Anlamsızdı galiba aşık olmak, Birine bağlanmak, Birine ömrünü adamak yani bir zamanlar öyle düşünürdüm ta ki onu görünceye kadar .
16.yaşımdayım tabi o zamanlar okulun ikinci döneminin ilk haftası. Öğle arasıydı birşeyler yemek için okulun kantinine indik.Bizim kızlar okula yeni gelen çocuğun dedikosunu yapıyorlardı. Bu durumdan rahatsız olduğumu dile getirdim. Devam ettiler tabi başlarda umrumda değildi ta ki bu çocuk Şeval ile çok yakışır dediklerini duydum .Umrumda değilmiş gibi yapsamda gerçekten merak etmiştim .Neyse beni okulun koridoruna sürüklediler .Etrafta onu arıyordular bana göstermek için. 11/C sınıfının kapısından çıkmıştı. Tabi ben onun yeni çocuk olduğunu bilmeden tutuldum. "Of o neydi be öyle" dedim içimden. Kızlar kolumu sıktı bana onu gösterdiler. Gerçekten çok tatlıydı, gözümü ondan alamadım. Ona baktığım anda oda bana baktı ve gülümsedi ve başını eğip kütüphaneye girdi. Utandım ve başımı eğdim bende. Uzun zaman sonra böyle mutlu olmuştum. Kızlar nasıl diye sordular bende belli etmedim tabi hoşlandığımı sadece "iyi" dedim tabi inanmamışlardı. Eve gidene kadar sadece onu düşündüm. Bir an önce onu görmek ve adını öğrenmek istiyordum.
