Okyanus
Nerdeyim ben!? Etrafımı inceledim. Duvarlar çok eskiydi. Burdaki herşey çok eskiydi. Tavanda bile hamam böcekleri vardı. Korkmaya başlamıştım. Yandaki odadan çığlıklar geliyordu .
Uykulu gözlerle kalktım . Ve lobi sandığım bir yere ilerledim. Bardaydım la ! Ben neden bardaydım. Dün içkiye mi vurmuştum ? Gözlerimi ovarak barmene sordum daha doğrusu çattım.
-Ben neden burdayım !?
+ Sizede günaydın bayan. Bende Louis.
- Ben neden burdayım !?
+Sokakta sızınca seni buraya getirdi.
- Kim getirdi Louis?
+ Fazla meraklısın.
- Aynı şeyi iki kez mı tekrarlamalıyım?
+Barın sahibi.
Gülümsedim. Louis beni çekebiliyorsa iyi biridir.
+ Ah hadi kızım neden üzgünsün.
- O kadar mı belli ?
Louis başını olumlu anlamda salladı.
+Ağlıyorsun.
Yanağıma dokundum. Islaktı.
- Sevgilim bir kazaya kurban gitti.
+ Üzgünüm.
Birkaç saniye konuşmadan durduk.
+Birşey sorsam çok mu üzülürsün?
- Sor.
+ Ihm... Sev...sevgilinin adı ne?
- Umut ?
+Umut Korkmaz mı?
-Hıhı. Nerden biliyorsun?
+ Aman Tanrım.
Louis yanıma gelip bana sarıldı. Konuşamıyorum. Gözlerimden sessizce yaşlar süzülürken tek yapabildiğim Louis 'e sarılmaktı.
******
Hani bazen ölmek istersin ya. Hayat seni yorar bazı zamanlar. Taşıyamazsın, gücün kalmamıştır. Kendini 90 yaşında gibi hissedersin. Elindeki insanlar kayıp giderken tek yapabileceğin izlemektir.
İşte Okyanus 'un yaşadığı şey de bundan ibaretti . Babasını , ve hayatı kadar sevdiği sevgilisini kaybetmişti. Pencerenin kenarına oturdu. Buradan atlasa belki kurtulurdu. Kendini yavaşça ittirmeye başladı.
******
HAYIR ! Annem için dayanacaktım. Onu bu yüklerle bırakamazdım. Halime baksanıza. Ölemiyordum bile.
"Okyanus gel şuraya. Düşeceksin"
Gülümsedim. Bar sandalyelerine oturdum.
-Louis bu gece burda kalmam sorun olur mu?
+Imm... şey ilk bar sahibine sormam lazım.
Somurttum.
-Anlıyorum.
+Off. Tamam sen kazandın.
Zafer gülümsememi gönderdim.
+Henry bu misafirin birkaç gece burada kalması sorun olur mu?
İçeri bir erkek girdi. Onu incelemeye başladım. Siyah saçları ve masmavi gözleri vardı. Yakışıklıydı ama benim kalbimde Umut'dan başka erkeğe yer yoktu.
- Hayır sorun olmaz. Ama ikinci odada kalsın . Biliyorsun üçüncü oda dolu.
Barın sahibi pis pis sırıtırken Louis gergince gülümsedi.
Kaşlarımı hafifçe çattım. Acaba üçüncü odada kimler vardı.
Burası bar Okyanus. Kim olabilir sence. Tabiki kızlar.
Çok fesatsın.
Bunlar gerçekler .
İç sesime son verip ikinci odaya ilerledim.
Henry
Sarışın kızın gitmesi üzerine Louis sorularını sormaya başladı.
+Herşeyi aldın mı?
-Evet üçüncü oda tamamen tamamlandı. Ama tabii yeni cinayet ürünleri çıkarsa alırız.
+ Şuan odada kurban var mı?
Sırıttım.
- Evet iki gündür aç kalan köpek nam-ı diğer esmer çocuk orda.
+ Im... Bence onu öldürmemelisin.
Ne diyordu bu çocuk? Zaten işime ne hakla karışıyordu! Kaşlarımı çatıp sesimi yükselttim.
- Louis ben haketmeyenleri zaten öldürmem. Aldatanları yalancıları ve hainleri öldürürüm. Ki o esmer hain, dört kızı birbiriyle aldatırken ne yapmamı bekliyorsun !?
Louis sustu. Cidden bugün beni deli ediyordu.
İkinci odadan sesler geliyordu. Neler oluyordu? Yedek anahtarımı çıkarıp içeri girdim.
Sarışın kız yatakta kıvranıyordu. "AAA ! YAPMA BIRAK BENİ ! LÜTFEN YAPMA!!!"
Kızın yanına gittim. Kabus görüyordu.
"Şşş sakinleş." Ağlamaya başladı.
" yardım et " Onu kendi kendine bırakmaya karar verdim. Arkamdan çığlıklar atıp ağlarken dişlerimi sıkıp odadan çıktım.
