Bugün onu ne kadar özlediğimi fark ettim... Yine bakmadığı sıralarda uzun uzun baktım. Gerçi hiç bakmıyorda olsun yani arada göz göze geliyorduk. Umudumu kaybetmeye başlıyordum sanki. Okul sadece onu düşünmekle geçti. Servise bindik. Ona kitaptan bahsetmiştim zaten. 2. Bölümü yayınlayacağımı söyledim. Daha kitabı bulamamış ama. Bana birden cesaret geldi ve söyledim kitabın adını. Ah ne büyük aptallık. O anki hislerimi anlatamam ki. Kelimeler yetmez buna. Üzüleyim mi ? Sevineyim mi ? Bilemedim getçekten. Ama bilsin ya. Onu sevdiğimi bilsin. Yarın gidip yüzüne söyliyecem hatta. Ona kitabın adını verdikten sonra heyecandan ya da bu belirlenemeyen histen ötürü dudaklarımı yemeye başlamıştım. Ellerim terlemişti. Ne oluyordu bana neler olduğunu anlayamıyordum. Sessizce durup güneşi izledim arada konuşuyorduk tabi. Kitabı okursam kim olduğunu anlar mıyım diye sormuştu o kadar saf olmadığına göre anlamıştır. Şimdi ben ne yapıcam ? Hata mı yaptım ? Neyse...
Eve geldim ve daha üstümü bile çıkarmadan yazmaya başladım. Ağlıyorum. İstemsiz aslında. Beni sevmiyor muydu ? Hayır bunun cevabını bilmeden asla üzülmeyecektim. Peki neden ağlıyordum ? Tuhaf duygular bunlar. Birisi için böyle bir şey yaptığınızı düşünün. Acaba bunları okurken ne hissetti ? Ne düşündü ? Diye aklınızdan binlerce soru geçer. Ama şöyle ki; hiç birinin cevabı bilinmez. Çok acele etmiş olabilirim. Ama olsun. :'(
Ah hadi ama ? Senin için sıradan birisi miyim ? Bana sevgiyle bakmıyor musun ? Zamanla sever misin ? Zaten birkaç arkadaşım platonik aşk ahahahah diye dalga geçtiler. Kendi halimde seviyorum işte ^^
Karnıma ağrı girdi -_- aağağğa bu nasıl bir duygudur böyle acayip abarttım paranoyak oldum :D
Az önce ağlayan ben şimdi gülüyorum ama birazdan yine ağlarım yani :/ hayatım o kadar tuhaf ki bir olaya sevinirken ötekine üzülüyorum. Şimdi evden çıkıcam almam gereken bir kaç şey var :) benle tanıştığı için belki şuan kendisine sövüyordur. :D :Dadsffsstafsvhsysa ne tür bir insanım anlayamadım gitti.
Uzandım ve bugünü düşünüyorum. Benle konuşurken doya doya baktım gözlerinin içine. Ama o bakmıyordu ayrı mesele. Kısa sürede bu kadar sevmem tuhaf olabilir ama AŞK için kilo,boy,mesafe,yaş hepsi lanet birer sayıdır. Akşama kadar yayınlarım diyordum da akşamı beklememe gerek yok. Bana 14 part yap yeter diyordu. Şifre vermiş olabilir mi ? 14 nee ??? Merhaba ben şizofren aşık ^^
Benle çıkmayacağını biliyorum. Çünkü mesaj attığımda bazen cevap gelmiyor ikinci mesajı atıyorum o zaman cevap veriyorsun. Benle konuşmak isteseydin mesaj gelmiş mi diye kontrol ederdin.
Yaklaşık 42 saattir uyumuyorum gözlerim kapanıyoor... Gözlerimi kapatıyorum o geliyor gözümün önüne hayal kuruyorum ve sonra ne saçmalıyorm ben diyip gözlerim doluyor. Çok duygusalımdır. Her şeye ağlayabilirim. Bende sevmiyorum bu huyumu. Üzülmek ve sessizce ağlamak acı veriyor çünkü. Sessizce yapılan şeylerin bir çoğu acı verir belki. Sevmek,ağlamak,gülmek...
Keşke sadece müziği duyan bir sağır olsaydım.
Keşke sadece 'onu' görebilen bir kör olsaydım.
Keşke sadece onun kokusunu koklayabilseydim.
Keşkeler hayatımızda çok fazla yer alıyor değil mi ? Bunları azaltmaya ne dersiniz ? Ben deniyorum. Keşke onu sevdiğimi söyleseydim demek yerine elimden geldiğince bir şeyler yapıyorum. Sizde deneyin. Cesaretinizi toplayın. Keşke cesaret hapı filan olsa ? Bir tane içsek cesaretimiz güçlense ? Bence iyi olmazdı. Bu kadar tuhaf duyguları tadamazdık çünkü. Sevgi,aşk,nefret bunlar hep bir bütün aslında tek bir kişide, tek bir kişiye ait olan duygulardır yanii birisini seversiniz ondan nefret edersiniz,aşık olursunuz,seversiniz...
Bunların sonu nereye gidiyor ? Bu kitabın sonu nereye varıcak ? Hani roman yazarsınız aklınızda kararlatırırsınız kız ölsün çocuk yaşasın o onu sevsin bu bunu sevsin diye... Ama bu yazdıklarımda öyle bir şey yok. Kitabın sonunu ben değil 'o' belirleyecek. Bana söyleyeceklerine bağlı. Seviyorsa mutlu biter. Sevmiyorsa kötü biter kız ölür falan filan :p şaka acsfsffafsta
Ben uyuyorum galiba hayallerimle uyuyorum ben. Şimdi bana tatlı rüyalar sizede iyi okumalar ^^
