...قصــه.... جــــوازه بــالتدبيـــس

18

الحلقه الثامنه عشر

ساعات الخوف لما يملكنا بنتصرف بطريقه خارجه عن الاراده والمنطق !

فـى بيت مها بعد ما روحوا

مها بعصبيه : يعنى ايه دى تشتغل عندك سكرتيره بمناسبه ايه

مصطفى : طيب اهدى بس ونتكلم

مها : مش هتنيل اهدى رد عليا ديه منظر ايه القرف دا

مصطفى : يا مها دى كانت فى حفله انا مالى بلبسها بره هى حره انا ليا شغلى

مها بتريقه : هههههه اه ما انتوا الرجاله كلكوا كدا ميعجبكوش غير اللى لبسهم زباله

مصطفى وبصلها بغضب : انا مش هرد عليكى عشان انتى متعصبه

لما تبقى تهدى نبقى نتكلم

وخرج ورزع الباب وراه

ساب مها فى عز عصبيتها

عنادها !

خوفها

وكمان غيرتها !!

كانت كل ما تفتكر كلمة محمد تعيط اكتر

يسرا : محمد خطيبى

مصطفى بابتسامه : اهلا وسهلا استاذ محمد تشرفنا بيك

محمد بخبث وبص لمها : دا انا اللى سعيد جدا انى اتعرفت على حضرتك

مصطفى : بس اتخطبتى امتى اول مره اعرف انك مخطوبه

يسرا : من اسبوع كدا

محمد : ما تيجوا نقعد مع بعض

وبص لمها بابتسامه مستفزه

ولا المدام تتضايق ؟

مصطفى : لا ان شاء الله مفيش مضايقه اتفضلوا وهنحصلكوا

وهما ماشيين مال عليها محمد وقالها

مــش هســيبـــك !!

مها ( يا ربى بقى هو انا مش هخلص من المصيبه دى يارب ارحمنى منه )

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

فــى كافيه على النيل

يسرا بضحكه عاليه : ههههههههههههههههههه بس شفت شكلها اول ما شافتك جاب الوان الطيف

محمد : هههههه وهى لسه شافت حاجه

يسرا بغمزه : وناوى على ايه يا كبيييييير

محمد : مابحبش اكشف اللى بفكر فيه

يسرا متصنعه الحزن : كدا يا بيبى دا انا معاك ع الحلوه والمره

محمد : متخافيش هقولك قريب

مش هسيبها فى حالها مش انا اللى يتعمل فيا كدا

يسرا : مش مهم تسيبها او لاء المهم مصلحتى انا