Ben toprak elementi olan Toprak' m. Herkes gibi benimde bir korkum var. Yükseklik korkusu. Hemen hemen tüm insanda bu korku oluyor. Bazıları aşabiliyor bazıları aşamıyor. Ben de küçük yaştan beri aşamadım. Aşmaya bir çok kez denedim ama olmayınca olmuyor. Bazen bizim takım çıkıyor yüksek yere ben yerleri kulaçan ederim diyorum ki öyle kurtuluyorum. Bir gün Güneş geldi yanıma ( Güneş) senin yerleri falan kulaçan ettiğin yok sadece yüksekten korkuyorsun . Bunu herkes den gizleyebilirsin ama benden asla. ( Toprak) Nasıl benden bu kadar eminsin. ( Güneş ) Ben de önceden yüksekten korkuyordum ama bak şimdi. Nasıl da her yere önce ben gidiyorum. ( Toprak) Nasıl olur ben ben çok şaşkınım şu an ne diyeceğimi bilemiyorum. Ben ben senin hep cesur olduğunu düşündüm , korktuğunu düşünmedim. ( Güneş) Gerçekten çok garip ama ben de nasıl yendim anlamadım. Ama istersen sana yardım edebilirim. (Toprak) Gerekmiyor. Ben denedim ama olmuyor. ( Güneş) Olmuyor diye bırakma ben hiç bırakmadan denedim denedim ve denedim evet ilk başlarda olmuyordu biliyorum ama gerçekten isteyince oluyor. Ben bunu anladım ve gördüm. Bırakma sakın !!!!
( Toprak) = Güneş böyle dediğinden beri bir tuhaf oldum. Onlarla takılmaz oldum. Ne yapacağımı bilemedim. Sonra bize verilen kartlar çalmaya başladı. Bir de baktım ki ... Onların başları dertteymiş . Hemen oraya koşarak gittim. Bir de baktım ki ne olsun ? ... Horus geri dönmüş. Nasıl oldu bilmiyorum ama Horus geri dönmüş. Onların hepsini tek tek balona koymuş. Hepsini alıp Honaz dağına çıkarttı. Benim yükseklik korkum git gide arttı. Ama onların bu halini görünce iyice korkmaya başladım. Kendimi topladım ve gitmeye başladım. Dağın önündeyim. Dağ gözümde o kadar büyüdü ki ... Ama arkadaşlarımı kurtarmak zorundaydım. Bütün her şeyi unuttum ve dağda tırmanılacak yere baktım. Hemen hemen tırmanılacak gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendimi topladım tırmanmaya başladım. O kadar çok korkuyordum ki bir anda ne olduysa o korku gitti ve cesaretlilik geldi. Tam başına geldim. Horus orada yine kapkara peleniri ve kızgın suratı vardı. Ben sessizce arkasındaydım ve kılıçla kafasını kopardım. Kopardım ama o kanın rengi ve kokusundan dolayı bir fena oldum. Orada bayıldım. Gözümü bir açtığımda kendimi hastane de buldum. Ama arkadaşlarım da yanımdaydı. Güneş yanıma geldi.
Güneş = Orada gerçekten çok cesurdun. Ama sen oraya nasıl çıktın. Gücünü mü kullandın ?
Toprak = Ben nasıl çıktım bilmiyorum. Ama çok hızlı çıktım... Güçlerimi kullanmadım. Ben ne zaman buraya geldim ne oldu bana.
Güneş = Sen bizi kurtardın. O Horus değilmiş onun ikiziymiş ve sen onu öldürünce rengi ve kokusundan dolayı bayıldın. 3 gündür de hastane de yatıyordun. Ama korkma burası öyle hastaneler değil.
Toprak = Aaaa doğru şimdi hatırladım. Ama hastane ... İyi de öyle hastane var mıymış ?
Güneş = Evet... Bu hastaneyi Bulut amca yaptırmış ve bizden öncekiler için hisseti olmalı ki seni ve bizi bu hastaneye getirdi.
Toprak = Bir şey söyleyeceğim Güneş , Çınar , Nehir , Rüzgar ben dağa tırmanırken Bulut amca gibi bir yaşlı adam gördüm ben yukarı çıktıkça o da benimle yukarı çıkıyordu sanki.
Çınar = Ne biz ama kimseyi görmedik yanında.
Nehir = Evet kimse yoktu.
Toprak = Galiba bu cesaretliyim Bulut amcanın işi
Güneş = Gerçekten olabilir mi ?
Rüzgar = Olabilir bence...
Toprak = Olabilir ...
Bulut = Evet Toprak orada ben vardım. Ama her şeyi sen tek başına yaptın bunu bil.
