Parkta, sakura ağaçlarının tüm güzelliğini gözler önüne seren bir banka oturduk.
Tony fazla konuşmuyor ve sadece manzarayı seyrediyordu ama benim odaklanabildiğim tek şey onun kahverengi saçlarının üzerinde duran kırmızı harflerdi. Ne kadar uzun bakarsam bakayim altlarında bir tarih belirmiyordu ve bu aşırı derecede sinirimi bozuyordu.
Bir süre sonra Tony iç çekti ve bana döndü. "Benimle niçin konuşmaya çalışıyordun? Bu kadar yolu boşuna yürümemişizdir yani umarım." dedi gözlerini gözlerime dikerek. Renklerini incelediğinden emin olduğum için bakışlarımı olabildiğince ondan kaçırmaya çalıştım.
Ağzımdan aptalca bir şey çıkmamasını umaraktan aklıma gelen ilk bahaneyi sundum. "Manzara ne kadar da güzel."
Ağzımdan kesinlikle aptalca bir şey çıkmıştı. Ama Tony bunu pek fazla önemsemiyormuş gibi kıkırdadı ve bu kahverengi gözlerinin kenarlarının hafifçe kırışmasına neden oldu.
"Manzarayı izlemek için gelmek isteseydin tek başına da gelebilirdin." Etrafa hızlı bir şekilde göz gezdirdikten sonra tekrardan bana baktı. "Neden benimle konuşmaya çalıştın ki sokakta? Çoğunlukla insanlar benim varlığımın farkında bile olmazlar, ki buna alıştım."
Hafifçe omuzlarımı silkip ona döndüm. "Bilmem, sende bana ilginç gelen bir şeyler var." dedim kısaca. Ona her şeyi anlatmak için oldukça erken bir zamandı bu. Gerçi ona Shinigami gözlerinden bahsetsem bile bana inanır mı, yoksa delirdiğimi düşünüp kahkaha atarak uzaklaşır mıydı bilemiyordum.
Geri kalan süre boyunca konuşmadan öylece oturup ağaçlardan düşen yaprakların, kaldırımları pembeye boyamasını izledik.
Tony gitmeden önce bana gülümsedi ve uzaklaşmadan önce el sallayarak birkaç kelime söyledi.
"Yarın aynı saatte bu parka gel, Steve."
bu da taslaktaki son bölümdü
asıl kitaba yeni bölüm ne zaman gelirse, yeni bölüm atmaya çalışacağım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SHINIGAMI EYES. STONY
Fanfic"Neden senin ölüm tarihini göremiyorum?" "Çünkü ben sadece nefes alan bir ölüyüm, Steve." Ya da, Steve shinigami gözlerine sahiptir ve Tony'nin ruhu çoktan ölmüştür. death note adlı anime serisinden esinlenilmiştir. hikaye benim değildir, izin alar...