Kaninong Kuya Ka?

Chapter Two: Section IV-Red

Khaye Dumancas’s P.O.V

“Ugh! Ano ba yan! Hindi ako makatulog!” Sigaw ko habang gumugulong-gulong sa kama. Si Stephen naman kasi eh! Kung anu-anong sinasabi! Ayan tuloy! Hindi ako ma----- (_ _)ZzzzZZzzz

~All eyes on me when I walk in

No question that this girl's a 10

Don't hate me 'cause I'm beautiful

Don't hate me 'case I'm beautiful

My walk, my talk, the way I dress

It's not my fault so, please don't trip

Don't hate me 'cause I'm beautiful

Don't hate me 'cause I'm beautiful~

(Alarm tone yan ni Khaye. ‘Pretty Girl Rock’ by: Keri Hilson. Feeling masyado sya eh. Hayaan na.)

“TUMAHIMIK KA NGANG ALARM CLOCK KA!!! PATAYIN KITA DIYAN EH!! HINDI KASI IKAW YUNG SINABIHAN NI STEPHEN NA MERON SIYANG GAGAWIN NGAYON!! INGGIT KA LANG!!! BEHLAT KAAAAA!!” Sigaw ko dun sa alarm clock ko. Madaya kasi yan eh!       Kitang kakatulog nga lang ng tao, tutunog ba naman?!

“Ate! Please don’t hurt the alarm clock. It’s harmless, ate! Harmless! Ajujuju.” Iyak ni Shawn, kapatid ko. Isa pa yan eh! Ewan ko kung ano ang nilihian ni mama nung nasa tiyan pa niya si Shawn. English speaking masyado kasi eh! Tapos biglang mag jejemon!! Nabasa niyo naman yun diba?!!?!

“@%#$! Lumabas ka nga sa kwarto ko!!” Sigaw ko kay Shawn na nag je-jejemon pa rin. Kainis na siya ah!

“Khaye! Wag ka ngang mag mura sa harap ng kababatang kapatid mo!! Dinudumihan mo ang inosente niyang utak!” Sigaw ni mama. Kung si Shawn ay nag e-english, si mama naman ay halos daigin si Jose Rizal sa sobrang deep minsan ng tagalog niya. Kaya nga takang-taka ako kung bakit inglishero si Shawn eh. Pero hindi naman nag e-english o nag co-conyo si Dad, kaya asan siya nag mana? O.o?

“Ewan ko sainyo!! Maliligo na ako!! Bahala kayo mag-ingles at mag-tagalog diyan!” Sigaw ko sakanila at pumasok na sa banyo ng kwarto ko at naligo na. Pagkatapos kong maligo, mag toothbrush at mag damit ay bumaba na ako para makapag breakfast.

*Sa Kusina

“Goodmorning Shawn! Goodmorning Mama! ^____^” Nakangiti kong sabi sakanila.

“Magandang umaga, anak!/ A very goodmorning Ate Khaye! ^_____^” Sabay na reply nina Mama at Shawn. As usual, deep tagalog at deep english. Ano pang wierd dun? Nagtataka siguro kayo kung bakit kami nag ngingitian ngayon na kanina nga eh halos pumutok yung mga vocal chords namin sa kakasigaw. Well, wierd man kung wierd pero ganyan talaga kami eh.

One minute nag uunahan kami kung kaninong vocal cord ang unang pumutok, the other minute naman nagyayakapan na kami sabay sabing: ‘Uy, ikaw pala yan Mama? Hindi kita nakita kanina ah! Ayan tuloy, nasigawan kita!’ Pagkatapos, iiyak naman kami sabay sabing: ‘Sorry talaga Mama! Hindi ko sinasadya na sigawan kita! Huhuhuhu.” Tapos bati na kami. Mga bipolar kasi kami eh! Hahahaha.

Pagkatapos kong kumain, nag babay na ako sakanila at lumabas na ng bahay. Naghintay ako ng jeep sa may eskinita. Ayun! Jeep. Tamang-tama.

“Para!” Sigaw ko sa jeep na paparating.

Nung nakasakay na ako sa jeep, sakto! Ang katabi ko ay isang gwapong nilalang. Hihihi. Machansingan nga! Hohohoho!. Nung biglang nagpreno yung jeep, agad-agad akong yumakap sakanya. Bwehehehe. ^O^