LIFE AFTER DEATH

CHAPTER ONE

Naglalakad ang isang babae sa isang kawalan.

Gabing gabi na at malakas ang ulan

Tila maririnig mo ang malakas na tunog ng kulog at masisilaw na kidlat

"Kung andito lang sana kayo. Di sana ako naghihirap ng ganito."

Patuloy at walang pakundanggan ng babae sa pag iyak na tila wala ng pag asa.

Tumungo sya sa isang tulay at akmang tatalon

"Kunin nyo na po ako! Gusto ko ng makita ang katapusan ko para matapos na ang paghihirap ko"

Daing parin ng babae

"Mei"

Boses ng isang lalaki iyon na kasalukuyang tumabi sa babae

"If you jump, i'll jump"

Sambit ng lalaki sa babae na di makapaniwala sa sinabi ng lalaki

"Di ito biro kaya hayaan mo nalang ako"

Sabi ng babae na nanatili paring humagulhol.

Wala na sa tamang kaisipan ang babae dahil nawawalan na ito ng pag asa.

"If you think I'm kidding well your mistaken"

Seryoso ang lalaki habang tinitigan ang mata ng babae

"Don't do this please?"

Dagdag pa ng binata na tumutulo nadin ang mga luha sa kanyang mapapanglaw na mata

Di na kinaya ng binata na makita ang nobya sa ganoong kalagayan

Napaupo nalang ang dalaga habang nagtatangis padin.

Wala syang magawa dahil kahinaan nya ang lalaking nasa tabi nya.

Ayaw nyang masayang ang buhay nito dahil lang sa kanya kaya nararapat nalang na magising sya katotohanan at hayaan na lamang ang mga pangyayari sa mga huling sandali ng buhay nya.

"Sorry"

Tanging bulalas ng dalaga

"Do I told you that you can't leave without me?"

Tumango nalang ang dalaga at yumakap sa binata ng napakahigpit.

****

"Hoy! Brixette puro kadramahan na naman yang pinapanuod mo. Itigil mo na nga yan at mamamalengke ka pa!"

Bulyaw ng isang babae na may katandaan na sa dalaga na si Brixxete

"Opo tita"

Pinatay naman agad ni brixxete ang telebisyon at naghanda para mamalengke.

"Aba naman bilisan mo yang kilos Brixx at pagkatapos ay magluluto ka pa tsaka maglilinis ka pa ng buong bahay. Di ka pwedeng magpapahinga hangga't di mo natatapos ang trabaho mo. Klaro ba yun ha? "

Sunod sunod na utos ng tita ni brixx

Napasinghap nalang sya sa hangin

Sanay na din naman sya sa ganung gawain kaya di na iba sa kanya yun.

"Opo tita"

Magalang na sagot ni brixxete sa kanyang tita

Tumungo na agad sya sa palengke at sinimulan na naman ang araw nya na gagawin ang daily routine nya.

----

Brixxete yein Montelagro

Maagang naulila sa magulang si Brixx

Pumanaw ang kanyang ama nung sya ay apat na taong gulang pa lamang

Samantalang iniwan naman sya ng kanyang ina sa edad na pitong taong gulang sa puder ng kanyang lola dahil nadin sa may ibang pamilya na ito. At di na sya binalikan pa hanggang sa pumanaw nadin ang kanyang lola na syang nag alaga sa kanya hanggang sa gulang na walong taong gulang.

Lubos ang pagtangis ni brixx sa pagpanaw ng kanyang mahal na lola na syang nagtaguyod sa kanya.

Ngunit sa edad na walong taong gulang ay wala syang ibang pagpipilian kundi tumira sa bahay ng tita nya na may tatlong babaeng anak.

Simula sa araw na yun ay naghirap sya at nakisama na lamang.

Sa murang edad ay mulat na si brixx sa bagay bagay.

Umaasa na lamang sya na balang araw ay magiging maayos din ang lahat.

-----

A/N:
Vote and comment please hehe labyu :*