"So you're here." sabi ng isang lalaking familiar na voice sa likod ko.
Humarap ako at tama ako.. si Kurt nga yun.
"Bakit ka nandito? Hindi mo naman inubos yung niluto natin eh. Ang daya mo." matawa-tawa nyang pangaasar sakin.
"Why you're here?" tanong ko habang pinupunasan 'yung luha ko.
"Wala lang. Narealize ko kasi na gusto ko din makalanghap ng fresh air. Nainggit ako sayo eh." pangaasar nanaman nya. Himala hindi sya masungit ngayon.
Ngumiti lang ako at yumuko.
"Are you crying?" tanong nya then naging seryoso sya.
Nagulat ako sa tanong nya kaya bigla kong kinundisyon yung mukha ko. Ewan ko din kung bakit ako umiiyak. Basta ayokong makita mong umiiyak ako.
"No. I'm not ano ka ba!" palusot ko sakanya at binigyan sya ng fake na tawa.
"You really love her, right?" tanong ko at tumingin sa mga stars.
"Yes. Mahal na mahal ko sya." humarap ako sakanya habang nakatingin din sya sa mga stars. Umiiyak nanaman sya.
"But why?" tanong ko. Hindi ko namalayan tumutulo na din pala yung luha ko.
"I don't know. Basta ang alam ko mahal na mahal ko sya pero kailangan nyang matuto sa pagkakamali nya. Sobra akong nasasaktan hanggang ngayon, Alex. She cheated on me. She's a cheater." sabi nya pero nakatingin pa din sa sky.
"Then?" gusto kong malaman yung story.
"Then I cried. Corny man tignan at nakakababa ng tapang sa lalaki, but yes, I cried a lot. She was my first and still hoping would be my last. I really love her. Diko in'expect na here. Hahantong sa ganito. Nagmahal lang naman ako ng tapat but ganito yung nangyari sakin. I just want her. Only her. One time, I saw her with another guy cheating on me. Magche'check in sa hotel. Mika told to me na wag na syang sunduin or ihatid kasi kuya ng bestfriend nya yung gagawa noon so pumayag ako. Pero naiwan nya yung wallet nya so sumunod ako. Then I saw them.. Sobrang saya nila. Naghaharutan habang naglalakad. Baby pa nga ang tawagan. Hahaha. Sobrang tanga ko. Then kinabukasan, i'm expecting her na pupunta sa bahay para mag'apologize sa nangyari but my friend told me she was with another guy again. I'm so broke that time. Thanks to Dustin he never left me. Ngayon ito ako. Still moving on and forgeting what happened but diko kaya. I think I love her pa talaga." kwento nya. Sobrang tumutulo yung luha nya habang nakatingin lang sa langit.
"I'm sorry. Diko na dapat yata tinanong. I'm sorry." sagot ko with my crying voice.
Natingin sya sakin. Nahalata nya yatang umiiyak ako dahil sa boses ko.
"Oh! Why are you crying?!" tanong nya habang pinupunasan 'yung luha ko.
"Go Kurt. Fight for her. If you love her, then go and accept her again. Allow her to love you again." naiiyak pa din ako. I think mahal ko na nga si Kurt.
"No.. no Alex. You're here. You're here with me. Tutulungan mo naman akong kalimutan sya diba? Right time lang talaga para makalimot. I have a feeling na lolokohin nya lang ulit ako, eh?" sabi nya habang nakangiti.
Tumingin lang ako sakanya at ngumiti. And he's smiling at me too. Sige, Kurt. I'm willing to help you. I'm here lang. Kaya natin 'tong lampasan but please Alex don't even try to fall inlove with him. Masasaktan ka lang kasi mahal na mahal pa nya si Mika and i'm sure, babalikan nya si Mika anytime kahit sabihin pa nyang kakalimutan na nya si Mika.
"Pwede bang dito muna tayo?" bigla namang nagsalita si Kurt.
"Sige. Ikaw bahala." sagot ko sakanya.
"Kwento ka naman sa buhay mo." halatang interesado sya kaya nangiti nalang ako.
"About wha-" hindi nanaman ako pinatapos.
"your family.. your lovelife.." sagot nya habang nakapikit at nakasandal sa bench.
"Okay. I have 1 brother named Nick. Then yung mom ko is chef. Chef sya sa isang restaurant na pagmamay-ari ng dad ko. For almost 20 yrs, magkasama sila but my dad left us dahil sa kabit nya. My mom supposed to work on their restaurant dapat but i refused. Ayokong magtrabaho ang mom ko dun sa daddy kong pinili ang kabit kesa sa family nya. Kaya nandito ako ngayon sa tabi mo. Nagpanggap ako kay mom na nakahanap na ako ng matinong trabaho para hindi na sya magtrabaho dun. Yung picture na pinunit mo, that was the only picture na meron kami. Wala akong copy nun and nakasulat sa likod nun yung letter ng mom and dad ko sa isa't isa." kwento ko.
Nagulat sya kaya napadilat bigla at umupo ng maayos. Humarap din sya sakin tska hinawakan yung mga kamay ko.
"Thats sad. I'm really sorry nga pala about dun. Hindi ko sinasadya. I'm really sorry, Alex." sagot nya.
"Its okay. Tanggap ko na na wala na si dad na hindi na buo ang pamilya ko. okay na." ngumiti ako sakanya.
"I'm sorry..." sabi nya ulit at parang tumiklop sya sa hiya.
"Hmm.. about my lovelife? NBSB ako. Wag mo akong pagtawanan diko naman kasi priority eh. Family ko muna bago ako." explain ko sakanya.
"Ang bait naman talaga.. so ako yung first ki-" pang-aasar nya wow naman!
Hinawakan ko yung labi nya para hindi na ituloy. Nakakahiya!
"Ano ba wala yun. Wag mo ng isipin." sobrang awkward ano ba to.
Natawa naman sya at umayos na ng pagkakaupo. Kainis talaga 'to!
"Tara na?" pagaaya nya. Naiinip na yata. Ang boring ko naman kasing kausap eh!
"Ah sige tara na. Inaantok na din ako. Masyadong marami na ang nangyari ngayong araw. Masyadong nakakapagod para sakin." sabi ko at tumayo na sa bench.
"Oo nga eh. Gusto ko na matulog." sagot naman ni Kurt.
Naglalakad lang kami. Mas pinili namin maglakad. Hindi naman din kasi ganun kalayuan yung bahay. Tahimik lang, walang imikan. Hanggang sa nakarating na kami. Dating gawi wala ulit pansinan at kanya-kanyang mundo.
"Matutulog na ako. Goodnight. Ay nakalimutan ko. Ang sarap ng specialty ni tita. Goodnight ulit. Matulog kana." pagpapaalam ni Kurt habang umaayak na sa hagdan.
"Sige. Goodnight din." sagot ko.
Nangingiti nanaman ako magisa dito mukha akong timang. Pero tita? Grabe kana Kurt! Diko na kinakaya oy.
"Bakit ka nangingiti dyan?" nagulat nanaman ako. The best na talaga si Kurt pagdating sa pang'gugulat.
Lumingon ako sa pinto at iba ang nakita ko. Teka ito yung kaibigan ni Kurt diba?!
"Ah... ahh.. ah.. si Kurt nandun sa itaas. Natutulog na." sabi ko kahit hindi naman sya nagtatanong.
"Salamat. Dika naman na pala kailangan tanungin. Pero teka? Diba ikaw yung naghahanap kay Kurt nun? Bakit ka nandito?" tanong nya habang tinuturo pa ako.
"Alex sino ba 'yan? Ang ing---. Brooooo!" sigaw ni Kurt tska tumakbo papunta sa kaibigan nya.
"Kamusta bro?! Ang tagal mong di nagpakita ah?" tanong ni Kurt tska umupo sila sa salas.
"Oo nga eh. Naging busy lang. Family outing. Ilang days din. Kamusta kana? Tska sino tong.." ngumunguso sya sakin na parang tinuturo ako habang ako nakatayo lang sa harap nila.
Tumingin si Kurt sakin at ngumiti na dahilan kaya nailang ako at nagkusang kumuha ng pagkain.
"Kukuha lang akong makakain" sabi ko tska tumakbo sa kusina.
"Kinakabahan naman ako. Ano kayang sasabihin ni Kurt? Ano ba itong iniisip ko?! Maghahanda na nga lang ako ng pagkain." kausap ko nanaman sarili ko. Hindi na ako nagsawa.
--
BINABASA MO ANG
Unexpected Love (ChanLi) •ONGOING•
FanfictionNaranasan mo na bang mainlove sa taong hindi mo naman talaga inakala na mamahalin mo ng sobra? Try to read this :)