Chapter 7 "Friendship"

137 6 2
                                    

Ang saya ko nga ngayon pero bakit ganito ung nararamdaman ko?

Para bang may hinahanap ako..

Para bang may kulang sakin...

At para bang...

Aaaah! nahihirapan ako...

Nang biglang may tumawag sakin...

"KYLEEE!"

Si Jessie! TINATAWAG NIYA AKO!

Papunta siya ngayon sakin!

Tumatakbo siya!

JESSIE!

Palapit siya ng palapit.

At palapit ng palapit...

Si marta pala...

Akala ko si Jessie, guni guni ko lang pala...

"Hi kyle!" Sabay tingin sa likod si marta.

"Ahm wala naman si Jessie ah? Bakit mo siya tinatawag? Okay ka lang ba?"

Ay pasensya na... Naalala ko lang kasi bigla si Jessie...

"Ah ganun ba? Ahm labas tayo mamaya?" ;)

Ahm wala kasi ako sa mood ngayon...

(Di ko alam kung bakit bigla akong napatanggi sa kanya pero...)

"Ahm ganun ba? Sige next time nalang.."

Ahh sige tara na pala!

"Ahm sige! San mo gustong pumunta? " ;)

Dun tayo sa dagat...

"Ah eh.. bakit dun?! o___O"

Pag kasi pumupunta ako dun nawawala ung lungkot ko..

"Bat dun pa? Ahm tara sa masasayang lugar? Ahm sa mall!"

Dun nalang tayo.. Nawawala kasi ung hirap ko kapag nandun ako...

"Ah ganun ba? Ahm okay sige! Pero sa isang kondisyon!" ;)

Anu naman un?

"Tulungan mo ako dun sa poem ko!" ;D

Ahhhh. Okay sige. :)

Kring! Kring! Kring! *bell ringing*

"Ahm time na! Mamayang dismissal nalang ha? Bye kyle! Magkita nalang tayo" ;)

Okay sige, bye! :)

*sa classroom*

"Class, malapit na ang final exam so study hard! Kapag nag fail kayo sa exam. Maaaring dumanas ulit kayo ng 3years. Kaya focus first on your studies!"

Nakalimutan ko malapit na nga pala ang exam!

Naku pano si Jessie?

NILALAGNAT SIYA! kapag di sya nakakuha ng exam, Baka bumagsak siya sa HRM course niya!

Naku nagaalala ako sa kanya..

Dapat masabi ko kagad to! Very strict pa naman tong school namin.

*dismissal time*

Pumunta kaagad ako sa tagpuan namin ni marta...

Pero wala siya dun...

Tinext ko siya pero di siya sumasagot.

Hinahanap ko siya ng hinahanap...

Pinagtanung ko narin siya sa mga kaibigan niya.

Pero di daw nila nakikita..

Nasaan na kaya siya?

Hindi ko talaga mahanap si Marta...

Iniisip ko nalang na busy siya..

Pumunta nalang ako mag isa sa dagat...

Umupo ako...

At pinanuod ang paglubog ng araw..

Iniisip ko.. Kung inuna ko sana si Jessie hindi sana mangyayari sa kanya yun..

Sobrang sinisisi ko talaga ang sarili ko!

At naaalala ko bigla yung sinabi niya..

"Kyle, kapag hindi ka pumunta, kalimutan mo na pagkakaibigan natin..."

May usapan nga pala kami!

Ibig sabihin ba nun, wala na ang pagkakaibigan namin?

Ganun nalang ba yun?!

AAAAAAAAHH! NAPAKA TANGA KO TALAGA!

WALA AKONG KWENTANG KAIBIGAN!

Dapat siya ang inuna ko!

NAPAKATANGA MO KYLE TALAGA!

AAAAAAAAAAAHHH! NAKAKAASAR!

"Kyle wag mong sisihin ang sarili mo..."

( at biglang may nagsalita sa likuran ko..)

Pagtingin ko...

Jessie?......

Dream, Love and FriendshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon