Change my life (Narry Fanfic)

Hoofdstuk 13: de fuif

Elke's pov

Nee.. Nee dat meen je niet, niet hij, niet nu.. Lotte had hem ook gezien en draaide haar snel terug om. Ik nam haar pols vast en trok ze mee. Ik moest hier weg. Ik zei dat ik naar het toilet moest, wat helemaal niet zo was ik wou gewoon weg van HEM ! Er ging een trilling door mij heen, een deel van mij wou naar hem toe, maar een ander deel van mij wou het liefst de hele avond op het toilet zitten. Ik wist niet eens hoe het met ons zat.. Het was zo lang geleden... Het begon allemaal de laatste dag van het 1ste middelbaar er was voetbalmatch tussen de klassen, ik had mijn fototoestel mee en om hem te 'pesten' trok ik allemaal foto’s van hem. Ik had al 34 foto na 1 uur ! Die zelfde dag nog toen ik thuis zat kreeg ik een bericht van hem, ik zat in de tuin en het was super mooi weer. In het bericht vroeg hij of ik verliefd op hem was, ik had ja geantwoord en toen had hij het aangevraagd. We gingen afspreken maar hij kon niet want hij zat bij zijn vriend Lukas. We zijn samengebleven tot de herfstvakantie het jaar daarna. Ik had in mijn bed een brief geschreven om het uit te maken, maar durfde die niet af te geven. Een vriendin van mij had hem afgepakt en afgegeven aan hem. Sinds die dag ben ik nog altijd boos op haar, want sinds die dag ging het slecht met ons, het was een aan uit relatie. Ondertussen had hij het al op allemaal verschillende manieren aangevraagd. Maar de laatste keer was het meest speciaals. Het was op mijn verjaardags feestje voor mijn 15e verjaardag, hij zat niet meer bij mij op school dus ik had hem uitgenodigd. Op een bepaalt moment was iedereen naar buiten, Lotte had daarvoor gezorgd en ik ben haar nog altijd dankbaar. Dus iedereen was weg en toen is hij voor mij komen staan en heeft het aangevraagd, ik had natuurlijk ja gezegd, maar zoals ik als ik als zei hij was dat jaar van school verandert en had een nieuw lief gevonden. Nog geen week later heeft hij het uitgemaakt via sms ik heb hem nooit meer gezien tot nu… 1 jaar later... Bzzz bzzz ik schrok wakker uit mijn gedachten en keek naar mijn bericht. Het was van HEM ik had zijn nummer niet meer staan maar ik herkende de laatste twee cijfers. Hij stuurde: hallo, tof je weer te zien... Pff sukkel was hij te laf om het gewoon tegen mij te zeggen, oh nee wacht ik was weggelopen. Nu, ik besloot niet te antwoordden. Ik schrok plots op Lotte klopte op mijn deur "bijna klaar ?" vroeg ze. Net op dat moment deed ik de deur open. Ik heb besloten om gewoon van de avond te genieten ! Ik ging aan de bar iets bestellen, misschien moest ik beginnen met iets gewoons.. Dan maar een cola. Lotte nam er ook een. Ik besloot om op de dansvloer te gaan staan, maar toen ik een keer gesprongen had.. Aauw.. Mijn voet niet weeral. Dat was dus een slecht idee, we gingen terug aan de kant staan. Aaah ook een slecht idee. Daar stond hij, te babbelen met de jongens van onze school, wat dus zijn oude vrienden waren "zullen we even hallo gaan zeggen ?" schreeuwde lotte in mijn oor, omdat we elkaar amper konden verstaan. Ik had echt geen zin, maar te laat ze hadden ons al gezien. Ik begon gewoon te babbelen tegen mijn vrienden van onze school, na een tijdje stond ik plots naast hem. Mij hart ging tekeer, waarom ? Wel werkelijk geen idee. Ik had hem toch uit mijn hoofd gezet, blijkbaar niet dus.. Maar ik praatte gewoon verder tegen de anderen. "hallo" klonk het plots bijna onverstaanbaar. Ik draaide mij naar links en ik keek recht en zijn helder bruine ogen...