✞ Artificial flowers ✞ [Complete]

5-р хэсэг

Би тэр Харатай танилцан буцаж суудалдаа суун номоо дэлгэн суулаа үнэндээ анхаарал төвлөрөх байтугай чимээгүй суух хэцүү санагдаж байна

Хара ЖүнХён 2 яг бид 2 өдөөс хараад суучихлаа, хүрэх газараа хүртэл би тэдний аймшигтай дүр зургыг харсаар явсан зарим үед ЖүнХён бидний харц тулгарч намайг бага зэрэг сандаргаад амжлаа

Бид хүрэх ёстой газраа ирхэд нилээн урт зам тууллаа өмнө ирж байсан газраас хамаагүй хол харан энэ газар бол нилээн хол хөл хөдөлгөөн багатай, далайн чийглэг агаар үнэхээр гайхалтай бидний байрлах буудалын чанх урд буву хэдхэн алхамын цаана далай харагдаж байлаа

Бид нийтдээ 3 өрөө авсанаа ДунҮн бид 2 нэг өрөөнд нь өөр нэг өрөөнд нь Хара ЖүнХён үлдсэн өрөөнд нь бусад нь байрлахаар хуваагдав ДунҮн бид 2 өрөө яг далай руу харсан бас цонх нь нилээн том... зуулчид байнга ирдэг газар болохоор бүх зүйл нь чанартай юм

Өрөөндөө орж ирэн далай ширтэн бодлогширон зогсож байтал ДунҮн араас минь тэврэн

ДунҮн: далайн эргээр алхах уу? Эсүүл зүгээр л өрөөндөө байж байх уу?

Би: маргааш далайн эргээр хамтдаа алхцгаая одоо ядраад байна

ДунҮн намайг 2 гар дээрээ өргөн орон дээр хэвтүүлэн

ДунҮн: жоохон унтачих

Би толгой дохих нүдээ анихад ДунҮн дээрээс минь нимгэн хөнжил тавин өөрөө ачаагаа янзлаж удсан ч үгүй зүүд нойрныхоо ертөнцөд айлчлан очсон юм,

Хүйтэн бороо асгарч хотын гудамжаар яаравчлан алхсаар хүнгүй харанхуй гудам руу эргэхэд ЖүнХён гартаа хутга барьчихсан зогсож байх ба газар хэн нэгэн хэвчихсэн түүний цус борооны устай холилдон урсаж байв...

Би: ЖҮНХЁНАА

ЖүнХён: *эргэж харах* Чи энд юу хийж байгаа юм... би-би-би

Түүнийг ээрч мууран зогсож байхад нь цусандаа хутгалдан хэвтэж тэр залуу руу ойртход хөл дээрээ тогтож чадалгүй хүйтэн цемтэн дээр уначихлаа

Би: Чи ДунҮнийг алчихаа юу *хоолой зангирах*

ЖүнХён: надад сонголт байгаагүй... гэхдээ одоо хэн ч бидэнд саад болохгүй тийм биз дээ гэж хэлэн өмнө би явган суун намайг тэврэхэд нь би эсэргүүцсэнгүй бас түүнийг зөрүүлэн тэврээд авав

Бидний энэ мөч удаан үргэжлэсэнгүй хэн нэгэн эмэгтэй биднийг харан чангаар АЛУУРЧИД гэж орилоход ЖүнХён намайг хөтлөн бид хэн нэгэнд хөөгдсөөр хадан хавцалын наана ирхэд бөөн хүмүүс биднийг АЛУУРЧИД гэж хэлэн биднийг хүрээлэн бидэнд гарах гарч үлдсэнгүй, гэтэл тэр хүмүүс дундаас Хара гарч ирхэд тэрний хажууд зогсож байсан залуу түүнд буу өгхөд Хара бууг аван над руу чиглүүлэн