Annemi ve babamı yakın zamanda kaybetmiştim.Zaman zaman yalnız kaldığımı hissediyorum ama bir teyzem var.Annem ve babam öldükten sonra teyzem beni yaşadığı şehre götürdü.Başta burada mutsuz olacağımı düşündüm.Yeni bir okula başlamıştım ilk gün gördüğüm o çocuk beni çok etkilemişti.Akşam eve geldiğimde hemen odama geçtim ve onu düşündüm.Uyumuş kalmıştım sabah uyandığımda sanki okula gitmek için daha heyecanlıydım. Hala onu düşünüyordum.Okula kadar yürüdüm kapıdan girecektim ki biri bana hızla çarptı.Hemem kendimi toparladım ve sınıfa çıktım.Sadece bir tane boş yer vardı orasıda o çocuğun yanıydı kendimi biraz heyecanlı hissettim yanına oturdum ve gülümsedim.Tanıştık bir anda bana yaklaşmaya çalıştı.Geri kaçtım o anda profesör içeri girdi o da geri çekildi. Derste bana bir not verdi.Notta"sana bilerek çarptım" yazıyordu.Sanırım boşuna umutlandım bu çocuk çok kötü bir çocuk.Eve gittim ve hemen yattım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yapayalnız Umutlarımla
RomanceBen ilk kitabımı yazıyorum bu yüzden hatalarım için özür diliyorum.