Απίστευτο αλλά Μαζί

Κεφάλαιο 24

Βλέπω τον Ντέιβ να με προσπερνάει και να πάει να τον χαιρετάει ...δηλαδή ήταν φίλοι και ειναι ακόμα....;;;;

Με κοιτάει με αυτά τα παγερά μπλε μάτια και όλες οι σκηνές εκείνης της νύχτας περνάνε μπροστά από τα μάτια μου σαν ταινία

Τον βλέπω να κατευθύνεται από δω μαζι με τον Ντέιβ και εκείνος εχει ένα πονηρό αηδιαστικό χαμόγελο

Ντειβ: Σαμπίνα να σου συστήσω το Μπλακ είναι ένας παλιός μου φίλος

Λέει και το σώμα μου παγώνει και βράζει ταυτόχρονα δεν ξέρω πως γίνεται αυτό

Τα πόδια μου νιώθω ότι δε με κρατάνε και από στιγμή σε στιγμή θα πεσω

Εκείνος περνει το χέρι μου και το φιλαει το τραβάω γρήγορα πίσω και το σκουπίζω πάνω στον Ντέιβ αηδιασμένη ...διακριτικά πάντα

Μπλακ: γνωρίζομαστε...έτσι δεν είναι ομορφουλα
Λέει και η φωνή του είναι σαν δεν ξέρω σαν τι ακριβώς αλλά μου θύμησε τόσα πολλα

Flashback

Βγενω από το μπαρ μόνη μου που με τα χίλια ζόρια έπεισα τον Ντέιβιντ να γυρίσω μόνη μου στο σπίτι ΜΕΓΑ λάθος

Καθώς περπατουσα σιγοτραγουδοντας κάτι στοίχους από ένα τραγούδι που μου είχε κολλήσει ακούω μια βαριά παγερή φωνη

-γεια σου ομορφουλα λέει και η ανάσα του έπεφτε στο σβέρκο μου

Αδιαφορίσα και συνέχισα να περπαταω ώσπου με σταμάτησε κρατώντας με από τον καρπό του χεριού μου

Κοιτάξα πρώτα το καρπό μου και ύστερα αυτός είχε μπλε μάτια και έμοιαζαν με μάτια δολοφόνου

Σ: αν δεν σου ειναι δύσκολο μπορείς να μου αφησεις το χερι

Αρχιζει να γελάει σατανικά και μοιάζει σαν το γέλιο την στριγγλας από την χιονάτη χεχε

Αλλά μόλις συνειδητοποω τι γίνεται αρχίζω να τρέχω μακριά του αυτός όμως δεν τα παρατάει και έρχεται πίσω μου προσπαθοντας να με πιάσει
Αφού μπαίνω σε διαφορά στενά πηδώντας από σκεπές σπιτιών καταλήγω σε ένα αδιέξοδο στενό... Εντάξει δεν πειράζει σκέφτομαι και εκεί που πάω να πηδήξω τον ψηλό τοίχο εκείνος με κρατάει από το πόδι και με ρίχνει κάτω έτσι ώστε να σπάσω το χέρι μου και να μην μπορώ να αμυνθω

Αφού με κολλάει στον τοίχο προσπαθεί να με φιλήσει και με λίγα λόγια αφού προσπαθούσα να αμυνθω και δεν τα κατάφερνα έκανε με την ησυχια του ότι ήθελε και μετά έφυγε και με παράτησε σαν σκουπίδι
...αφού τηλεφώνησα στον Ντέιβ ήρθε σχεδόν αμέσως και πραγματικά εκείνη την νύχτα είδα τον Ντέιβ έτσι όπως δεν τον είχα ξαναδεί ήταν τόσο νευριασμένος που ορκίστηκε στην φιλιά μας ότι αν μάθει ποιος είναι θα τον σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια