The Prediction || Niall Horan AU

Chapter 12

May's POV

Hoofdstuk 15 - De transformatie & Uiterlijk

Zoals eerder vermeld vind elke nieuwe maan de 'drakentransformatie' plaats. Er wordt gezegd dat het vooral in de eerste keren pijnlijk kan zijn. De eerste fase valt niet erg op. Tanden en nagels beginnen langzaam te groeien. Vervolgens zal de huid langzaam in een glanzend paketje schubben veranderen. Daarna zal de persoon groeien, en tegelijkertijd beginnen ook de horens op het hoofd en de stekels op de rug te groeien. De pupillen zullen zich versmallen en de schubben, horens en stekels zullen hun kleur krijgen. Dan is de transformatie voltooid.

Iedere persoon heeft een uniek uiterlijk, zo ook als draak. De schubben zijn bij iedere draak anders gekleurd. Je hebt bijvoorbeeld draken met marineblauwe schubben, donkerrode schubben, zwarte schubben, en zelfs witte schubben! Ook zijn bij iedere draak de horens en stekels anders gekleurd. Meest voorkomend zijn goud of koperkleurige stekels, en de horens zijn meestal witgrijs. En natuurlijk is iedere draak ook anders gebouwd. Meestal zijn de vrouwen (meisjes) lichter gebouwd dan de mannen (jongens). Maar ook het leefgebied van de draak heeft met zijn bouw te maken. Draken in koude gebieden zullen bijvoorbeeld wat forser gebouwd zijn dan draken uit warme gebieden, omdat ze zich goed moeten kunnen beschermen tegen de kou.

Gapend sloeg ik het boek dicht. Ik keek op mijn mobiel en zag dat het twee uur 's nachts was. Ergens rond twaalf uur was ik begonnen met lezen, omdat ik de slaap niet kon vatten. Ik had heel veel hoofdstukken gelezen, en was een stuk wijzer geworden over draken. Zoals alles stond beschreven klonk het bijna realistisch. Bijna. Ik zou nog steeds niet kunnen geloven dat het echt waar zou zijn. Ik voelde mijn ogen zwaar worden en legde het boek naast mijn kussen. Naast me hoorde ik Niall zachtjes en regelmatig ademhalen. Hij sliep al binnen een paar minuten toen we naar bed gingen. I'm jealous. Ik kroop diep weg in mijn slaapzak en probeerde het me gemakkelijk te maken. Ja, je hebt het goed gelezen. Slaapzak. Niall en sliepen nu al een week in ons mooie tentje. We hadden als ons geld nodig voor levensmiddelen, dus we konden het ons niet veroorloven een kamer in een hotel te huren. Het was wel een beetje koud 's nachts. We hadden geluk dat het augustus was, en het was niet zo ijzig koud als in de winter. Op dit moment deden we het met fleecedekens, dat verder ook prima werkte. En over precies een week was ik alweer jarig. Wat een feest. 17 augustus, dan zou ik achttien worden. Eindelijk volwassen. Ik keek er best naar uit, al wist ik dat het geen groot feest zou worden. Een wat uitgebreider etentje met Niall voor de tent, of anders zouden we misschien naar een goedkoop restaurantje gaan. Cadeautjes verwachtte ik ook niet, maar wat wou je dan? We waren 'op de vlucht' voor mijn gestoorde oom en hadden al ons geld nodig voor eten. Niemand met gezond verstand zou in die omstandigheden een big party houden.

Ik gaapte en rekte me uit. 'Morning sleephead.' grinnikte Niall. 'Rot op, Niall.' murmelde ik en ik trok mijn kussen over mijn hoofd. 'Het is half twaalf, en jij moet vandaag boodschappen doen.' zei hij met een irritant lief stemmetje. Ik smeet op goed geluk mijn kussen naar zijn hoofd en hoorde dat hij zijn doel trof. Niall gromde wat en ik lachte. Ik bleef om hem te pesten nog even in mijn slaapzak liggen maar kroop er toen uit. 'Weg jij, ik ga me omkleden.' zei ik, en ik joeg Niall de tent uit. Snel haalde ik een washandje door onze teil met water en waste me een beetje. Daarna trok ik wat schone kleren aan, deed mijn make-up en trok mijn vans aan. 'Je mag weer komen!' riep ik en Niall verscheen weer in de tent. 'Dan mag je nu boodschappen gaan doen.' zei Niall met een lief stemmetje en ik had de neiging om weer een kussen naar zijn hoofd te gooien. Ik smeerde snel een boterham voor mezelf en pakte de boodschappentas. 'Doei, liefste duiveltje van me!' zei ik overdreven vrolijk en boterham-etend liep ik richting Doncaster. Ik volgde het pad door het bos en bedacht me vol verbazing dat we hier nog maar een week waren. Alles voelde al zo vertrouwd. De weg richting de stad was niet erg lang en na een kwartiertje lopen was ik al in de supermarkt. Ik drukte een muntje in een karretje en gooide alles dat ik nodig had erin. Ik liep naar de kassa en rekende af. 'Nog een fijne dag gewenst.' zei de vrouw achter de kassa vriendelijk en ik ging weer op weg naar het bos. Maar vlak voordat ik het centrum uitwas gebeurde er iets vreemds. Ik ving stemmen op van een telefoongesprek en ik bleef verbaasd staan. De stemmen klonken nogal opgewonden. 'Ik zag die troela hier net nog lopen!' klonk het. 'Ja, weet ik veel waar ze is! Ga ze dan zelf zoeken man!' Ik kende die stem ergens van. Maar van wat? 'Die jongen heb ik ook nog niet gezien, maar als je denkt dat je het beter kan, kom dan gerust hier!' Ik volgde het geluid van de stem en bleef achter een muur staan om te luisteren. Heel voorzichtig keek ik om de muur heen en schrok me kapot. Het was Jonathan! Wat deed die nou hier?! Ik dacht geen seconde langer na. Onder het rennen probeerde ik alles op een rijtje te zetten. Jonathan was hier, hoogswaarschijnlijk in opdracht van oom Quinten. Er is ook nog een grote kans dat hij net met oom Quinten stond te bellen. Ik zag die troela hier net nog lopen! Dat zei hij. Die jongen heb ik ook nog niet gezien, maar als je denkt dat je het beter kan, kom dan gerust hier! Zijn stem galmde door mijn hoofd. De waarheid kwam met een klap binnen. Oom Quinten en die enge Jonathan wisten dat wij hier waren. Niet precies waar, maar ze wisten dat we hier in de buurt zaten. Ze waren ons op het spoor, en ze zouden er alles aan doen om ons te vinden.

~~~~~~~

Tamtadadaaaaam! :D Nieuw chapter! Wat vonden jullie ervan? Ik vind hem zelf wel goed gelukt, met alweer een stukje uit ons geweldige drakenboek :p. Vinden jullie dat eigenlijk leuk? Die hoofdstukken uit dat boek. Het hoort er wel bij want daardoor zal straks alles in elkaar passen! :D Ojaa, en een nieuwe cover! Do you like it? Okayy, vote / comment / follow ?? xo andrea.