Not That Cute || VOLTOOID

Hoofdstuk 14. ✔

Ik word wakker en kijk om me heen. Waar ben ik? Ik kijk naast me en zie Lulu liggen. Ohja, ik heb bij Lulu geslapen, vanwege Logan. Ik heb mijn kleren nog aan.

Ik stap het bed uit en kijk in de spiegel. Oh shit. Ik zie eruit alsof een blinde moderamp mijn makeup heeft gedaan en mijn haar ziet eruit alsof Einstein mijn kapper is! Ik loop snel naar de badkamer en kam mijn haar. Het is al iets beter, maar ik ga toch maar even douchen. Ik haal mijn make-up eraf en ga onder de douche staan.

Als ik klaar ben met douchen doe ik schone kleren aan. Ik loop naar mijn kledingkast en doe hem open. Wat zal ik aandoen? We gaan vandaag zwemmen, dus uhh. Iets makkelijks?

"Doe dat jurkje aan!" hoor ik iemand roepen. Het is Lulu, die achter mijn kamerdeur staat. "Daar past je bikini mooi onder." zegt ze zacht. Ik pak het jurkje en kijk ernaar. Ik knik. "Bedankt Lu." zeg ik blij. Ze loopt weg en ik kleed me om.

Ik loop de gang op samen met Lulu. We gaan eerst met zijn vijfen ontbijten. Ja, vijfen. Wabt Cameron gaat ook mee. We kloppen aan bij Logan en Jacob. Logan doet open. "Hi! Kom effe binnen. Jacob is nog niet klaar met zijn haar." zegt hij en hij rolt met zijn ogen. Lulu loopt zonder enige emotie naar binnen en ploft op de bank. Ik ga naast haar zitten. "Ik ben al klaar hoor!" zegt Jacob. We staan dan maar weer op en we lopen de gang weer op.

"Ohja, is het goed dan Cameron een vriend van hier meebrengt?" vraagt Jacob. Ik knik. Ik hoor Lulu wat mompelen en Logan knikt ook. Ik loop naast Jacob, alleen hij lijkt geen neiging te hebben om mijn hand te pakken, ofziets. Hij doet anders.

We lopen de ontbijtzaal van het hotel binnen en Cameron zit al aan een tafeltje. Omg. Luke zit naast hem. 'Zou dat zijn vriend zijn?'. "Ik denk het wel." zegt Logan. Ik schrik. "Wat? Zei ik dat hardop?" zeg ik. En Logan knikt lachend van wel. We gaan erbij zitten. Alle stoelen zijn al bezet, dus ik moet tegenover Luke zitten. Dit is zoo awkward.

"Hey." zeg ik. "Heey. Ik wist niet dat jij vrienden met Cameron was?" vraagt Luke. "Nou, niet echt vrienden, meer kennisen. Een vriend van een vriend zeg maar." antwoord ik. "Oh!? Wij zijn beste vrienden toch Mads?" zegt Cameron die naast me zit en hij legt een arm om me heen. "Ik ken je niet eens!" zeg ik boos en ik duw zijn arm weg. Ik word met vreemde gedwongen om te gaan ontbijten! Het klinkt lang niet zo erg, maar het voelt verschrikkelijk! En Jacob let niet eens op wat ik doe! En ik zie hem de hele tijd wel kijken naar dat meisje aan dat andere tafeltje. Ik pak mijn tas en ren huilend weg.

Ik ren naar de lift. Ik druk het knopje in en de lift beweegt langzaam. De deuren gaan open en ik ren naar mijn kamer. Ik pak de klink vast en, shit. Sleutel vergeten. Die heeft Lulu. Ik ga op de grond zitten met mijn rug tegen de deur. Wedden dat Jacob niet eens doorheeft dat ik weg ben? Ik laat al mijn tranen lopen. Opeens hoor ik de liftdeuren opengaan en ik kijk op. Cameron komt aanlopen.

"Hey, Mads. Wat is er?" zegt hij zacht en hij gaat door zijn hurken voor me zitten. Hij pakt mijn hand. "Niks." zeg ik en ik trek mijn hand terug. "Luister Mads." Hij gaat op de grond naast me zitten. "Ik weet dat je het raar vind, maar je kan me vertrouwen. Ik wil je vriend zijn. Als in goede vrienden. Jacob heeft zo'n leuk meisje uitgekozen, en als je wat ouder was, had ik je als mijn vriendin gewild." Ik bloos. Hij pakt mijn gezicht met zijn hand. "Weet dat ik er voor je ben Mads. Ik zal graag je vertrouwen winnen. Wil je mijn vriend zijn?" vraagt hij en ik knik. "Mooizo. En als er iets is, dan kom je gewoon naar me toe, oke?" zegt hij en hij geeft een klein kusje op mijn voorhoofd. We staan op en ik knuffel hem. "Dankjewel, Cam." zeg ik. Opeens hoor ik iemand wegrennen. Ik zie Jacob, hij rent weg. Hij zal het gezien hebben. Ik ren hem achterna en laat Cam achter in de gang. Ik druk op het liftknopje. De deuren zijn net dicht gegaan en Jacob zit erin. Ik druk zo hard en vaak als ik kan op het knopje, en uiteindelijk gaat de deur open. En Jacob staat erin. "Jake.." zeg ik buitenadem en ik stap de lift in. "Nee." zegt hij en hij drukt op het knopje. "Wat is er?" vraag ik. "Wat is er? Alsof je niet weet wat er is! Ik heb net mijn vriendin en mijn goede vriend zien zoenen! Je gaat vreemd Mads!" zegt hij. "Nee! Hij was me alleen aan het troosten. En hij heeft gezegd dat ik hem kon vertrouwen en toen gaf ik hem een knuffel. Meer niet." zeg ik, nog steeds buiten adem. "Meer niet?" vraagt hij. "Nou, alleen gaf hij een, heeeeeeel klein minuscuul kusje op mijn voorhoofd. Maar vriendschappelijk." zeg ik zacht. Hij zucht. "Sorry Jake." zeg ik en ik krijg traanogen. "Waarom moest hij je troosten dan?" vraagt hij. "Oh, dat is niet belangrijk." zeg ik. Niet verder vragen Jakee. Ajb. "Maar ik vraag ernaar. Zeg maar. Ik word niet boos." zegt hij. "Nou. Ik moest gewoon tussen vreemden gaan eten en met ze omgaan. En je gad gewoon geen aandacht meer voor me. Je pakte mijn hand niet, als het kon en je trok me niet tegen je aan als we zaten. Je zat net met het ontbijt zelfs het verst weg van mij!" zeg ik en ik moet moeite doen om mijn tranen in te houden. Ik zie dat hjj geschrokken is. "Het spijt me enorm Mads!" zegt hij en hij knuffelt me. "Zullen we beloven, om niet vreemd te gaan. Met niemand anders zoenen dan met elkaar, en elkaar genoeg aandacht geven?" vraag ik. En hij knikt. "Dat beloof ik." zegt hij.