Het enigste wat ik heb gedaan is smeekbedes verrichtten meer kan ik niet doen. Ik weet zeker dat mijn echte familie naar mij op zoek is. Ik krijg elke dag een beetje eten. Ik mag ook niet bidden. Al dagen zit ik in de zelfde houding. 'Allah alstublieft geef mij een idee hoe ik mezelf hieruit kan redden' schreeuw ik. Ik schreeuw nog een paar keer, ik schreeuw al mn gevoelens eruit al mijn gevoelens van deze dagen die opgekropt zaten. Gemengde gevoelens die bestaan uit verdriet en woede. 'Ya Allah alstublieft help mij! U bent mij heer alleen u kunt mij helpen' fluister ik. Ik probeer op te staan maar dat moeilijk aangezien ik al dagen in de zelfde houding heb gezeten. Ik probeer op te staan maar er valt iets uit mijn jurk. Ik kijk naar beneden en zie mijn telefoon daar liggen. Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Ik dank Allah er voor. Ik ga naar de familie groeps app en begin te typen:  Ik: Salam iedereen,
Onderweg naar de bakker paar dagen geleden was ik ontvoerd na een uurtje kwam ik erachter wie mij hadden ontvoerd en het waren niemand minder dan mijn ouders. Ze hebben mij deze dagen heel erg mishandelt, elke dag vraag ik hulp aan Allah swt. Maar Alhamdoulilah ten alle tijden. Dit is een test van Allah, ik ben opgesloten in mijn oude huis help me alsjeblieft.
Ik druk op verzenden. Ik zie dat ik ook dat al 200 keer ben gebelt door een heleboel mensen en ik heb ook 1042 berichten.
De deur word met een ruk opengedaan snel schuif ik mijn telefoon onder mn khimar. Mijn vader staat in de deuropening 'Mee lopen nu' zegt mijn vader hij pakt me beet bij mijn haren en trekt me mee naar beneden ik schreeuw het uit van de pijn, de tranen rollen inmiddels als over mijn wangen. 'Baba je doet me pijn!' Me vader zegt niks terug maar pakt harder bij mn haren mn hoofddoek is inmiddels al op de grond gevallen. Mn vader neemt me mee naar de keuken. Ik zie me moeder daar staan ze kijkt me met een sluw lachje aan. 'Vanaf nu ga jij koken en het huishouden doen, wij gaan winkelen en als we terug zijn moet het eten klaar zijn en moet het hele huis schoon zijn' zegt mn moeder . Ze lopen lachend weg en na paar minuten hoor ik de deur dicht knallen. Ik laat me zelf op de grond vallen en laat mijn tranen vallen. Ik blijf een tijdje zitten en denk bij mezelf na wat heb ik ooit verkeerd gedaan? Als ze me wat vroegen deed ik het meteen. Ik denk meteen dat dit een test is van Allah swt, alles in dit leven is een test. Na moeilijke tijden komen gemakkelijkte tijden. Ik sta op en begin in de keuken en poets de hele keuken, dan doe ik de woonkamer en dan de boven verdieping. Na 4 uur laat ik mezelf op de bank vallen. Ik zucht wow wat was dat een zwaar werk zeg! Denk ik bijmezelf.
De deur word met een ruk opengedaan 'OMGG' de tranen beginnen over mijn wangen te rollen...het is..
Salan mensen sorry dat het zo lang heeft geduurt. Ik had geen inspiratie maar nu zit ik weer vol ideeën dus verwacht maar vaak een nieuw hoofdstuk!!
Xxx