everything changed after that day

4

Het is de volgende dag en ik heb mijn spullen al ingepakt. Mijn moeder had gisteren voor een deel al gepakt. Ik heb vanochtend dus mijn kleding en schoenen al in mijn 2 koffers gedaan. De rest van de spullen worden naar ons nieuwe huis gestuurd. Gisteravond was erg gezellig. We zijn naar Goshtbusters geweest en daarvoor zijn we naar de Mac geweest. We zouden eigenlijk daarna naar Mac gaan maar het was al laat dus zijn we eerst gaan eten.

Ik loop naar beneden met mijn koffers en handtas met daarin mijn elektronica, portemonnee en make up. Ondertussen gaat de bel en doet mijn moeder open. 'hee jongens ze komt eraan hoor kom maar binnen' ja en toen ging ik op mijn bek met koffer en al. Mijn moeder kijkt geschrokken achterom terwijl ze de deur veder open doet. 'Vera?' zei mijn ma. ik stak mijn hand op vanonder mijn spullen die nu op mij lagen. 'och Vera gaat het?' riep ze. terwijl ze wat kleding van mij af plukte. Mijn vrienden waren ondertussen al binnen gekomen en Joëlle mijn beste vriendin was me keihard aan het uitlachen. Tuurlijk we zijn beste vrienden we lachen elkaar altijd uit. Als zij zou vallen zou ik haar ook uitlachen. Als ik eindelijk mijn spullen weer in de koffer heb zitten loop ik naar de woonkamer waar mijn vrienden plaats hebben genomen. 'Hee jongens' ik liep naar de bank en ging zitten. 'zo zijn je kleren weer opgeruimd schat' zegt Joelle lachend. 'ja' zucht ik. 'pff ik heb echt geen zin, ik ga jullie gewoon allemaal zo erg missen' zucht ik. *jemig ik heb echt iets met zuchten ofzo niet normaal* 

- 2 uur later - 

we staan met z'n alle buiten, en ja het moment dat we afscheid moeten nemen is nu dus echt aangebroken want ze gaan niet mee naar het vliegveld, jammer genoeg.  ik loop als eerste naar Max en geef hem een knuffel en kus op de wang, hetzelfde doe ik bij Jason,Steven en Hilde, dan kom ik aan bij Juul en Joelle, man wat ga ik die meiden missen niet normaal, de andere ben ik ook heel mee bevriend maar met Juul en Jo toch wel het beste. 

- 30 minuten later - 

we zijn net achter de douane dus nu is er geen weg meer terug, helaas, was dit alles maar niet gebeurd, dan was ik nu nog gewoon thuis geweest met JayJay en de rest van de mensjes. 

we lopen nu langs wat winkeltjes, mijn ouders gaan even ergens zitten maar ik mag nog wel door met in winkeltjes te kijken, gelukkig.

ik loop even snel langs de Starbucks voor een warme chocolademelk met slagroom, omg ik hou van dat, als je mij ergens blij mee wil maken dan moet je me iets van de Starbucks geven. terwijl ik mijn handen warm houd aan de chocomel loop ik een klein schattig winkeltje in. Zodra ik binnenkom hoor ik dat er een leuk liedje op de radio is die ik niet ken maar wel leuk klinkt, ik zing zachtjes mee, voor zover ik het mee kan zingen als je het nog nooit hebt gehoord. 'the story of my lifee i take you home' zo iets is het volgens mij. ik pak een schattig armbandje en reken hem af.

loop nog even naar de AH om Nederlandse stuff te halen zoals stroopwafels, pepernoten, pindakaas en allemaal dat soort dingen.

- in het vliegtuig - 

we zijn nu net in het vliegtuig en ik wil er nu al weer uit. Mijn ouders zitten aan de andere kant van het vliegtuig zodat ze samen wat rust hadden ofzo iets, slaat weer helemaal nergens op.

er zit een krijsende baby voor me en achter me zit een vader met een kind dat heel de tijd tegen mijn stoel aan trapt. gelukkig zit er niemand naa- never mind er komt net iemand naast me zitten. fijn dit, ziet er echt als een creep uit, weet je wel zo'n typische man met snor en brilletje en zwarte kleding, met capuchon op. ik kijk hem raar aan maar zodra hij terug kijkt, kijk ik snel weg, ik voel mijn wangen warm worden, ughh waarom nou. 

ik heb mijn laptop erbij gepakt en zit op YouTube een teletubies wiggle filmpje te kijken, ik ga helemaal stuk echt waar niet normaal. die gast waar ik naast zit vraagt iets, kom ik ook echt nu pas achter, lekker bezig weer, not, ik doe mijn oortjes uit en kijk hem aan.

'ahh eindelijk je luistert, ik praat al zo'n 5 minuten tegen je' hij kijkt me lachtent aan. ik kijk beschaamd naar beneden. 'maar oke wat ik je al 5 minuten probeer te zeggen is, wat da fuq kijk je?' ik lach zacht 'de teletubies, ken je dat? nee zeker?' hij trekt een gaar hoofd waardoor ik lach. 

'hoii ik ben Ed trouwens' hij doet zijn capuchon af, haalt zijn, blijkbaar neppe, snor eraf en zet de bril af, nu is hij opeens niet meer zo creepy.

hij heeft rood haar met een klein baardje, maar niet te erg, het staat hem wel en hij heeft een klein snorretje. Ik herken hem ergens van. 

'haaallooo Julia' dan weet ik opeens waar hij van is. 'wacht jij bent Ed Sheeran' hij kijkt me lachend aan. 'jaaa klopt' zegt hij met zo'n piep stemmetje ik lach om de manier hoe hij het zegt, 'maar wacht waarom ben je niet met je privejet?' hij kijkt me aan 'die is kapot of iets, ik lette niet echt op' we lachen. ik denk dat deze vlucht nog wel mee valt, op die irritante baby en dat jochie achter me na dan. 

____________________

heeuyy deze meid is terug, ik weet niet of ik veel vaker ga updaten, hangt er een beetje van af hoe ik me voel en of ik er de tijd voor heb.

hopelijk zijn jullie blij met dit deel :))

xoxo J.

11-01-2018