Change my life (Narry Fanfic)

Hoofdstuk 17: De beste dag van mijn leven!

Lotte’s pov

Hij leunde langzaam dichter en dichter, en dichter. Zijn lippen kwamen dichter ik voelde da warmte van zijn lichaam en ik zou zweren dat ik zijn hart hoorde kloppen. Hij kuste me, het was zo een zachte gewoon perfecte kus. Hij stopte om op adem te komen en lachte, nog nooit had ik me zo gelukkig gevoeld.

 Elke’s pov

De film was ongeveer twintig minuten bezig, en eigenlijk was het een beetje saai. Niet de film, nee die was echt super, maar hij… tot op het moment hij zijn arm uitstrekte en hem rond mij legde. Een rilling ging door me heen, ik draaide mijn gezicht naar hem en hij beantwoordde het met een lachje. Ik lachte terug, nog geen twee minuten later schoof hij dichter bij. Was het een teken moest ik iets doen, ik keek hem aan maar deze keer bleef hij staren naar het beeldscherm. Dus ik legde mijn hoofd op zijn schouder, daarna legde hij zijn hoofd op mijn hoofd en nam me nog steviger vast. Dit voelde als een droom ! De film was ongeveer halfweg en hij was zo mooi, grappig en romantisch. Het ging over een onmogelijke liefde tussen de beroemdste jongen van de school en een meisje die iedereen haatte, de jongen zag wel iets in haar en had haar dus mee uitgevraagd. Ze wandelden naar huis na de date en er was nog helemaal niks gebeurt, tot op het moment het pijpenstelen begon te regenen, de jongen draaide zich om naar het meisje en kuste haar. Dat is echt de droom van elk meisje, maar ja een droom blijft een droom he. Toen de film gedaan was gingen we naar buiten maar omdat het aan het regenen was moesten we lopen. Alex stopte plots, ik draaide me om en keek hem vragend aan, hij beantwoorde mijn vraag met een kus. We stonden te kussen net als in de film, It’s a dream that came true! Alsof hij mijn gedachten kon horen zei hij: “Het is niet alleen de droom van elk meisje” hij lachte nam mijn hand en we liepen verder. Dit was echt de beste date ooit ! ik kon niet wachten om het aan Lotte te vertellen. Dit was de beste dag van mijn leven !

Lotte’s pov

Als we klaar waren met het dessert betaalde Harry de rekening en we liepen hand in hand naar buiten. Toen we buiten kwamen schrok ik me rot, overal stond er paparazzi! Ik moest mijn ogen dicht knijpen van al de flitsen. “Ga vlug terug naar binnen ik wil je niet in moeilijkheden brengen, zeg tegen de barman dat je moet wachten aan de nooduitgang omdat er paparazzi is, hij weet je daar te brengen” ,hij fluisterde het zo stil en vlug dat ik het amper verstond. Ik liep vlug weer naar binnen richting de bar en zei wat Harry tegen mij had gezegd. Hij leidde me naar de nooduitgang en ging vlug kijken of er geen paps waren maar de kust was veilig, nog geen 3 minuten later kwam een zwarte van aangereden en iemand trok me naar binnen. Het was Harry, als we een beetje verder gereden waren zei hij “sorry voor al die problemen, ik hoop dat ik het nog goed kan maken, maar kunnen we vanavond bij jouw slapen ? Als de paps ons volgen tot aan ons hij weten ze waar we wonen en staan ze Elke dag voor ons huis” “ja, is goed ik stuur wel een bericht dat ze het bed in de logeer kamer vrijmaakt” antwoordde ik terug. Hij gaf een kus op mijn voorhoofd en zei “bedankt”. Ik bleef hem aanstaren voor de rest van de rit, gaat hij nu echt bij ons slapen ? Het drong nog altijd niet tot me door, Harry Styles gaat bij ons thuis slapen ? Dit was de beste dag van mijn leven!

