Mantık Evliliği (Kitap Oldu)

Büyük Karar

3.Bölüm

Büyük Karar

Didem yanıma gelip bana sıkıca sarıldı. Başımı omzuna yasladım ve uzun uzun ağladım.
Biraz sakinleşince Didem'e döndüm.
"Ne zaman evlenecekmiş peki? Daha da önemlisi kimle?"
"Henüz belli değil. Ailesi evleneceği kızı seçmesine izin vermiş. 'Belki böylece eğlenilecek kızlardan gözünü ayırıp evlenilecek bir kız bulursun' demiş babası. Uğur'da ailesine uygun bir kız arıyor şimdi."

Bunu duyunca tekrar ağlamaya başladım. Beyaz atlı prensim evlenecekti. Hem de öylesine bir kızla.
Tamam, zaten benimle evleneceğini falan düşünmüyordum ama en azından biraz daha zaman geçseydi ben onu acısız bir şekilde kafamdan atmaya çalışıyordum. Ama şimdi evlenirse resmen kalbimi sökmüş olacaktı.

Tekrar sakinleşip devam etmesi için Didem'e döndüm.
"Benden de rica etti aslında. Senin tanıdığın bi iyi aile kızı varsa söyle dedi ama sen burda böyle üzülürken ben ona kız bakacak değilim."
"İyi aile kızı mı? Beni söyleseydin Didem. Belki dikkatini çekebilirdim."
"Canım sen anlamadın galiba Uğur evlenme derdinde değil o sadece mirasın derdinde. Yani bu evlilik formaliteden olacak."
"Olsun."
"Masal saçmalama."
"Ya Didem ne saçmalaması. Sevdiğim adamın göz göre göre başkasıyla evlenmesini mi izleyeyim?"
"Ailene ne diyeceksin? 'Sevdiğim adam başkasıyla evlenmesin diye ben onunla evlenmeye karar verdim düğünüme gelirsiniz' mi diyeceksin?"
"Beni seçeceği ne malum? Sadece şansımı denemek istiyorum. Yoksa bu pişmanlıkla yaşamak zorunda kalırım."
"Tekrar söylüyorum Masal saçmalama!"
Tüm kelimeleri üstüne basa basa söylemişti.
"Saçmalamıyorum Didem. Sadece şansımı denemek istiyorum."
Didem ne yapacağını şaşırmış şekilde yüzüme bakıyordu. Kesin delirdiğimi düşünüyordu şuan.

"Daha delirmedim Didem."
"Emin misin?"
"Mert'i arayıp Uğur'un evleneceği kızı bulup bulmadığını sorar mısın?"

Didem mecburen telefonunu çıkardı. Mert kısa bir bekleyişden sonra telefonu açtı. Ben çoktan Didem'in kulağına yapışmıştım.
"Alo, Mert! Nasılsın aşkım?"
"İyiyim güzellik. Sen?"
"Ben de iyiyim. Aşkım ben sana bir şey soracaktım."
"Sor canım."
"Ya şey Uğur kendine bir gelin adayı arıyordu ya buldu mu?"
Mert bir süre bir şey demedi sesi çok az geliyordu sanırım yanındakilere bir şey söylüyordu.
"O da yanımda da aşkım sordum. Daha bulamamış. Sen buldun mu yoksa?"
"Iı... Sayılır."
O sırada telefondan garip sesler geldi. Ve Uğur'un sesi duyuldu "Alo Didem!"
"Evet."
"Ya sen bulabildin mi birini? Bak bulduysan çabuk söyle."
"Bir arkadaşım kabul etti gibi ama..."
"Adı ne?"
"Masal. Masal Güven."
"Masal? Ha şu yanındaki kız mı?"

Yanındaki kız mı? Bu mu yani? Off!

"Evet o."
"Tamam yarın gelin, iyice bir konuşalım. Benim için kim olduğu önemli değil ama ailem her şeyini araştıracaktır."
"Tamam yarın tekrar haberleşiriz o zaman."
"Tamam ben Mert'e veriyorum."
"Tamam. Görüşürüz."
Telefonda yine şu rahatsız edici ses duyuldu.
"Aşkım? Doğru mu duydum ben? Masal mı dedin sen?"
"Evet aşkım."
"Masal Uğur'u tanımıyor galiba hayatım. Nasıl kabul etti böyle bir şeyi?"
Arkadan Uğur'un "Yenge sen ona bakma ya saçmalıyor sevgilin" diye bağrışı duyuldu.
"Neyse canım ben kapatıyorum yarın buluşacağız nasılsa."
"Tamam aşkım. Masal'a selam söyle ve kafasına saksı düşmediğinden emin ol. Hadi öptüm."
"Ben de aşkım."

Yarın büyük gün. Bakalım Uğur Bey beni ailesine uygun bulacak mı?

-
Okuyan herkese teşekkürler :)
Yorum yapmaktan çekinmeyin. Görüşlerinizi merak ediyorum :))