Okyanus
"Zırrr!!Zırrr!"
Sinirle telefonunun kilidini açıp alarmı kapattım. 5.30'da kalkmaktan nefret ediyorum.Yarım saat tavanla bakışmam sonra kalkmam gerektiğini ve okul olduğunu idrak ettim.
"Günaydın kraliçem " diye bağırıp annemin yanağını öptüm. "Bir anırma be kızım" Kardeşime dil çıkarıp " Sen sus ufaklık" dedim. Bu Arda'yı deli ediyordu. "Abla! Ben ufaklık değ-il-im"
"Hıhı evet" Ve bugünkü gibi gıcıklığımı yapmıştım . Pis sırıtışımı yapıp salondan çıktım.
1 saat sonra okula ulaşmıştım. Hadi ama! Tabiki 30 dk yeni giyecekler alman gerek konuşmasını yaptım. "Meğyyysılll" Sınıfın bana bakmasını takmadım ve Masal'a doğru yürüdüm.Bana bu kızı tanımıyorum bakışıyla bakıyordu. Ve evet. Öyle bir bakış var.
-Yarın günlerden ne birtanecik arkadaşım?
+Cuma Masal?
Dudaklarımı sarkıttım.Yarın benim doğum günümdü.
-Başka bir anlamı vardı hani benim için?
+Hee anladım.Sevgilinle ilk el ele tutuşmanızın yıldönümü.
-Yok senden birşey olmaz a...
Tam küfür etçektim ki öğretmen içeri girip bana dik dik bakmaya başladı.
- a...anlamsız arkadaşım
Masal gülümsedi.Pislik.
...
Sonunda dersler bitmişti.Ben de ödevleri yapıp odama çekildim.Tam uyuyordum ki Umut aradı. Mutlulukla iç çektim.Umut'u çok seviyorum. Onu kaybetmeye dayanamam. Asla. Düşüncesi bile korkunç. Gülümseyerek telefonu açtım.
-Aşkım. Ne oldu? Bu saatte aramazdın.
+Imm...Hayatım sana birşey söylemem gerekiyor.
Sesi sıkıntılıydı.
-Tabiki
+Yarın doğum gününe gelemiyorum. Gelmek için inan herşeyi yaparım ama en iyi arkadaşım hastalanmış ve tedavi için New York 'taki bir hastaneye gitmem gerek .
Kalbim kırıldı.Hah müthiş.Yarın reşit olacaktım ama kimsenin umurunda değildi.Dökülen davetsiz gözyaşlarıma karşın toparlandım.
-Tamam. Önemli değil.Dikkat et kendine aşkım.
+ Sağol hayatım seni seviyorum.
-Bende seni.
Telefon kapandığında bütün neşem gitmişti. Herşeyin daha güzel olmasını umarken gözlerimi kapattım.
