2

14 3 0
                                    

pov Vera

ik kom thuis aan en smijt mijn fiets neer loop naar binnen smijt ook mijn tas neer doe mijn zonnebril af en mijn jas uit. vervolgens plof ik neer op de bank. mijn ouders komen aanlopen en gaan ook op de bank zitten. 'Veer we moeten met je praten' zegt mijn vader serieus. 'Oke ik zal Jayden wel even roepen' ik wil opstaan om vervolgens naar de gang te gaan en Jayden te roepen maar mijn vader houd me tegen, nu pas zie ik dat ze gehuild hebben. 'ehh oke ik begin dit raar te vinden waarom hebben jullie gehuild?' mijn moeder zucht. Veer ga even zitten. ik ga zitten. 'oke...' begint mijn vader ' Jayden heeft een ongeluk gehad en was opslag dood' wow wacht wat. dit komt onverwachts. ik kijk mijn ouders aan alsof ik net een vliegende unicorn over ze heen heb zien vliegen ofzo. 'w..w.wat hoe bedoelt je, je maakt een grapje zeker'mijn vader zucht 'nee lieverd het is geen grapje en we gaan naar Engeland verhuizen om alles te vergeten en overnieuw te starten je hebt tocht je examens al gehad dus dan kan je je uitslag toch in Engeland krijgen want dat wordt via de telefoon gedaan en het examenbal enzo daarvoor kunnen we gewoon naar Nederland gaan dat is geen probleem' 'wow ja oke is goed..... wacht waattttt ik kan niet zomaar naar Engeland verhuizen ik heb hier mijn vrienden mijn familie en we kunnen Jayden toch niet zomaar achter laten.' mijn vader zucht weer en mijn moeder zit nog steeds zinloos zonder ook maar 1 emotie op haar gezicht voor zicht uit te staren.

'schat je moet het accepteren we gaan naar Engeland en we vertrekken morgen' zegt nu ook mijn vader zonder emotie. 'Pap Mam ik snap dat jullie geen goede band hadden met Jayden en dat jullie vaak zeg maar gerust bijna altijd ruzie hadden maar het is wel jullie zoon die is overleden en het is wel nogsteeds mijn broer en hij en ik waren heel erg close dus alsjeblieft doe niet alsof het jullie niets doet want dat doet mij echt oprecht veel pijn.' 'ja sorry schat maar wij zijn ook verdrietig en daarom willen we alles achter laten en opnieuw beginnen en dat doen we in Engeland'

'oke duidelijk ik zal dan maar afscheid gaan nemen van alles en iedereen die ik hier lief heb' ik stond op en liep weg, naar mijn beste vrienden.

X J.
03 - 06 - 2016

everything changed after that dayWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu