Fanilia (on hold)

Wat ik daar zag.

-Fanilia-

Ik liep langzaam het bos door toen ik daar iets zag...

Het leek wel op een ruïne van een oud kasteel, maar het rook als of er net  een gevecht daar is geweest. Ik liep langzaam door de ruïne en ik zag allemaal mooie spullen als of er nog iemand in leefde.

Het mooiste vind ik toch wel de stenen vloer met een wolf er op.

Op de muur werd er een verhaal verteld, maar ik snapt het niet.

na een tijdje liep ik terug naar huis.

Toen ik thuis was zei mijn vader: 'WAAR BEN JE GEWEEST!'

Ik zuchten diep en zei: 'Buiten, mag ik me nu naar boven?'

Mijn vader draaide met z'n ogen en wees toen naar de trap.

Ik rende letterlijk de trap op en zo snel mogelijk naar mijn kamer.

Ik deed de deur open en ik liet een diepe zucht, Perdo lag er nog.

Ik liep langzaam naar hem toe en zei toen: 'Pedro, wakker worden. Als je niet snel wakker word gooi ik water over je heen.'

Hij bleef door slapen, wat ook wel weer logisch was voor iemand die zwaar gewond was

Ik pakte een bekertje met water en liet toen een paar druppeltjes op zijn gezicht komen en zijn ogen sprongen open en hij zei, nee schreeuwde bijna: 'WAT IS ER ZO BELANGRIJK OM MIJ WAKKER TE MAKEN?'

Ik schoot in de lach en zei toen serieus: 'Ik moet je wonden even bekijken en zo.'

Hij liet een diepe zucht en zei toen: 'Moet dat nu.'

Ik zei tegen hem: 'Ja. Blijf stil liggen en je hebt zo min mogelijk pijn.'

Als eerste controleerde ik zijn rechter been en de wond door de pijl die in zijn schouder zat. Terwijl ik alles controleerde viel Pedro weer in een diepe slaap.

Er werd op de deur geklopt en Juliet kwam de kamer binnen en zei: 'Je vader wilt je spreken.'

'Ik kom er aan.'

Ik liep naar beneden en richting de eet kamer toen ik mijn vader hoorde zeggen aan de telefoon: 'We moeten snel op schieten en heel hun soort verdelgen. Hun kasteel is al verwoest. Nu alleen nog maar de koninklijke familie en ze zijn verdoemd.'

Ik hoorde niet wat er voor de rest werd gezegd, dus ik liep maar de kamer binnen.

Mijn vader stopte abrupt met bellen en zei toen tegen mij: 'Ga zitten ik wil namelijk een paar dingen met je bespreken.'

Ik knikte en ging gehoorzaam zitten.

Toen ging mijn vader verder. 'Zoals je weet ben je bijna jarig en word er een trouw kandidaat gekozen.'

'Vader dat weet ik.'

Hij knikte en zei: 'Goed, goed. Nu je dat weet gaan we een paar zaken bespreken met wat we er mee gaan doen. Voor jouw verjaardag gaan we een gemaskerd bal houden en door dat gemaskerd bal raak je in contact met een aantal jongens. Als ik een paar geschrikte kandidaten heb gekozen en jij ook een gaan we er een competitie van maken.'

Ik snapte het niet meer dus ik vroeg aan mijn vader: 'Hoe bedoelt u een competitie??'

Hij zuchten en zei: 'We gaan een soort wedstrijd van maken met meerdere onderdelen en jij en ik bepalen dan wie er gewonnen heeft en de rest spreekt van zelf.'

De rest wist ik maar al te goed.

Net toen vader klaar was met praten kwamen er allemaal mensen binnen die het eten op tafel zette. En we begonnen met eten. De rest van de avond was ik boven op mijn kamer, op Pedro aan het letten. Ook was ik alles wat ik had gezien een gehoord te plaatsen.

Heey,

sorry dat ik een lange tijd niks heb geschreven, maar ik kreeg op eens weer een idee van wat ik wou neer zetten. Hopelijk vinden jullie het iets.

-XXX- Roos177