Emma’s pov (zus van Lotte)

“Emma, maak jij de logeer kamer klaar” riep mama vanuit de keuken “waarom, komt oma vanavond slapen ?” vroeg ik verwonderd “nee, Lotte neemt Harry mee omdat ze gespot zijn door de paparazzi” what ? hoorde ik dat goed kwam Harry vanavond slapen ? DE Harry Styles, oke dit moest ik even verwerken. Ik rende naar de kast en zocht een bed overtrek, hmm misschien moet ik geen van one direction nemen, dat lijkt me iets te stalkerig. Dan maar dat met streepjes. Toen ik net klaar was met alles ging de bel net op tijd. Ik bleef boven en de trap staan en keek naar beneden, inderdaad het was DE Harry Styles. Toen mam mijn richting uitkeek liep ik vlug naar mijn kamer, ik moest tenslotte al slapen. Ik hoorde ze beneden praten, maar ik verstond niet wat ze zeiden. Na ongeveer 10 minuten was ik al een beetje gekalmeerd, maar toen klopte er iemand op de deur, dat was vast mama die nog even slaapwel ging zeggen. “Mag ik binnen komen” zei een mannen stem, wacht eens dat was mama niet. “ja…” De deur ging open een wazig gedaante met krullen kwam binnen, wacht eens KRULLEN ?!?! “Harry” zei ik gestrest “ja dat ben ik” antwoordde hij vrolijk, alsof hij blij was dat iemand hem herkende. Wat deed hij hier, misschien was hij gemist? Dus ik zei: “uhm de logeer kamer is hiernaast hoor” “ja dat weet ik, ik kwam gewoon even slaapwel zeggen. Ik hoorde dat je een directioner bent ?” “uh.. ja, jullie liedjes zijn echt top en jullie ook natuurlijk!” “we doen ons best, maar moet je niet gaan slapen” “ja eigenlijk wel” “slaapwel babe” hij gaf me een zoen op mijn wang en vertrok, na een uur was ik nog altijd niet bekomen, had DE Harry Styles nu net slaapwel komen zeggen en sliep DE Harry Styles nu net naast mij. Na een tijdje viel ik toch in slaap.

“aaaaaaaaarg” ik kwam hijgend wakker, een nachtmerrie, niet nog een! Ik had nu al de hele week Elke dag een nachtmerrie, die steeds ging over die horror film die ik vorige week met mijn vriendin had gekeken. “Is er iets ?” het was Harry die aan mijn deur stond, oeps had ik hem wakker geschreeuwd ? Mama en Lotte horen het nooit omdat ik als enige op zolder slaap (en nu Harry ook). Dus ik antwoordde “nee, sorry ik had een nachtmerrie sorry dat ik je wakker geschreeuwd heb, ik red het wel” het was even stil en toen kwam hij naast mij zetten “heb je ze al lang” vroeg hij “wat” “de nachtmerries” “oh ongeveer een weekje, sinds ik een enge film heb gekeken” “als ik eerlijk mag zijn, kan ik ook helemaal niet tegen enge film. Komedies enzo vind ik veel toffer” “ja ik ook! heb je die film al gezien met dat meisje die van lichaam veranderd en dan zit ze in het lichaam van een jongen, hoe heet die ook al weer?” “Ja die is echt goed…” We gingen nog een tijdje door met babbelen over welke film we goed vonden en welke niet. Tot ik geeuwde en hij zei: “Het is al laat, we moesten maar eens gaan slapen” Ik vond het jammer, maar ik knikte gewoon. Ik viel toch niet meer in slaap, omdat ik bang was. Ik weet het, het klinkt raar maar zo ging het altijd. Hij zag mijn reactie en antwoordde iets totaal onverwacht: “Wil je bij mij slapen ? Het is een tweepersoonsbed, dus we raken daar vast met twee in” Ik was zo blij dak ik luider dan verwacht “jaa!” schreeuwde, hij legde zijn hand op mijn mond en zei: “shhht we willen niet nog meer mensen wakker maken he?” ik knikte en volgde hem naar de logeer kamer. Dit was de beste dag van mijn leven!