Sessizliğin Sesi

Sessizliğin Sesi İlk Bölüm/Saat Aras'ı 3 Geçe

Aras'tan
Hiç konuşmadan aşık olmak...Parmağındaki tek bir hücrenin sitoplazmasına bile zarar veremeyeceğim,dünya güzeli bu kıza aşık oldum.Benim gibi birinin dünyada var olması bile kötü bir şey neden aşık olursun ki.Kendimden nefret ediyorum,doğduğumdan beri.Her gün Buse'nin dağ başındaki evine gidip uyumasını bekliyorum.Hep terlediği için camı hep açıktır.Ordan girip titreyerek yanına yatıyorum ve saat 5'e kadar hiçbir parfümde olmayan o mükemmel kokusunu içime çekip saçını okşuyorum ve bunları yaparken kendine lanetler yağdırıyorum.Neden mi?Canını yakıcaksın lanet herif!

Bu kız dağ başında yaşamasaydı ne olurdu sanki?Her gün buraya tırmanmak cidden zor.Bir de cama tırmanıyorum.Ha bir de atlama meselesi var,geçen gün kolumun üstüne düştüm.
Ama değer.
Her zamanki yerden tırmanıp çalıların arasından izlemeye başladım.İzlerken bir sigara yaktım ve uyumasını bekledim.
Size kendimi tanıtmayı unuttum.Ben Aras Gürel,genelde Aras kargo diye seslenirler.Bundan nefret ettiğimi bile bile.Annemle babam 5 ya da 6 yıl önce ayrıldı.Kardeşim 2 yaşındayken.İsmi Okyanus ve psikolojik sorunları var.Ne gibi mi?Gerçekten çok tuhaf ama merdivenlerden atlıyor ve hayali arkadaşları var.Akşam yorganı kaldırıp bacaklarına baktığımda hep kıpkırmızı oluyorlar ve bunu durduramıyorum.İster yeni eve taşınalım,ister Okyanus'u evden dışarı çıkartmayayım ne bok yaparsam yapayım kırmızı işte yine kırmızı!

Beni delirtiyor gerçekten akıl sağlığım yerinde mi bilmiyorum ama Okyanus'un bensiz yapamayacağını biliyorum.Babamla annem kavga ederken hep yanındaydım benimle ağladı,her şeyini bana anlattı,abisiyim ben onun ve hep onu koruyacağım.

Eğer Okyanus olmasaydı çoktan intihar etmiştim.
Her neyse Buse 10 dakika önce uyudu şimdi gidebilirim.Camdan içeri girdim ve titreyerek yanına yattım.Her zamanki gibi.Odanın tamamı o kokuyordu.Şimdi çok ciddi bir şey söyleyeceğim ama gülmeyin.Birkaç kez kavanoz getirip kokuyu içine hapsetmeye çalıştım.Neden bu kadar malım?Her neyse.Saçını okşamaya başladım.Her zamanki gibi bana dönük değildi.3'e kadar böyle durduk ve tam gözlerim kapanıcakken Buse hareketlenmeye başladı.Birden bana döndü ve burun buruna geldik.Gözlerimi kapadım ve uyanmaması için dua etmeye başladım.Neyse ki uyanmamıştı.
Dudaklarımız arasında çok az bir mesafe vardı.Bir dudaklarına bir kapalı gözlerine bakıyordum.Onu öpemezdim.Benim gibi biriyle öpüşmek isteyeceğini sanmıyorum.Hem daha beni tanımıyor bile.Hatta belki ilk öpüşmesi olucak.Bunun benimle olmasını çok isterdim ama olmaz.Yapamam.Dayanamayıp onu öpeceğimi bildiğim için gittim.
Okyanus geldiğimde mutfakta su içiyordu.
O:Nerdeydin?
A:Dışarda.
O:Ha ha ha çok komik.
Ölümcül bakışlarından birimi fırlattı.
A:Tamam abla kızma.
O:Nerdeydin dedim.
A:Bir arkadaşımlaydım.Sen bu saatte niye hala ayaktasın bücür,yürü odana!
O:Tamam abi kızma.
Suyunu içti.Ayakkabılarımı çıkartıp yanına gittim ve başına bir öpücük kondurdum.
A:İyi geceler güzelim.
O:İyi geceler abicim.
Odama gittim ve kapıyı kapattım.Kalan son sigaramı da yaktım ve gözlerim yavaşça kapandı.

Selaaam!
Bu kitabı Aras'la Buse'ye armağan ediyorum onlardan esinlendim ama olay böyle değil onlarda.Her neyse vote falan umrumda değil arkadaşlar.Günde bir bölüm falan olabilir bilmiyorum.Öylesine yazıyorum zaten aklımda uzun süredir bu kitap vardı.Yazıyım dedim.Neyseğğ öpüldünüz❤️