My true love's memory (take a chance on me)

Chapter 1 - New perspective

Myrna's POV

I was about to get out of the door when my mom stopped me...

"Wait Myrna, I'll get my car key." Oh no not again! Hayyy >___<

"Ma, I'm going to school alone. It's fine! You don't have to worry. Kaya ko naman po eh." pamimilit ko kay mommy. Kasi naman eh, 4th year na ko pero may tiga hatid sundo pa din ako. Tsk

"Sweety are you sure? Yung gamit mo ba kumpleto na? Yung baon mo ba nandyan na? Naglagay ka ba ng sapin sa likod?" sunod sunod nyang tanong

"Mom!! Look at me," sabay hawak ko sa kamay nya at tiningnan ko sya sa mata, 

"I'M 17 ALREADY! Hindi nyo na ko kailangang ituring na parang 7. Look, I appreciate everything you're doing naman po, pero ma, kaya ko na. Don't you trust me?"

lumayo na ko at ngumiti sakanya. Ang tawag sa ngiti ko ay ngiting tagumpay! Hahaha Ako kasi nanalo sa argument namin. Alam ko na un, may super powers ako eh! Joke! Hahaha

"If you say so sweety, pero make sure na you'll take extra care ha? And be careful driving ha!"

"Yes mom. I love you!" Nagmano na ko at kiss at lumabas na din ako ng bahay.

Yes! Pinayagan ding magisa na lang akong pumasok! Sa wakas. Tutal isang linggo na nyang ginagawa sakin yun eh. Pag pasok ko sa kotse ko na black, kinuha ko yung cellphone ko at tinext ang kaibigan ko, sino pa ba? E isa lang naman kaibigan ko.. Di pa kami super close pero sya feeling close. Haha tsk.

To: Rosalie

Rosy, sabay ka na sakin pmsok? Otw n ko ok. Textback

--------------

Agad naman syang nagreply,

From: Rosalie

Ay osge girl! Thanks ah mua! :*

-------------

Kundi lang magaan loob ko dito di ko to sasabay e. Taray ko ba? Haha ganun talaga ko eh. Ako nga pala si Myrenne Dana R. Constantino, Myrna for short.

17 yrs old. 4th yr high school.

Medyo naninibago lang ako sa tinitiran namin, bago lang kasi kami dito eh. Iniwan na din kami ng dad ko nakipagdivorce daw sakanya sabi ni mommy. Siguro may babae na. Hindi ko maitatanggi na may galit ako sakanya.

Ang hilig ko eh ang magbasa ng libro at tumakbo.

Pakiramdam ko kasi pag tumatakbo ako nawawala stress ko, yun na din exercise ko tuwing umaga pag walang pasok.

Tahimik lang ang buhay ko, ganun ang nakikita ng mommy ko sakin.

Gsto ko lang naman kasi eh ang makapagtapos ng high school at umalis na sa bansang to. Wala naman kasi akong maiiwan dito eh. Sasama na ko ni Mommy, iiwan na namin si daddy at lahat ng mga masasamang ala ala dto.

Muntik kong hindi mamalayan na nasa parking na pala ko nila Rosy, 1 week ko pa lang syang kilala, sya lang din ang kaibigan ko. Wala pa kasi akong nagiging kaibigan eh. To namang isang to nung una pa lang akong makita feeling close na. Ewan ko nga dto eh, muka namang mayaman pero sa apartment na mumurahin lang at magisang nakatira. Yung pamilya nya daw kasi nasa Bulacan kaya sguro nya naisipang dto na lang mag aral sa Pasig. 

"Myrna!! Musta na? Bat ikaw lang ngayon?" papalapit nyang sigaw sakin. daming tanong naman neto. Lumabas ako ng kotse para sagutin sya