1"UÇURUMDAKİ KIZ"

41 1 1
                                    

Insanlar ne kadarda gereksiz konusma konusunda birinci sadece tek yapmamiz gereken biraz susmak. Butun dunya sorunlar içinde iken bile konusur mu ? Neden sessizliği sevmezki insan?

Düşüncelerimi bolen mudurun o cumlesi oldu.

"Sınıflar karma olucak. Uzerine laf istemiyorum."

Gercekten mi 43 dakika dir buradayiz ve 43 dakikalik konusmasinin amaci bu muydu? İnsanlar yani güya "arkadalarim" nasil falan diye bagirmaya baslamislardi . Hatta ya ayrilirsak diye aglayan bile vardi.

Ama ben bir ihtimal seviniyodum. Çünkü yan sinifimizda olan o ucurumdaki kızı daha yakindan taniyabilecektim. Tabi ayni sinifa dusebilirsek ki ben gibi bi bukadar şanssız insanin basina gelebilecek en iyi şeydi.

Okullar acilali 2 hafta oluyordu. Okul acilmadan bir hafta once nerdeyse hergun gittigim ucurumda o kizi gormustum onu biyerden taniyordum ama hatırlamıyordum. Bu yuzden yanina gitmemis sadece uzaktan izlemistim. Acıları var gibiydi . Ruzgara biseyler fısıldıyordu. Benim gibi acilariyla buraya gelmişti. O günden sonra onu bir hafta takip etmistim yada takip etmeye calismistim. Ama bir cekilde ucurumdan sonra kendini kaybettiriyordu.

Onu uçurum dışında ilk defa bizim okulda görmüştüm. Hemen yan sinifimizdaydi. Onu geçen 2 hafta boyunca gozlemlemistim. İnsanlara soguk davranıyordu. Sanki hicbisey umruda degilmis gibi davranıyordu.Ama asla laf dalaslarindan kacinmiyordu. İlk geldiginden beri istemsiz bir popülaritesi olmuştu. Pek popüler olmaya calismiyordu. Hatta aska sevgiye inanmadigini acikca belirtmisti. 7. Sinif olmamiza ragmen okulda cikmalar baya fazlaydi. Onada bu iki hafta icinde baya gelmisti. Oda gayet sert bir dille reddetmişti. Ben yanina yaklasmaya kalktigimda genelde hep arkadaslarinin biri cagiriyordu. Belkide şanssızlığım bu konuda bile one cikiyordu.

En azindan bizim evin bir alt sokağında oturdugunu ogrenebilmistim. Eve giderken bi kere onunla konuşabilmek icin karsisina ciktigimda once bana nefretle bakmis sonrada gozlerini devirmisti. Anlamistim onunla eskiden biyerden tanisiyorduk. Ama Ben hatırlamıyordum. O ise hatırlıyordu. Benim hatırlamam normaldi beynime oldukca makina takilmisti .

Siniflarin ogleden sonra aciklanacagini söylediklerinde herzamanki sinifima gittim.

Soğuk FısıltıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin