Tam uykuya dalmıştım ki odamın açık olan pencereden birinin sesini duyuyordum.
Sesi acı çekiyor ama aynı zamanda sarhoş gibiydi.
Fazla umursamamaya çalıştım ve uyumak için kendimi zorladım.
Düşündüğümün tam aksine ses kesilmedi.
En sonunda dayanamayıp camdan baktım.
Biri yere çökmüş bir şekilde derin nefesler alıyordu ve yardıma muhtaç olduğu belliydi.
Acımasız bir kızdım ama şuan için değil.
Üstüme ince bir hırka geçirdim ve anahtarımı da alıp apartmandan çıktım.
Yerde duran gencin yanına temkinli adımlarla ilerledim.
Biraz yaklaşınca bunun Jungkook olduğunu anlamam saniyeler almamıştı.
Ben hala şaşkın bir şekilde ona bakıyorken hırıltılarının artmasıyla ona biraz daha yaklaştım.
Alkol kokuyordu ve nefes almakta zorlanıyor gibiydi.
Onu evine bırakmayı düşündüm ama evinde ışıklar yanmıyordu ve tek yaşıyor olabilirdi.
En sonunda kendi evime taşımaya karar verdim, zaten tek kaldığım için bir sorun olmazdı.
Kolunu başımın üstünden geçirerek belinden tuttum ve kalkmasına yardım ettim.
Biraz ağırdı ve yürürken yalpalıyorduk.
En sonunda dairemin önüne geldik ve tek elim ile kapıyı açmayı başardım.
Direk odama girip yatağıma yatırdım ve alnına dudağımı yasladım.
Çok fazla ateşi vardı.
Banyoya giderek küçük bir kovaya su koydum ve ateşini indirmeye çalıştım.
Neden yardım ettiğim hakkında hiç bir fikrim yoktu.
Sadece zorunda hissetmiştim Jeon Jungkook
02:14
ŞİMDİ OKUDUĞUN
04:27 - jjk √
Short Story"O benim gözlerime, Niye öyle, Neden öyle, Hangi öyle, Nasıl öyle, Bakmıştı ki, Ben sağ elimle Kalbimi yoklamıştım."
