One-sided Love

Chapter 4

Reiko POV

NAKAUWI naman ako ng maayos. Syempre, inihatid ako dito sa bahay ng Shinwoo triplets. Nakaka-overwhelmed nga, e. Imagine, maraming kababaihan sa school ang nagkakagusto o nagpa-fangirl sa kanila, tapos ako nakasama ko pa sila sa iisang sasakyan. Swerte ba ako?

Kung tutuusin, sa akin naman, normal nalang ang makasama sila. Kasi tuwing may family gatherings, nakikita ko sila doon. Iba nga lang talaga pagdating kay Enzo. Iba 'yong feeling ko na parang nagiging abnormal ang pagtibok ng puso ko. Nakakapagtaka nga, e. Ang alam ko kasi crush ko lang siya pero minsan ang OA na mag-react ng puso ko.

Hindi ko na minsan ma-handle at maintindihan. O sadyang OA nga lang talaga ako?

"Ate, bakit nakangiti ka? Nababaliw ka na ba?" Tanong ni Rance. Panira talaga, e.

Ang ganda ganda kaya ng mood ko dahil si crush ay nakasama ko. Kesye nemen.

"Don't mind me." Sagot ko saka dumiretso sa kusina. Naroon na kasi ang lahat for dinner.

"Reiko. You're late." Sabi ni Dad.

"Uh, Dad. Galing po ako sa patahian ng uniform for muse. Inihatid po ako ng Shinwoo triplets. Muse kasi nila ako sa darating na inter-university basketball league." Paliwanag ko.

"Wow! That's great. Ikaw ang muse nila? Is it because you're pretty." Sabi ni Mom. "You know what? Kahit head over heels ang Dad mo sa akin dati nong college days namin, never niya akong ginawang muse ng team nila."

Natatawa ako minsan kay Mom. Lalo na kapag ang ikinukwento niya ay iyong college days nila ni Dad. Siguro napakasaya nila noon.

"Tch. Wife, you know that we didn't want to look for a muse. Kay Kyle, magagalit si Chelsea. Kay Adrian magagalit si Janna. Kay Oliver magagalit si Angel. And you, magagalit ka sa akin. So it was better for not having a muse."

Mom rolled her eyes. "Kahit na."

"But you're always be the muse of my life."

Bumanat na naman si Dad kay Mom. Minsan para talaga silang teenager, e. Nakaka-inggit tuloy 'yong love story nila. Sana ganyan din ako, iyong kahit mag-asawa na, para pa ring mga batang nagkakatampuhan.

"Tigilan mo ako sa pagbanat mo ng ganyan, hubby. Alagaan mo si Yuan bukas. Hindi ka papasok sa company. Okay?"

Here comes the boss. She can boss my father around. Nakakatuwa talaga sila. Ganon din kaya kami ni Enzo sa future?

Eeeeh. Bakit kasi ako kinikilig, e. Iniisip ko lang naman si Enzo. Hay naku, kailan kaya kita makakamtan?

Hindi na ako nakinig sa debate ni Mom and Dad bagkus ay inaabala ko na ang sarili ko sa pagkain.

Nang mapansin kong may sliced pakwan sa ibabaw ng mesa ay bigla akong may naalala.

Si Enzo! What's with him and pakwan? He loves pakwan? Or baka favorite fruit niya? Ah, baka nga.

"Kuya Miko!" I called him. He's busy eating his food.

"Yeah?"

"Anong favorite fruit mo?" Tanong ko.

Kumunot pa ang noo niya. "Nothing. Anything will do."

Okay? "Ikaw, Rance?"

"Ako? Wala. Kahit ano lang din. Pare-pareho lang naman ang mga prutas.

"Ikaw, baby Yuan? What is your favorite fruits?" I asked my little brother.

"Dami!" He answered.

Eh? Bakit si Enzo kalalaking tao, paborito ang pakwan? Bakit ang mga kapatid kong lalaki puro kahit ano lang?

Natutop ko ang bibig ko. Hala? Baka...