GÜVE

Giriş

Genç kızın gözleri hedefine kitlenmişti. Bu atışı kaçıramazdı. Kurbanının ölüm biletini çoktan almıştı ve tek yapması gereken bileti ona ulaştırmaktı.İri kahverengi gözlerini kıstı ve mümkünmüş gibi biraz daha yaklaştı.Son kez karşısındakini baştan aşağı süzdü. Listesindeki bir isme daha veda edeceğini anladığında içinde tatminkar bir tohum filizlendi.Ve biliyordu ki listenin sonuna geldiğinde içindeki tohumlar büyüyüp yemyeşil bir ormana dönüşecekti. Tam alnına hedef alarak tetiğine davrandı.

Ve silahın o çığlık atan patlaması.

Bir bilet daha sahibini hak ettiği yere götürmüştü.

"Bir dahaki sefere tetiğe basmak için bir ömür bekleme. Karşındaki senden önce davranabilir."

Kızın gözleri bir an olsun eserinden ayrılmadı. Söyleneni duyamayacak kadar dalgındı. Fakat anıları onu ziyaret etmek için harekete geçtiklerinde aradaki kapıyı yüzlerine kapattı ve yaşadığı ana geri döndü.

"Sende bir daha ki sefere tavsiyelerini kendine sakla. İhtiyacın olacağına eminim."

Karşısındaki adamın homurdandığını duyabiliyordu ama bu pek ilgilendiği bir konu değildi. Silahını ikinci kere kaldırarak bilet için sıra bekleyen diğer hedefe gözlerini dikti. Ona da memnuniyetle bileti hediye edecekti. Fakat bu sefer daha dramatik bir son istiyordu. Bu yüzden canının düğüm noktası olan o damarı gözlerine kestirdi. Bu atış onu biraz zorlayacaktı ama gözlerine kaygı perdesinin inmesine izin vermedi. Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı ve hemen ardından içine zehir çekmiş gibi dışarı verdi. Gözlerini açtığında hiç düşünmeden tetiğe bastı.

"Lanet olsun."

Başaramamıştı.

Hedefinden bu kadar uzaklaşması bir yandan yanında duran adamanın gülmesi diğer yandan içinde patlamaya hazır volkanı şaha kaldırmıştı. Ani bir hareketle belinde sakladığı bıçağını kavrayıp adamın üzerine atıldı.

"Sakin ol,sakin ol. Elimde değildi. Hayatımda çok silah atışı gördüm ama damarı hedefleyip kulak vuranı ilk defa görüyorum."

Adamın gülmesi yerini kahkahaya bırakmıştı.Eğlendiği her halinden belli oluyordu. Fakat genç kız için aynısı söylenemezdi. Bıçağı tutuşu biraz daha sertleşti ve ucunu adamın boynundaki damara bastırdı.

"O halde söyle bana. Şuan damarını ıskalama ihtimalim var mı?"

Adam belli belirsiz yutkundu.

Kız bunu görmüş olacak ki yüzünden saniyelik bir gülümseme geçti. Bu iyiydi. Korkunun varlığı ölümü güzelleştirirdi. Yemeğini normal bir tabakta yemektense altın tabakta yemeği tercih ederdi.

"Yapmazsın,bana ihtiyacın var. Göz dağı vermeyi başkalarına sakla küçük hanım."

"Haklısın şuan yapmam ama hayata geniş zamandan bakmalısın. İleride seni ziyaret etmeyeceğimi nereden biliyorsun? Senin yerinde olsam bunu tekrar düşünürdüm."

Genç kız kendini yavaşça adamın üzerinden çekti. Gitmeye yeltenecekti ama aklına bir fikir gelmiş gibi tekrar yerine geri döndü.

"Ve bir şey daha."

Elindeki bıçağın adamın yüzünde kaymasına izin verdi. Sol gözünün altına küçük bir imzasını attı.

"Zarar vermem dediğimi hatırlamıyorum."